یک دست صدا ندارد/ خاکریزی متفاوت در سیل خوزستان

اختتامیه سومین جشنواره ملی فیلم کوتاه طنین مسجد برگزار شد و بر اساس آرای هیئت داوران میلاد امینی‌موحد از استان خوزستان با مستند «خاکریزهای خوزستان» در بخش فیلم کوتاه مستند کانونی رتبه اول را از آن خود کرد.

مستند «خاکریزهای خوزستان» روایتی از کمک‌های بسیجیان و مردم روستاهای خوزستان در تلاش برای مقابله با سیلاب است که با روزهای دفاع مقدس مقایسه شده و بر این نکته تأکید دارد که مردم خوزستان خاکریزها را می‌سازند و رها نمی‌کنند چه در برابر دشمن باشد چه در برابر قهر طبیعت!

متن زیر گفت‌وگوی ایکنا خوزستان با میلاد امینی موحد است.

ایکنا: خودتان را معرفی کنید.

میلاد امینی موحد از طلاب سطح سه حوزه علمیه اهواز و مسئول شبکه رسانه‌ای صف و معاون روابط عمومی و رسانه مرکز عصر ظهور هستم که تاکنون توفیق تولید بیش از 30 مستند با موضوعات مختلف فرهنگی و اجتماعی را داشته‌ام.

درخشش مردم خوزستان در سیل

ایکنا: انگیزه شما از تولید مستند خاکریزهای خوزستان چه بود؟

هر کس در ایامی که برخی استان‌های ما درگیر سیل بودند می‌خواست به نوعی سهمی در کمک‌رسانی داشته باشد و ما هم از این قاعده مستثنا نبودیم. قدم در راه گذاشتیم و به مناطق درگیر سیل در خوزستان رفتیم. صحنه‌های باورنکردنی را دیدیم که هیچ گاه نه دوربین ما و نه دوربین هیچ مستندساز دیگری نتوانست آن‌ها را شکار کند! بنا نداشتیم منعکس‌کننده صحنه‌های دردناک از سیل باشیم و اعتقاد گروه ما بر این بود که باید تصویری از سیل آماده کنیم که در آلبوم خاطرات خوزستان بدرخشد. اگرچه هر کسی در دوران مختلف زندگی ممکن است درگیر تلاطم‌هایی شود اما تلاش می‌کند در آلبوم زندگی خود زیباترین لحظات را ثبت و ضبط کند. رشادت‌های مردم سخت‌کوش روستای حاشیه‌نشین اهواز در نوع خودش جالب توجه بود و ما را به همین سمت‌وسو رهنمون کرد.

ایکنا: چه سختی‌هایی را پیش رو داشتید.

مهم‌ترین مشکل در تولید مستند بحران، اخذ مجوزهای تصویربرداری است که در وضعیت بحرانی منطقه کمی کار را دشوار می‌کرد. مطلب بعدی شناسایی سوژه مستند بود که بارها در حین تولید دستخوش تغییر شد که از این موضوع نه تنها ناراحت نیستیم که برگزیده شدن ماجرای روستای «وعیلیه» را نقطه عطف مستندمان می‌دانیم.

نبرد مردم خوزستان این بار با طبیعت 

ایکنا: درباره اثر بیشتر توضیح دهید و از ساخت آن دنبال القای چه مفاهیمی بودید؟

در بهار 98 سیل بیشتر نقاط کشور عزیزمان را درگیر کرد. در خوزستان هم بیشتر شهرها گرفتار این مشکل شدند. مردم روستای وعیلیه چیزی به جز خانه‌های گِلی و زمین‌های کشاورزی ندارند و نمی‌توانستند اجازه بدهند که سیل به‌عنوان مهمان ناخوانده، دار و ندارشان را به تاراج ببرد. ریش‌سفیدها که تجربه سخت‌تر از این را در هشت سال دفاع مقدس هم گذرانده بودند، جوانان را امید بخشیدند و آماده نبرد کردند البته این‌بار نبردی نه با آتش بلکه نبرد با آب! نبردی نه با دشمنِ تا دندان مسلح؛ که با طبیعت ... .

شاید مهم‌ترین نقطه اشتراک امروز و دیروز، سلاحشان است؛ بیل و کلنگ ... و خاکریزی که به امتداد شهرهای خوزستان همچون سال‌های دفاع مقدس کشیده می‌شد. روح ایستادگی و مقاومت تا پای جان را در افراد مختلف با سنین متفاوت می‌توان به‌راحتی مشاهده کرد و نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت.

ایکنا: دلیل انتخاب اسم این مستند چه بود؟ شاید در وهله اول همه با یک مفهوم صرف دفاع مقدس مواجه شوند آیا منظور سازنده فقط درگیر شدن مخاطب با این حال و هواست؟

خاکریزی برای سقوط نکردن خاک 

خوزستان از دیرباز منطقه عملیاتی بوده و در ایام سیل هم، عملیاتی‌تر بود؛ حضور سردارانی چون حاج قاسم سلیمانی و دیگر فرماندهان در کنار مردم، شیپور جنگ جنگ تا پیروزی را نواخت و مردم را برای رویارویی با سیل فراخواند. مردمان اینجا از جنگ آموخته‌اند که یک دست صدا ندارد و دست به دست هم زمین و زمان را مغلوبِ عزم خود می سازند. آن‌ها اعتقاد داشتند این بار هم برای سقوط نکردنِ این خاک؛ باید خاکریز زد و به همین دلیل عنوان مستند را «خاکریزهای خوزستان» انتخاب کردیم.

ایکنا: نظرتان درباره جشنواره مستند چیست؟

روند اجرایی جشنواره به‌صورت حرفه‌ای پیگیری می‌شود و حضور آثار مختلف در این جشنواره باعث رشد و بالندگی تازه‌کارهایی چون ما می‌شود. البته شیوه ارتباط با مردم را می‌توان گسترش داد مثلاً استفاده از شبکه‌های دیگر سیما برای اکران آثار و یا برنامه‌های موبایلی چون روبیکا و ... می‌توانست در بهتر دیده شدن آثار کمک کند که امیدوارم در جشنواره‌های بعدی این امر رقم بخورد. از همه کسانی که در برپایی این جشنواره سهمی داشتند صمیمانه تشکر می‌کنم.

انتهای پیام