ماجرای منجی‌گراییِ مردم در دوران امام کاظم(ع) و فتنه مدعیان دروغین مهدویت
دوران امام کاظم(ع) اوج فتنه مهدویت دروغین و مهم‌ترین مسأله در تاریخ زندگانی امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) بود؛ متأسفانه در مطالعه تاریخ اسلام و تاریخ حدیث، به این وجه به ندرت می‌پردازند لذا برداشت‌ها سطحی می‌شود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) شبستان نوشت: محمدحسن حیدری، کارشناس مطالعات قرآنی و حدیثی در سلسله نشست‌های «آشنایی و تحلیلی از دوران زندگی امام کاظم(ع)» که با حضور دبیران و فعالان مهدویت استان تهران در دفتر نمایندگی مسجد مقدس جمکران در تهران برگزار شد، نکاتی را درباره «آشنایی و تحلیلی از دوران زندگی امام کاظم(ع)» ارائه کرد که در ذیل به حضورتان تقدیم می شود:
دوران امام کاظم(ع) اوج فتنه مهدویت دروغین و مهم‌ترین مسأله در تاریخ زندگانی امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) بود؛ متأسفانه در مطالعه تاریخ اسلام و تاریخ حدیث، به این وجه به ندرت می‌پردازند لذا برداشت‌ها سطحی می‌شود.
در سالهای آغازین قرن دوم هجری قمری موج منجیگرایی که به تبع نارضایتی از حکومت امویان به وجود آمده بود و روز به روز شدیدتر می‌شد و قیام های متعددی در گوشه و کنار کشور پهناور اسلامی روی داد، علاوه بر نارضایتی مردم و عدم کفایت دولتمردان در اداره کشور، اختلافات داخلی و رقابت های سیاسی امویان باعث تضعیف آنان شد. بعد از شهادت زید بن علی و پسرش یحیی، بزرگان بنی هاشم در سال 126 هجری قمری برای مشورت و تصمیمگیری در باره امر مهمی در روستای «ابواء» جلسه ای مخفیانه تشکیل دادند.
عبد الله بن حسن (بن حسن بن علی بن ابی‌طالب) برای آنان خطبه ای خواند و در پایان گفت پس بیایید با «پسرم محمد» ـ که به نفس زکیه شهرت دارد ـ بیعت کنیم چون می‌دانید او «مهدى موعود» است.
در همین سال بین دو گروه اصلی از اعراب که در ایران ساکن بودند (یمانیان به فرماندهی کرمانی و نزاریان به فرماندهی نصر بن سیار) اختلاف و درگیری به وجود آمد، علاوه بر آن نصر بن سیار که از جانب حکومت مرکزی حاکم بر خراسان بود، با حکومت مرکزی همکاری لازم را نداشت و حکومت مرکزی نیز درگیر اختلافات داخلی بین مدعیان حکومت بود.
در چنین فضایی، «ابومسلم خراسانی» معروف به امیر آل محمد در سال 129(ه. ق) برای دومین بار از جانب ابوسلمه خلال معروف به وزیر آل محمد برای دعوت مردم به قیام علیه بنی امیه(مروان بن محمد معروف به مروان حمار) و سپردن حکومت به یک نفر از خاندان بنی هاشم که مورد رضایت ایشان باشد به خراسان رفت.
ابومسلم از فضای اختلاف به وجود آمده به نفع خود استفاده کرد و به درگیری بین این دو گروه دامن زد و توانست در مدت زمان کوتاهی تعدا زیادی از مردم را با قیام خود همراه کند. او با شعار «الرضا من آل محمد» و با پرچم های سیاه که به نشانه عزاداری بر شهادت زید بن علی و یحیی بن زید و یا به نشانه کینه داشتن از بنی امیه، در روز عید فطر #قیام خود را از مرو علنی کرد.
به علت تضعیف نیروهای دولت مرکزی که درپی درگیریهای متعدد به وجود آمده بود و همچنین همکاری چشم گیر عموم مردم با قیامکنندگان در مدت کوتاهی شهرهای مختلف فتح شد، چرا که آنان روایات متعددی را به نقل از بزرگان دینی خود شنیده بودند که پرچم هایی_سیاه برای بیعت با منجی(مهدی) از خاندان رسول خدا(ص) برخاسته خواهد شد.
گفتنی است، سلسله نشست «آشنایی و تحلیلی از دوران زندگی امام کاظم(ع)» با محوریت «مبارزه با مدعیان دروغین مهدویت» با همکاری معاونت فرهنگی مسجد مقدس جمکران روزهای یکشنبه و سه‌شنبه از ساعت 15 تا 17 به مدت 12 جلسه در دفتر نمایندگی مسجد جمکران در تهران برگزار می‌شود.
