کودکانه‌ها در کرونا
کرونا برای مادرها آزمون سختتری است، نگرانی‌ها و مراقبت‌هایشان چندبرابر شده و فراغتی ندارند و در برابر سیل سؤالها و غر زدن‌های فرزندنشان باید اوقات فراغت آنان را به هر نحوی پر کنند، اما در این میان مادرها هم خسته می‌شوند.
اوایل شیوع کرونا بچه‌ها دیگر مدرسه نرفتند، مادرها کلافه شده بودند که چطور بچه‌هایشان را در خانه سرگرم کنند و با بی‌حوصلگی‌ها و نق‌زدن‌هایشان کنار بیایند. کرونا برای مادرها آزمون سختتری بود، نگرانی‌هایشان چند برابر شده بود. با بودن بچه‌ها در خانه، فراغتی برایشان باقی نمانده بود.
متن زیر گفت‌وگوی خبرنگار ایکنا خوزستان با مادرانی است که فرزندانی در سنین کودکی و نوجوانی دارند و اکنون در خانه اوقاتشان را سپری می‌کنند؛ این مادران به پرسش‌هایی از این قبیل پاسخ گفتند: «آیا در خانه کودک یا نوجوان دارید؟ فرزند شما در خانه چه سرگرمی‌ای برای گذران اوقات خود دارد؟ حوصله‌شان از قرنطینه سر می‌رود؟ تلاش می‌کنید آنها را سرگرم کنید؟ از چه راه‌هایی برای سرگرم کردن فرزندانتان استفاده می‌کنید؟ بزرگترها می‌توانند به فرزندانشان چه کمکی برای عبور از روزهای قرنطینه کنند؟
مهدیه، دو پسر و یک دختر دارد. او می‌گوید: بچه‌های من مخصوصا زهرا که پنج ساله است نقاشی می‌کشد، به ظرف شستن علاقه‌مند شده و گاهی ظرف می‌شوید. خیلی با لُوگو و دومینو بازی می‌کنند. گاهی با هم کیک یا سالاد درست می‌کنیم. دستاورد من در این قرنطینه این بود که خیلی کارها را می‌شود به بچه‌ها واگذار کرد، هم حوصله‌شان سر نمی‌رود، هم به مادر کمک می‌کنند و هم کار و مهارت جدید یاد می‌گیرند.
مریم هم دو کودک 2 و 4 ساله دارد. او می‌گوید: تماشای تلویزیون، بازی با اسباب‌بازیها و درست کردن کاردستی از سرگرمی‌های بچه‌های من در روزهای قرنطینه است.
متأسفانه با وجود قرنطینه زمان تلویزیون دیدن بچه‌ها نسبت به قبل خیلی بیشتر و وابستگی‌شان شدیدتر شده و حوصله‌شان هم سر می‌رود و دلشان هم برای پارک رفتن و دوستانشان حسابی تنگ شده و قرنطینه در اخلاق پسرم هم خیلی تأثیر داشته است. متاسفانه عصبی و پرخاشگر شده چون انرژی‌اش تخلیه نمی‌شود. معمولاً وقتی کلافه می‌شوند، بازی می‌کنیم یا کاردستی درست می‌کنیم. گاهی هم به خانه اقوام می‌رویم.
معصومه هم دو دختر دارد؛ هشت ساله و دو سال و نیمه. او می‌گوید: حوصله بچه‌ها سر می‌رود. دختر بزرگم خیلی به کاردستی علاقه دارد و درست می‌کند. متأسفانه کارتون زیاد می‌بیند و بیشتر با تلویزیون سرگرم است. تا حدودی هم عصبی‌تر شده. بعضی روزها می‌فرستمشان داخل حمام یا تراس آب‌بازی کنند. شیرینی و کیک هم برایشان درست می‌کنم.
گاهی با ماشین می‌رریم بیرون. قرار شد پارچه نمد برای دختر بزرگم بخرم تا در خانه لباس عروسک درست کند یا هر چیزی که دوست دارد. به نظرم نقاشی و کاردستی سرگرمی خوبی است. توپ پلاستیکی سبک هم خریدیم وداخل خانه والیبال بازی می‌کنیم. بعضی وقت‌ها دختر بزرگم را تشویق می‌کنم در آشپزی مشارکت کند.
