به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ حمیدرضا اکبری(شروه) ضمن بیان این مطلب در نشست انجمن ادبی لیراو که روز گذشته، 29 تیر در سالن خانه سمنهای خوزستان در اهواز برگزار شد؛ تصریح کرد: سخن و جایگاه آن در قرآن بسیار مهم و رفیع است.
وی افزود: سخن گفتن نبايد با داد و فرياد همراه باشد. بیان شمرده و استفاده از واژگان مناسب در ادبیات دینی و غیر دینی بسیار تأثیرگذارتر خواهد بود.
اکبری گفت: خداوند متعال نعمتهای زیادی را به بندگان ارزانی داشته كه هر كدام از آنها شكر مخصوص به خود را دارند؛ چراكه علاوه بر شكر زبانی، هر نعمتی سزاوار شكر عملی است كه عبارت است از استفاده كردن هر نعمت در جایی كه خداوند فرموده است.
این فعال فرهنگی با اشاره به نعمتهای خدادادی به انسان گفت: یكی از نعمتهایی كه خداوند در قرآن كریم به آن اشاره فرموده، نعمت زبان است: «أَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَینَینِ. وَ لِسانًا وَ شَفَتَینِ: آیا دو چشمش ندادهایم؟ و زبانی و دو لب»(بلد/ 8 ـ 9)؛ زبان با آن كه حجم كوچكی نسبت به سایر اعضای بدن دارد، اما كارایی بسیار زیادی دارد و به همین علت هم میبینیم گناهان زیادی را برای این عضو بر شمردهاند.
اکبری در ادامه با طرح این سؤال که آداب سخن گفتن در قرآن چگونه تبیین شده است، افزود: قرآن کريم درباره كيفيت سخن گفتن به برخی محورهای چگونگی سخن گفتن اشاره فرموده است، که از آن جمله میتوان به سخن گفتن به نرمی اشاره کرد «فَقُولا لَهُ قَوْلًا لَيِّناً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى؛ ولی به نرمی با او(فرعون) سخن بگوييد؛ شايد متذكر شود، يا (از خدا) بترسد!».
وی در ادامه بیان کرد: سخن گفتن نبايد با ناله، نفرين و يا اف گفتن و ... همراه باشد، زيرا در قرآن كريم از اين گونه تكلم كردن و سخن گفتن نهی شده است. مثلاً درباره سخن گفتن با پدر و مادر میفرمايد: «... فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا...؛ به آنها [حتى] اوف مگو و به آنان پرخاش مكن و با آنها سخنى شايسته بگوى»(23/ اسراء).
این نویسنده و محقق گفت: محكم و مستدل حرف زدن از دیگر آداب تکلم در قرآن است؛ «یا ایهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدیدًا؛ اى كسانى كه ایمان آوردهاید، از خدا پروا كنید و سخنى درست و استوار گویید.»(احزاب/ 70).
وی در پایان با تأکید بر بهرهبری از ادبیات خوب برای انتقال معنا بر پایه درسنامههای قرآن بیان کرد: انسان بايد سخنان خود را به صفات پسنديده و خوب مزین کند، از جمله اینکه باید صادقانه باشد: «....ِ وَ الصَّادِقِينَ وَ الصَّادِقاتِ ...لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً؛مردان راستگو و زنان راستگو و ... خداوند برای همه آنها مغفرت و پاداش عظيمی فراهم ساخته است»(احزاب/ 35).
حمیدرضا شروه
انتهای پیام