جایگاه ویژه علم و دانش در کلام حضرت امیر(ع) + فیلم

به گزارش ایکنا، به مناسبت ایام ماه مبارک رمضان امسال، پای درس‌گفتار «گزیده‌هایی از نهج‌البلاغه» از زبان عماد افروغ، جامعه‌شناس و پژوهشگر حوزه دین نشسته‌ایم.

عماد افروغ در سی و یکمین قسمت این مجموعه با موضوع «اهمیت علم و دانش» ضمن اشاره به خطبه‌ 205 نهج‌البلاغه به موضوع دیدگاه امیرالمؤمنین(ع) در رابطه با اهمیت موضوع جایگاه علم و دانش پرداخت که مشروح آن را در ادامه می‌بینید و می‌خوانید.

خدمت مخاطبان و بینندگان برنامه درس‌گفتار گزیده‌ای از نهج‌البلاغه عرض سلام و تبریک و تهنیت فراوان به مناسبت عید سعید فطر دارم. ان‌شاءالله که روزه‌های شما مورد قبول درگاه الهی واقع شده و به شخصه نیز از شما عزیزان التماس دعا دارم.

حکمت پایانی که برای این جلسه انتخاب کرده‌ام، حکمت 205 نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین(ع) است. بنده بارها می‌اندیشیدم و به این مطلب رسیده بودم که چرا انسان هرچه بیشتر می‌خواند و مطالعه می‌کند، کمتر می‌داند؟ این موضوع برای من تبدیل به یک مسئله شده بود که چرا هر چه بیشتر می‌خوانم تا دانشی بر من افزوده شود، سؤالات من نیز بیشتر می‌شود؟ تا اینکه با این حکمت حضرت امیر(ع) در نهج‌البلاغه مواجه شده و عطشی که داشتم تا حدودی فروکش کرد.

امام علی(ع) در این زمینه می‌فرمایند: «هر ظرفی با ریختن چیزی در آن پر می‌شود جز ظرف دانش که هر چه در آن جای دهی، وسعتش بیشتر می‌شود».

این بدان معناست که ظرف دانش و علم تمامی ندارد، ولی جالب این است که باید چیزی در آن بریزی تا وسعت آن بیشتر شود، یعنی اگر چیزی در آن نریزی، معلوم نیست که وسعت آن چقدر است. نکته ظریف اینجاست که باید بیشتر مطالعه کرده و زیاد بخوانیم و تأمل کنیم تا ظرف دانش ما بیشتر شود. هر چه بیشتر بخوانیم، وسعت ظرف دانش ما بیشتر شده و پرسش‌های جدیدی برای ما مطرح می‌شود؛ چراکه ظرف دانش تمامی ندارد و انسان باید تا لحظات پایانی عمر به آموخته‌ها و دانش خود و به تبع آن نیز به بینش و عمل خود بیفزاید.

ان‌شاءالله که مؤید و منصور باشید و عید سعید فطر سرآغاز پاک شدن و ورود به یک عرصه سالم اخلاقی و معنوی باشد که ما به شدت به این حیات اخلاقی و معنوی نیازمندیم.