علاقه‌مندان جهت حضور در این جلسه به آدرس خیابان پیروزی(متروی پیروزی)، پشت ایستگاه صد دستگاه، جنب تالار یاران مهدی مراجعه کنند.
جهت اطلاعات بیشتر به کانالanwarmahdi@ رجوع فرمایید.
دوران امام کاظم(ع) اوج فتنه مهدویت دروغین و مهم‌ترین مسأله در تاریخ زندگانی امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) بود؛ متأسفانه در مطالعه تاریخ اسلام و تاریخ حدیث، به این وجه به ندرت می‌پردازند لذا برداشت‌ها سطحی می‌شود.
در سالهای آغازین قرن دوم هجری قمری موج منجیگرایی که به تبع نارضایتی از حکومت امویان به وجود آمده بود و روز به روز شدیدتر می‌شد و قیام های متعددی در گوشه و کنار کشور پهناور اسلامی روی داد، علاوه بر نارضایتی مردم و عدم کفایت دولتمردان در اداره کشور، اختلافات داخلی و رقابت های سیاسی امویان باعث تضعیف آنان شد. بعد از شهادت زید بن علی و پسرش یحیی، بزرگان بنی هاشم در سال 126 هجری قمری برای مشورت و تصمیمگیری در باره امر مهمی در روستای «ابواء» جلسه ای مخفیانه تشکیل دادند.
عبد الله بن حسن (بن حسن بن علی بن ابی‌طالب) برای آنان خطبه ای خواند و در پایان گفت پس بیایید با «پسرم محمد» ـ که به نفس زکیه شهرت دارد ـ بیعت کنیم چون می‌دانید او «مهدى موعود» است.
در همین سال بین دو گروه اصلی از اعراب که در ایران ساکن بودند (یمانیان به فرماندهی کرمانی و نزاریان به فرماندهی نصر بن سیار) اختلاف و درگیری به وجود آمد، علاوه بر آن نصر بن سیار که از جانب حکومت مرکزی حاکم بر خراسان بود، با حکومت مرکزی همکاری لازم را نداشت و حکومت مرکزی نیز درگیر اختلافات داخلی بین مدعیان حکومت بود.
در چنین فضایی، «ابومسلم خراسانی» معروف به امیر آل محمد در سال 129(ه. ق) برای دومین بار از جانب ابوسلمه خلال معروف به وزیر آل محمد برای دعوت مردم به قیام علیه بنی امیه(مروان بن محمد معروف به مروان حمار) و سپردن حکومت به یک نفر از خاندان بنی هاشم که مورد رضایت ایشان باشد به خراسان رفت.
ابومسلم از فضای اختلاف به وجود آمده به نفع خود استفاده کرد و به درگیری بین این دو گروه دامن زد و توانست در مدت زمان کوتاهی تعدا زیادی از مردم را با قیام خود همراه کند. او با شعار «الرضا من آل محمد» و با پرچم های سیاه که به نشانه عزاداری بر شهادت زید بن علی و یحیی بن زید و یا به نشانه کینه داشتن از بنی امیه، در روز عید فطر #قیام خود را از مرو علنی کرد.
به علت تضعیف نیروهای دولت مرکزی که درپی درگیریهای متعدد به وجود آمده بود و همچنین همکاری چشم گیر عموم مردم با قیامکنندگان در مدت کوتاهی شهرهای مختلف فتح شد، چرا که آنان روایات متعددی را به نقل از بزرگان دینی خود شنیده بودند که پرچم هایی_سیاه برای بیعت با منجی(مهدی) از خاندان رسول خدا(ص) برخاسته خواهد شد.
گفتنی است، سلسله نشست «آشنایی و تحلیلی از دوران زندگی امام کاظم(ع)» با محوریت «مبارزه با مدعیان دروغین مهدویت» با همکاری معاونت فرهنگی مسجد مقدس جمکران روزهای یکشنبه و سه‌شنبه از ساعت 15 تا 17 به مدت 12 جلسه در دفتر نمایندگی مسجد جمکران در تهران برگزار می‌شود.
علاقه‌مندان جهت حضور در این جلسه به آدرس خیابان پیروزی(متروی پیروزی)، پشت ایستگاه صد دستگاه، جنب تالار یاران مهدی مراجعه کنند.
جهت اطلاعات بیشتر به کانالanwarmahdi@ رجوع فرمایید.
