جهانگیر سرخوندی، حافظ کل قرآن و دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از کرمانشاه، با اشاره به مصادیق ترتیل، گفت: باید توجه داشت که منظور از اصطلاح ترتیل عبارت است از بیان دقیق کلمات قرآن همراه با تدبر و تأمل در معانی آن.
وی افزود: اما اگر بخواهیم بهترین مصادیق آن را اشاره کنیم ناگزیر هستیم به ترتیلهایی مثل ترتیل مرحوم استاد منشاوی، ترتیل استاد خلیلالحصری و ترتیل استاد عبدالباسط بپردازیم که به واقع حق مطلب را ادا کردهاند.
سرخوندی اظهار کرد: تقریباً حدود یک دهه است که قرائتهایی از برخی قراء حاشیه خلیج فارس در کشور ما تحت عنوان ترتیلهای خلیجی باب شده که به ذائقه برخی خوش آمده و متأسفانه روز به روز بیشتر به رواج آن تحت عنوان ترتیلهای شاخص مبادرت میورزند غافل از اینکه این نحوه تلاوت ما را از ظاهر و باطن قرآن دور میکند.
این حافظ قرآن کریم در ادامه تصریح کرد: امر به آن اشاره شده به قدری بر جنبههای موسیقایی تأکید دارد که دیگر «مرتل» و مستمع غرق در ظاهر کلام خدا گشته و در اولین مرحله متوقف میماند و این با هدف تلاوت قرآن در تضاد حقیقی است.
وی عنوان کرد: مضافاً اینکه قراء برجسته گذشته مثل استاد منشاوی و استاد عبدالباسط بهتر از قراء خلیجی میتوانستند از ابزارهای موسیقایی بهره جسته و در ترتیل خود به کار گیرند و خط و مشی آنها تکیه بر اصول ترتیل بوده و خود را ملزم به رعایت آن میدانستند.
سرخوندی تأکید کرد: بر فعالان این عرصه واجب است که در مسیر خدمت به قرآن و در ترویج ترتیلهای اصیل کوشا باشند.
این فعال عرصه قرآنی استان کرمانشاه در پایان گفت: ترتیل استاد منشاوی را میتوان شاخصترین ترتیل حال حاضر به حساب آورد چراکه از نظر تجویدی و از نظر مؤلفههایی چون صوت و لحن و حزین بودن استاندارهای لازم را داراست و مرتل و مستمع را بهسمت تدبر و تأمل در آیات هدایت میکند.