نگهداری نسخه خطی قرآن منسوب به نواده پیامبر (ص) در مسجد الاقصی + عکس

شراونه افزود: این نسخه خطی به خط سید حسن بن حسین بن علی بن ابی‌طالب علیهم السلام، نواده پیامبر اسلام (ص) است که با دستخط خود بر روی پوست آهو کتابت کرده است.

کارشناس آثار باستانی درباره کتابت این نسخه، شماره گذاری صفحات، نقطه گذاری و حساب ابجد در جداسازی آیات گفت: این مصحف دارای نقطه و اعراب نبود، نقطه گذاری و اعراب گذاری آن در زمان ابوالاسود دوئلی که از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) بود و زمانی که عجم‌ها به اسلام روی آوردند، انجام شد. پس از آن نغمه در قرائت قرآن به وجود آمد و به جایی رسید که در معنای آیات قرآن تغییر ایجاد می‌کرد. لذا نقطه‌های سیاه و قرمز را بر روی آیات قرار دادند تا حروف از یکدیگر تشخیص داده شوند. نقطه‌های سیاه به نقطه‌های عجم‌ها معروف بودند که برای تشخیص حروف باء و تاء و ثاء، جیم و حاء و خاء، سین و شین و حروف شبیه اینها استفاده می‌شد؛ اما نقطه‌های قرمز به عنوان اعراب یعنی ضمه، فتحه، کسره و تنوین استفاده می‌شد.

بیشتر بخوانید:

این کارشناس آثار باستانی ادامه داد: آنچه که این قرآن را از سایر مصحف‌های موجود در موزه اسلامی متمایز می‌کند، استفاده از حساب ابجد است، به این معنا که مانند سایر مصحف‌های موجود، هر آیه از قرآن کریم با عدد از آیه دیگر جدا نشده است، بلکه آیات بجای عدد، با حروف عربی جدا شده‌اند و بر اساس حساب ابجد،‌ هر حرفی نشان دهنده یک عدد خاص برای آن آیه است.

شراونه در توضیح این مطلب گفت: در این قرآن که به خط کوفی نوشته شده است، پس از 10 آیه، حرف یاء نوشته شده که به حساب ابجد نشان دهنده عدد 10 است؛ و بعد از 20 آیه، حرف کاف نوشته شده که نشان دهنده عدد 20 است و به همین ترتیب تا آخر سوره با حروف عربی نشانه گذاری شده است.

بیشتر بخوانید:

وی در پایان تأکید کرد: اگر این مصحف شریف را با قرآن‌هایی که امروزه در تلفن همراه خود داریم مقایسه کنیم و آیات آن را مرور کنیم، هیچ‌گونه تغییری حتی در یک آیه و یک حرف و یک حرکت آن پیدا نمی‌کنیم و این تأکیدی بر آن است که خداوند عزوجل قرآن کریم را از زمان نزول آن تا امروز حفظ کرده و این تأییدی بر نبوت پیامبر اکرم، حضرت محمد مصطفی (ص) است. «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ» (سوره حجر، آیه 9).