به گزارش ایکنا از خوزستان، حجتالاسلاموالمسلمین سید محسن شفیعی، رئیس دفتر استانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاههای خوزستان در ادامه بیان نکات مربوط به «دعا»، گفت: امام صادق(ع) فرمود: مردی نزد امام علی(ع) آمد. «جاءَ رَجُلٌ إلى أمیرِ المُؤمِنینَ علیهالسلام فَقال: إنّی دَعَوتُ اللّهَ فَلَم أرَ الإِجابَةَ ! فَقالَ: لَقَدوَصَفتَ اللّهَ بِغَیرِ صِفاتِهِ و إنَّ لِلدُّعاءِ أربَعَ خِصالٍ: إخلاصَ السَّریرَةِ و إحضارَ النِّیَّةِ و مَعرِفَةَ الوَسیلَةِ وَالإِنصافَ فِی المَسأَلَةِ؛ َهَل دَعَوتَ وأنتَ عارِفٌ بِهذِهِ الأَربَعَةِ ؟ قالَ: لا قالَ: فَاعرِفهُنَّ»؛ «روزی مردى نزد امیر مؤمنان(ع) آمد و گفت: من دعا کردم و اجابتى ندیدم، حضرت فرمود: تو خداوند را به غیر صفاتش وصف کردى! دعا چهار ویژگى دارد: (خلوص باطن، نیّت کردن، شناخت وسیله و انصاف در درخواست). آیا تو با آگاهى از این چهار چیز دعا کردى؟ گفت: خیر، حضرت فرمود: پس آنها را بدان.» مسئله در عدم اجابت بسیاری از دعاها به خود ما برمیگردد. گاهی خواسته بر مبنای اعتدال نیست. خواسته بیربط، بیضابطه و بیقاعده است. خداوند دست دعاکننده را خالی بر نمیگرداند اما اشکال در این است که ما معمولا استجابت دعا را در این میبینیم که آنچه ما میخواهیم خداوند استجابت کند. در روایات از رسول خدا(ص) آمده است که فرمودند: «
إن الله تعالی لیستحیی أن یبسط العبد إلیه یدیه یسأله فیهما خیراً فیردهما خائبتین» خداوند حیا میکند از اینکه بنده دستانش را به سوی او دراز کند و او را دست خالی بازگرداند. در تکمیل این روایت، حدیثی از امام سجاد(ع) وجود دارد که فرموده است: «المؤمنُ مِن دُعائهِ على ثلاثٍ: إمّا أن يُدَّخَرَ لَهُ، و إمّا أن يُعَجَّلَ لَهُ، و إمّا أن يُدْفَعَ عَنهُ بَلاءٌ يُريدُ أن يُصِيبَهُ؛ دعاى مؤمن از سه حال خارج نيست: يا برايش ذخيره مى گردد، يا در دنيا برآورده مى شود،يا بلايى را كه مى خواهد به او برسد، دفع مى شود.» بنابراین دعا کردن همیشه دستاورد دارد.