جلسه پنجاه ساله حسینی که از وجود میزبانش محروم شد
گروه اجتماعی ــ شادروان سیدحسین محفوظی از مدرسان و پژوهشگران دینی استان خوزستان بود که ۲۹ دی‌ماه چشم از جهان فروبست. ایشان جلسات پنجاه ساله‌ای برای امام حسین(ع) در شادگان برگزار می‌کرد که متأسفانه این جلسات از وجود استاد محروم شد.
شادروان سیدحسین محفوظی از مدرسان و پژوهشگران دینی استان خوزستان است که 29 دی‌ماه امسال چشم از دنیا فروبست. از این پژوهشگر دینی 55 اثر برجای مانده که از جمله آنها ترجمه نهج‌البلاغه، ترجمه ادعیه جامعه امام سجاد(ع) و زندگانی امام حسین(ع) است.
شمسیان حمادی، مدرس دانشگاه و از دوستان مرحوم استاد سیدحسین محفوظی است که با حضور در تحریریه ایکنا خوزستان، درباره شخصیت علمی و اخلاقی این مترجم و پژوهشگر دینی سخن گفت.
وی در آغاز سخنان خود اظهار کرد: شادروان محفوظی متولد سال 1323 در شادگان است. وی تحصیلات ابتدایی خود را در شادگان گذراند و پس از آن دوره دبیرستان را در خرمشهر طی کرد و مدرک فوق‌دیپلم تعلیم و تربیت را در اهواز گرفت. او در سال 52 کارشناسی حقوق قضا را از دانشگاه تهران دریافت کرد. در سال ۵۸ نیز به دلیل نبوغ و علاقه علمی خود بورسیه دریافت کرد و عازم آمریکا شد و در ایالت کالیفرنیای جنوبی به کسب علم پرداخت.
با پیروزی انقلاب اسلامی ترجیح داد به کشور بازگردد. او علاقه خاصی به خدمت به هم‌نوع داشت. جوان‌ها را بسیار دوست داشت و برای آنها وقت می‌گذاشت. شادروان استاد محفوظی همیشه در کسوت آموزش و معلمی باقی ماند و هیچ مسئولیتی قبول نکرد. در سال 72 در مرکز تربیت معلم با استاد محفوظی آشنا شدم و ده سال در مراکز تربیت معلم همکار بودیم. وقتی بازنشسته شد، خانه‌اش را مرکز رفت و آمد دانشجویان، دانش‌پژوهان و اهل علم قرار داد. کلام او مؤثر بود؛ شعاع نور و تأثیر داشت.
حمادی درباره زندگی علمی شادروان محفوظی نیز گفت: از زمانی که در تهران مشغول به تحصیل بود علاقه وافری به ترجمه کتب از عربی به فارسی و فارسی به عربی داشت. آثار خوبی از خود برجای گذاشت. در حال حاضر 55 اثر از دکتر محفوظی به یادگار مانده که بخش اعظم آن ترجمه است. 16 اثر را با هزینه خود به چاپ رساند و 38 اثر دیگر را نیز مؤسسات نشر و اشخاص حقوقی تقاضا می‌کردند و به چاپ می‌رساندند.
ترجمه نهج‌البلاغه و صحیفه جامعه ادعیه امام سجاد(ع)
یکی از آثار استاد محفوظی ترجمه نهج‌البلاغه است. صحیفه جامعه ادعیه امام سجاد(ع) نیز از آثار ایشان است. این صحیفه فراتر از صحیفه سجادیه معمول است و شامل ادعیه بیشتری است. زندگی امام حسین(ع) تألیف علامه راحل باقر قریشی در سه جلد نیز کتاب ارزنده‌ای است که از سوی دکتر محفوظی ترجمه شد. این کتاب برای کسانی که می‌خواهند سخن نابی درباره حضرت سیدالشهدا(ع) داشته باشند منبع خوبی است. زندگی امام سجاد(ع)، کرامات و زندگی حضرت ام‌البنین(ع) از دیگر آثاری است که از سوی وی به فارسی ترجمه شد.
کتاب جالبی با نام «الانتقال الصعب فی‌‌المعتقد و المذهب؛ لقد شیعنی الحسین(ع)» از ادریس حسینی از کشور مغرب وجود دارد که شادروان محفوظی آن را به زبان فارسی برگردانده است که توصیه می‌کنم آن را بخوانید چرا که کشور مغرب به لحاظ مذهبی متعصب هستند و نویسنده در این کتاب چنان که از عنوانش پیداست درباره تحول سخت در عقیده و مذهب سخن گفته است. دیگر اثر شادروان «النجفیات» نام دارد که داستان‌ها و خاطرات کوتاه از نجف است که استاد محفوظی آنها را گردآوری و به زبان فارسی به رشته تحریر درآورده است.
تواضع انسان را ستاره می‌کند
مهم‌تر از همه اینها سلوک اخلاقی و اجتماعی سیدحسین محفوظی است. ایشان واقعاً پیرو انبیا و امامان بود. وی پیش از صحبت کردن عمل می‌کرد. خیلی متواضع بود. تواضع، انسان را ستاره می‌کند. او بیش از بیست سال در رشته معارف قرآن و تعلیم و تربیت، تدریس می‌کرد. با این حال در زمینه ادبیات عرب نیز تخصص داشت و دقت‌نظرهای جالبی در این زمینه از او به خاطر دارم. از توانایی‌های خاص ایشان تخصص در آموزش قرآن است. روش خاص خود را داشت. قرآن را به ترتیل و به زیبایی می‌خواند.
شادروان هم خوب تربیت شد و هم خوب تربیت کرد؛ پدرش فقط سواد عربی داشت. گاهی تعریف می‌کرد که در کودکی پدرشان شب‌ها برای آنها شرح نهج‌البلاغه ابن ابی‌الحدید را می‌خواند و فرزندان خوبی هم تربیت کرد.
مهم‌تر از همه تواضع و اخلاق مرحوم محفوظی بود. در مجالس، نزدیک‌ترین نقطه به ورود را انتخاب می‌کرد و می‌نشست. زهدش را نسبت به دنیا که می‌دیدی از خودت می‌پرسیدی با چه کوله‌باری آمده‌ام؟ عاشق انقلاب و امام(ره) بود.
شادروان محفوظی جلسه پنجاه ساله‌ای برای امام حسین(ع) داشت که در شادگان معروف است. او همچنین شب 27 از ماه رمضان مجلس باشکوهی برای حضرت امیرالمؤمنین(ع) برگزار می‌کرد و خود در آن دعا می‌خواند. متأسفانه این جلسات از وجود استاد محروم شدند.
انتهای پیام
