حادثه نطنز و زیاده‌خواهی‌ رژیم صهیونیستی به روایت الجزیره

به گزارش ایکنا به نقل از پایگاه خبری الجزیره، حمله رژیم صهیونیستی به تأسیسات هسته‌ای ایران در نطنز، یادآور بسیاری از حملات صهیونیست‌ها به رآکتورها و تأسیسات هسته‌ای عربی و اسلامی طی دهه‌های گذشته تاکنون بوده است که در راستای تلاش غیرقابل تردید اسرائیل برای محروم کردن هر کشور عربی یا اسلامی از ورود به باشگاه هسته‌ای است.
در هفتم ژوئن 1981 میلادی، رژیم صهیونیستی طی عملیاتی موسوم به اپرا تأسیسات اتمی عراق با نام اوسیراک را هدف گرفت. رژیم صهیونیستی این عملیات را با هشت فروند جنگنده اف-16 انجام داد و در نتیجه آن نیروگاه اتمی عراق کاملاً تخریب شد.

نیروی هوایی رژیم صهیونیستی در سپتامبر 2007 هم طی یک حمله هوایی رآکتورهای هسته‌ای سوریه در منطقه الکبر استان صحرایی دیر الزور را هدف گرفت.

رژیم صهیونیستی طی سال‌های اخیر همچنین حملات متعددی را علیه تأسیسات و دانشمندان هسته‌ای ایران انجام داده است. در سال 2020 با انتشار اخبار مربوط به تصمیم عربستان سعودی برای راه‌اندازی برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای، رژیم صهیونیستی نگران شد و گفت که عربستان اگر هسته‌ای شود، دیگر کشورهای منطقه و در رأس آن مصر و ترکیه هم برای ورود به این کار ترغیب می‌شوند.

با وجود هماهنگی امنیتی بالا میان امارات و رژیم صهیونیستی نیز محافل صهیونیستی نسبت به برنامه هسته‌ای سال 2017 امارات برای تولید برق ابراز نگرانی کردند.

رژیم صهیونیستی همچنین با هدف گرفتن دانشمندان هسته‌ای هر گونه تلاش کشورهای عربی و اسلامی را برای دستیابی به انرژی هسته‌ای سرکوب کرده است که نمونه آن ترور «یحیی المَشَدّ» دانشمند هسته‌ای مصری در سال 1980 میلادی در پاریس است.

پس از اشغال عراق از سوی آمریکا در سال 2003 و نفوذ دستگاه‌های اطلاعاتی جهان در عراق، گزارش‌های متعدد حاکی از این بود که موساد با هم‌دستی عناصری محلی در عراق ده‌ها دانشمند عراقی در زمینه هسته‌ای و زیست محیطی را ترور کرده است.

از زمانی هم که رژیم صهیونیستی شروع به هجمه علیه برنامه هسته‌ای ایران کرد، ده‌ها دانشمند هسته‌ای در قلب تهران با انفجار خودروهای بمب‌گذاری شده یا تیراندازی به سمت آنها ترور شد.

محافل صهیونیستی همچنین در حال پیگیری تماس‌هایی هستند که پاکستان، کشور اسلامی هسته‌ای با همکاری تعدادی از کشورهای عربی و اسلامی برای ایجاد قدرت هسته‌ای در این کشورها تلاش می‌کند و اسرائیل بیم آن دارد که بحران اقتصادی که اسلام‌آباد از آن رنج می‌برد، این کشور را مجبور کند قدرت هسته‌ای خود را در ازای دریافت ده‌ها میلیارد دلار به تعدادی از کشورهای عربی و اسلامی گسترش دهد.

علاوه بر پاکستان، کشورهایی در سراسر جهان وجود دارند که ممکن است با تعدادی از کشورهای عربی و اسلامی برای دستیابی به برنامه هسته‌ای توافق کنند، از جمله چین، کره شمالی و شاید فرانسه چرا که پول‌های کشورهای عربی و اسلامی هم برای این کشورها بسیار مورد نیاز است.

همه اینها باعث شده است که سرویس‌های امنیتی رژیم صهیونیستی در وضعیت نظارت مداوم بر رفتار کشورهای عربی و اسلامی مشتاق داشتن برنامه هسته‌ای باشند و هر مرحله از آن را ساعت به ساعت و با جزئیات دنبال کنند تا اسرائیل از هیچ تحول ناخوشایندی در این زمینه غافلگیر نشود به خصوص که ما در منطقه‌ای زندگی می‌کنیم که هر اتفاق غیرمنتظره‌ای می‌تواند تهدیدی برای اسرائیل باشد.

در حالی رژیم صهیونیستی علیه هرگونه تلاش عربی یا اسلامی برای ایجاد پروژه‌های هسته‌ای اعم از صلح‌آمیز یا نظامی انتقاد و با آن مخالفت می‌کند که خود با سیاست «ابهام هسته‌ای» به کارش ادامه می‌دهد و از نظارت سازمان‌های بین‌المللی مربوطه بر رأکتور هسته‌ای خود در دیمونا خودداری می‌کند که اخیراً هم برنامه هسته‌ای این رژیم شاهد توسعه و ارتقای ویژه بوده است.

رژیم صهیونیستی درخواست‌های مکرر برای امضای کنوانسیون‌های بین‌المللی جلوگیری از گسترش سلاح‌های هسته‌ای را رد می‌کند و اگر  به همین شکل به در اختیار داشتن سلاح هسته‌ای ادامه دهد، معنایش این است که ما در مواجهه با خطری اساسی هستیم.