اعظم هم دو فرزند کودک و نوجوان دارد. او درباره نحوه گذران اوقات بچه‌ها می‌گوید: فرزند کوچکم با تلویزیون، کاردستی، نقاشی و بازی‌های گروهی(خانوادگی) سرگرم می‌شود وفرزند نوجوانم با فعالیت در فضای مجازی مثل ساختن کلیپ، استیکر و عکس نوشته و سریال‌های تلویزیون وقتش را می‌گذراند. پسرم با کمک چند دوستش کانال عکس مذهبی در ایتا درست کرده‌اند و حالا بیشتر از 500 نفر عضو دارد. با کمک خواستن از آنها در کارهایی مثل آشپزی و پختن کیک سعی می‌کنم کمکشان کنم. باید مادرها برای بچه‌ها بیشتر وقت صرف کنند و خونسرد باشند.
معصومه مادر دیگری است که یک پسر 19 ساله و دو دختر 14 و 6 ساله دارد. او می‌گوید: بچه‌ها بیشتر با تبلت و گوشی سرگرم هستند. دخترم وقتش را با حضور در گروه‌های دوستانه و چت کردن و خواندن رمان‌های اینترنتی پر می‌کند، چون این رویه را مناسب نمی‌دانم، پیشنهاد عضو شدن در کانال تربیتی برای نوجوانان و جوانان را مطرح کردم و در کنارش کتاب برای مطالعه در اختیارش قرار دادم. از مضرات استفاده زیاد از گوشی و رمان‌های فضای مجازی با آنها صحبت کردم و علت تمایلشان را به این فضا پرسیدم و قرار بر این شد که رمان‌های مورد علاقه‌شان را از کتابفروشی تهیه کنیم تا استفاده از تلفن همراه و تبلت کمتر شود. هوشمندی خانواده‌ها در این ایام باید چند برابر شود، چون فرزندانمان در فضای مجازیِ واقعاً ناسالم رها شدند و هیچ تدبیری از طرف مسئولین اندیشیده نمی‌شود. باید صمیمیت فضای خانه و گفتگوهای دوستانه و بازی‌های دسته‌جمعی بین اعضای خانواده بیشتر شود. نوجوان به اقتضای سنش علاقه زیادی به صحبت با همسن و سالان خودش دارد. در مرحله اول شناخت گروه دوستان لازم است و با یادآوری دغدغه‌ها و نیازهای خودمان در دوره نوجوانی می‌توانیم صمیمیت بیشتری بین خودمان و نوجوان ایجاد کنیم و نیاز به هم‌صحبتی زیاد با دوستان را به اعتدال برسانیم.
سمیه هم که 4 فرزند دارد، درباره فعالیت‌های والدین و بچه‌ها در روزهایی کرونایی می‌گوید: یکی از کارها تمیز کردن خانه از سوی بچه‌هاست. اسلایم‌بازی، مسابقه والیبال خانگی، مسابقه آشپزی و شیرینی‌پزی و آموزش غذا از کارهای دیگر هستند. یکی دیگر از فعالیت‌ها نقاشی با استادی بچه‌هاست. من در نقش شاگرد هستم. به مادرها پیشنهاد می‌کنم که حتماً یک ساعت نقش‌هایشان را با بچه‌ها جابه‌جا کنند؛ لذت‌بخش است.
انتصار دو دختر 11 و 7 ساله دارد. او اظهار می‌کند: بچه‌ها حوصله‌شان در خانه سر می‌رود، اما همه‌جوره کمکشان می‌کنم. برایشان کاغذرنگی خریدم و کاردستی درست می‌کنند و خاله‌بازی و نقاشی می‌کنند. حدیث، دختر بزرگم، خیلی در کارهای خانه کمکم می‌کند. در خانه کتاب داستان‌های زیادی دارند، با کتاب‌ها سرگرم می‌شوند و گاهی همه را روی زمین پهن و نمایشگاه کتاب درست می‌کنند. تازگی به گل و گیاه علاقه‌مند شده‌اند، از گل‌ها مراقبت می‌کنند، قلمه زدن را یاد گرفته‌اند و هر روز به آنها آب می‌دهند.
ساره هم می‌گوید: هر چه را به ذهنمان رسید انجام دادیم، ولی واقعا بچه‌ها به بیرون رفتن و رفت‌وآمد با بستگان و دوستان نیاز دارند.
امل سه دختر دارد. او می‌گوید: بچه‌ها خیلی از این اوضاع خسته هستند. کتاب داستان برایشان خریدم ولی بیشتر اوقاتشان را با تلویزیون پر می‌کنند. من هم از این وضع خیلی ناراحتم. برای همین می‌خواهم کلاس زبان ثبت‌نامشان کنم. بچه‌ها در کارهای خانه کمک و کمد لباس‌هایشان را مرتب می‌کنند. آلا دختر بزرگم کارهای هنری را دوست دارد. گاهی چیزهایی می‌دوزد اما باز هم به کمک من نیاز دارد. کارتون هم زیاد می‌بینند.
انتهای پیام
