یادی از نقش‌آفرینی شهید «جمال دهش‌ور» در تسخیر لانه جاسوسی

میلاد کریمی، دبیر ستاد فرهنگی یادمان شهدای هویزه در گفت‌وگو با ایکنا از خوزستان درباره رویداد تسخیر لانه جاسوسی و نقش‌آفرینی تعدادی از شهدای حماسه هویزه در این واقعه گفت: 43 سال از وقوع انقلاب دوم یا همان تسخیر لانه جاسوسی می‌گذرد. واقعه‌ای که در نخستین سال پیروزی انقلاب، خط‌مشی آینده نظام را تعیین کرد. حرکتی که توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام(ره) شکل گرفت و به مرور زمان، شاخصی جهت شناسایی انقلاب و انقلابیون اصیل شد.

وی با اشاره به پژوهش‌هایی که در یک سال گذشته توسط ستاد کنگره شهدای دانشجوی کشور و مجموعه پژوهشی یادمان شهدای هویزه صورت گرفت و تغییر در آمار شهدای دانشجوی شرکت‌کننده در تسخیر لانه جاسوسی افزود: از مجموع 350 تا 400 دانشجوی شرکت‌کننده در جریان تسخیر لانه جاسوسی بیش از 50 شهید دانشجو تاکنون شناسایی شده‌اند.

کریمی گفت: نکته جالب این است که تعدادی از شهدای دانشجو اهل خوزستان و نقش‌آفرین در این جریان هستند که در هویزه شهید نشده اما خوزستانی‌ هستند که شهید محسن اولی‌پور (تولد: اهواز، شهادت: شلمچه)، شهید میرزاعلی محمد‌پور (تولد: روستای گمار دزفول، شهادت: شلمچه)، شهید کمیل میرزاده (تولد: آبادان، شهادت: جاده بوکان مهاباد) از جمله این افراد هستند.

این پژوهشگر دفاع مقدس اظهار کرد: چهار دانشجوی سربلند و شهید در این رویداد تاریخ‌ساز، شهدای مظلوم کربلای هویزه را نمایندگی می‌کردند: دانشجویان شهید، علی حاتمی (دانشجوی دامپزشکی)، محمد فاضل (دانشجوی رشته مهندسی صنایع)، فرخزاد سلحشور (دانشجوی شیمی) و جمال دهش‌ور (دانشجوی شیمی) که از پدیدآورندگان این انقلاب هستند و یک‌ سال بعد در حماسه هویزه به درجه رفیع شهادت نائل آمده‌اند.

کریمی ادامه داد: سردار شهید سیدمحمدحسین علم‌الهدی نیز بعد از تسخیر لانه جاسوسی با معرفی یکی از شاگردان اهوازی خود به دوستان دانشجوی مستقر در آن مکان، اسناد مهمی از خیانت دریادار احمد مدنی، استاندار وقت خوزستان که کاندیدای اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری بود به‌دست آوردند و باعث شدند این مهره آمریکایی به ریاست جمهوری ایران اسلامی نرسد.

دبیر ستاد فرهنگی یادمان شهدای هویزه با بیان اینکه شهید جمال دهش‌ور، یکی از شهدای حماسه هویزه در پژوهش‌های اخیر در بین فاتحان لانه جاسوسی شناسایی شده است، افزود: شهید والامقام جمال دهش‌ور اهل اهواز و متولد سال ۱۳۳۸ است. در سال‌های ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ در کلاس‌های حمید کاشانی که در کتابخانه مسجد جزایری برگزار می‌شد و در برنامه‌ها و اردو‌های فرهنگی مسجد حضوری فعال داشت، تا اینکه در مهر سال ۱۳۵۶ در رشته شیمی دانشگاه تهران پذیرفته شد و برای ادامه تحصیل به تهران رفت.

این پژوهشگر دفاع مقدس ادامه داد: با شروع انقلاب اسلامی، با شرکت در تظاهرات و توزیع اعلامیه‌های امام خمینی(ره) فعالیت انقلابی خود را آغاز کرد و در ادامه با گروه‌های «منصورون» و «موحدین» همکاری داشت. برادر «مداح» می‌گوید که جمال دهش‌ور در فضای آن موقع دانشگاه که گروه‌های چپ مانند مجاهدین خلق، جنبش مسلمانان مبارز و جریان‌های مختلف فکری فعال بودند و گروه‌های التقاطی هیچ‌گاه دچار ابهام نبود. شفاف و روشن به‌عنوان یک آدم ولایی مطرح بود. خیلی از دانشجویان مذهبی سال قبل از پیروزی انقلاب، گرفتار افکار التقاطی شدند، اما اعتقاد به نقش امام(ره) و جریان روحانیت انقلابی در رهبری انقلاب از خصوصیات جمال بود. بعد از پیروزی انقلاب هم این مسائل بیشتر نمود یافت. جمال در دانشکده علوم دانشگاه تهران هسته مرکزی انجمن اسلامی را تشکیل داد و جدیت و ثبات قدم در آن فضای فکری، حکایت از قوی بودن پایه‌های فکری و اعتقادی و خودسازی قبلی او داشت. او به هیچ وجه مذبذب (در تردید افتاده) و بلاتکلیف نبود.

کریمی تصریح کرد: منافقین می‌گفتند جمال دهش‌ور، راست و مرتجع است، اما این برچسب‌ها و جوسازی‌ها هیچ‌گاه جمال را متزلزل نکرد و موضع خود را با صراحت اعلام می‌کرد. جمال با شروع جنگ تحمیلی، برنامه‌های جاری‌اش را رها کرد و از تهران به اهواز و از آنجا به خرمشهر رفت و در شرایط بسیار دشوار قبل از سقوط خرمشهر در آنجا جنگید. او جزو آخرین نفراتی بود که به همراه سعید درفشان، حسین بهرامی و عبدالکریم لر (شهیدی) به سختی از روی لوله‌ها و آهن‌های زیر پل به سمت شرق خرمشهر رفت.

وی گفت: جمال دهش‌ور سرانجام در عملیات هویزه همراه با شهید سیدحسین علم‌الهدی و دانشجویان پیرو خط امام(ره) به فیض عظیم شهادت نائل آمد. این جملات از این شهید به یادگار مانده است: یکی از بزرگترین دلایل ضربه‌ خوردن‌های خط امام، تفرق و عدم تشکل اسلامی آنها بود. این هم شاید ناشی از ضعف ایمان قلبی (در عمل) باشد... عمل اگر خالص باشد نتیجه آن پرثمر خواهد بود پس برای تمام موضع‌گیری‌ها خدا را به یاد آورید.