هیچ جنگ دینی در اسلام و قرآن وجود ندارد

به گزارش ایکنا از خراسان‌رضوی، حسن رحیم‌پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، در نشست وحدت مذاهب اسلامی و الزامات آن که در دانشکده الهیات، امروز ۱۹ مهرماه برگزار شد، اظهار کرد: بحث وحدت از چند زوایه قابل بیان است که اولین مورد به معنای سبک نمایشی وحدت است، یعنی از وحدت به لحاظ نمایش گذاشتن استفاده شود، سبک دیگر وحدت به معنای وحدت همه‌جانبه است که برای فریب مردم این وحدت را در پیش می‌گیرند، یعنی وحدت از صدر اسلام وجود داشته است و اختلافات دینی موجود نبوده است، البته این امر تقیه محسوب نمی‌شود و فریب است.

وی تصریح کرد: تقیه و نفاق باهم تفاوت‌های زیادی دارند، تقیه به معنای ضربه مخفی است که در این رویکرد دشمنان دین را فریب می‌دهند و در ضمن مبارزه معنا پیدا می‌کند، اما در نفاق این فریب برای مردم صورت می‌گیرد، همچنین منشأ تقیه صداقت است، ولی منشأ نفاق کذب است و اگر تفاوت این دو مشخص نشود باعث خلاف جهت‌گیری اسلام و تشیع خواهد بود.

ازغدی بیان کرد: وحدت یعنی شیعه و سنی باید باهم متحد شوند و برای اختلافات خود راه‌حلی پیدا کنند. یعنی نسبت به هم دشمنی نورزند و برای اختلافات گفت‌وگو انجام دهند تا با صداقت و حقانیت راه‌حلی بیابند، زیرا در اصول اصلی دین از قبیل توحید، معاد، حج، روزه و .. همه باهم متحد هستیم و اختلاف نظری وجود ندارد، اما در بخشی از دین که اختلاف نظر وجود دارد به دو دسته تقسیم می‌شود، دسته اول مربوط به سوء تفاهم و برخوردهای غیرعقلی است و دسته دوم هم اختلافاتی است که در میان تمام ادیان وجود دارد، اما عوام مردم در خصوص این اختلافات که بر سر مسائل فقهی و کلامی است، حق دخالت ندارند و فقط مجتهدان دین می‌توانند در خصوص آنها با یکدیگر به اظهار نظر بپردازند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: دعوای‌ بنی‌امیه و بنی‌عباس با اهل بیت(ع) هم بر اساس اختلافات شیعه و سنی نبوده است، زیرا اختلافات آنها هم بر سر همان چیزی بوده است که امروزه ایران با آمریکا و اسرائیل بر آن اختلاف دارد، یعنی این دعوا بر سر مسیحی یا مسلمان بودن نیست، بلکه بحث سلطه است، همچنین این جنگها بر اساس مسائل سیاسی بوده است و به مسائل ادیان دخالتی نداشته است.

وی تصریح کرد: براساس سبک بیان شده در قرآن باید در مواجهه با مردمانی که دین دیگری را برگزیده‌اند، از اشتراکات سخن بگوییم و بعد اختلافات را بیان کنیم. مذاهب اسلامی در ۹۰ درصد مسائل باهم اشتراک دارند و تنها در ۱۰ درصد دین، ادیان با یکدیگر متفاوت هستند. اختلاف نظر و انحرافات انتقالی بین ادیان، کفر کلامی است که با کفر فقهی بسیار متفاوت است، کفر فقهی یعنی فردی آگاهانه دین اسلام و دستورات دین را زیر پا بگذارد.

ازغدی افزود: حضرت علی(ع) بعد از فوت پیامبر اکرم(ص) برای زمامداری ولایت سکوت کردند، زیرا اگر سکوت نمی‌کردند جنگ بزرگی رخ می‌داد و ایشان بین گزینه‌های بد و بدتر، گزینه بد را انتخاب کردند تا که این دین پابرجا مانده است. وقتی مسئله مردم باهم سیاسی می‌شود و دنیا نقش پررنگی پیدا می‌کند جنگ رخ می‌دهد. 

وی گفت: در اسلام و حتی قرآن هیچ جنگی که بر سر دین باشد، وجود ندارد، یعنی قرآن هم موافق نیست که جنگ بر اساس تفاوت‌های دینی بین مردم شکل گیرد. حتی قرآن می‌فرماید با مشرکینی که با شما صلح دارند اما مشرک هستند، نیکی کنید و با آنان عدالت ورزید که با توجه به این امر متوجه می‌شویم که جهاد به معنای جنگ با ادیان و مذاهب نیست.

ازغدی بیان کرد: جنگ‌هایی که در گذشته با قوم یهود رخ داده است به هیچ عنوان به علت نوع دین آنها نبوده است، بلکه این یهودیان به حضرت محمد(ص) خیانت کردند و جنگ اتفاق افتاده است، همچنین سیره زندگی پیامبر(ص) تماماً تفسیر قرآن بوده است، زیرا هیچ کاری غیر از حکم خدا را انجام نمی‌دادند.