تلاش برای وحدت مرجعیت عراق و تاکید بر ارتباط حوزه نجف و قم

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدریاض حکیم، فرزند آیت‌الله العظمی سیدسعید حکیم از مراجع فقید عراق، امروز 16 خردادماه در نشست خبری بزرگداشت آن مرحوم گفت:  مراسم بزرگداشت آیت‌الله سیدسعید حکیم روز پنجشنبه، 19 خردادماه از ساعت 10 تا 12 و از طرف حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ عبدالمهدی کربلایی، تولیت آستان مقدس امام حسین(ع) در نجف اشراف برگزار خواهد شد.

وی افزود: این مراسم در مجمع علوی نجف اشرف و با دعوت از  شخصیت‌های سیاسی، علمی حوزوی و دانشگاهی از کشورهای مختلف از جمله ایران، لبنان، سوریه، کویت و مصر برگزار می‌شود و استادان حوزه و دانشگاه‌های قم، تهران، مشهد و اصفهان و برخی استان‌های دیگر کشور هم به این مراسم دعوت شده‌اند.

مقدمه‌ای برای کنگره‌ای عظیم

سیدریاض حکیم با بیان اینکه قرار است موسوعه آثار آن مرحوم هم تولید شود، اضافه کرد: برپایی این مراسم بزرگداشت، مقدمه برای برپایی کنگره عظیم آن مرحوم در دو سال آینده است و بلافاصله فراخوان آثار برای این کنگره از مراسم روز 19 خردادماه آغاز می‌شود. تاکنون 850 موضوع از آثار آن مرحوم استخراج شده تا مقالاتی درباره این موضوعات به نگارش درآیند.

حجت‌‍الاسلام حکیم با بیان اینکه هدف این مراسم، بزرگداشت مقام مرجعیت است، تصریح کرد: حجاب معاصرت سبب شده تا توجه لازم به آثار ایشان صورت نگیرد ولی بعد از وفات آن مرحوم این توجه روزافزون شده است، زیرا ایشان در ابعاد گسترده علمی و نه صرفا فقه و اصول صاحبنظر و متبحر بودند و واکاوی آثارشان ثمرات زیادی دارد.

مبارزه با صدام

وی با اشاره به ستم‌های رژیم ملعون صدام به علمای عراق، اضافه کرد: آیت‌الله سیدسعید حکیم همراه با سایر اعضای خاندان حکیم مدت هشت سال در زندان‌های رژیم بعثی عراق بودند و تعدادی از افراد این خانواده هم شهید شدند. بنده در این مدت در محضر والد بزرگوار بودم، دشمنی رژیم صدام با خاندان حکیم چند دلیل داشت که دلیل اصلی آن به جنگ ایران و عراق باز می‌گردد.

ریاض حکیم افزود: رژیم صدام قصد برپایی یک کنفرانس نمایشی بر ضد ایران داشت و ابتدا از آیت‌الله خویی خواست که خودشان یا نماینده ایشان در آن حضور یابند ولی ایشان دلایلی آوردند از جمله اینکه من ایرانی هستم و زیر بار نرفتند، رژیم سراغ خاندان آیت‌الله حکیم رفت ولی چون پاسخ منفی شنید این کنفرانس را بدون حضور آنها برگزار کرد ولی یکی دو هفته نگذشته بود که به اتهام خیانت به خاندان حکیم حمله کرد و بیشتر آنان را زندانی و چند نفر را هم شهید کرد که والد بنده هم جزء لیست اعدامی‌ها بود گرچه به هر دلیل موفق به اجرای حکم نشدند.

فرزند آیت‌الله سیدسعید حکیم با  بیان اینکه ایشان نسبت به مستضعفان توجه ویژه داشتند، تصریح کرد: یکی دیگر از کارهای آیت‌الله سیدسعید حکیم، ایجاد یک مؤسسه خیریه با عنوان دارالایتام است که صد هزار یتیم از عراق و برخی دیگر کشورهای اسلامی تحت پوشش آن بودند و الان هم فعالیت آن ادامه دارد. من شخصا جزو هیئت‌هایی بودم که برای کمک به مستمندان و حتی آسیب‌دیدگان سیل و زلزله و ... می‌رفتیم و انجام وظیفه می‌کردیم.

تلاش برای وحدت مرجعیت در عراق

سیدریاض حکیم با بیان ایکه حفظ وحدت بین مرجعیت نجف از دیگر کارهای مهم ایشان بود، تصریح کرد: ایشان برای حفظ وحدت کلمه بین مرجعیت حوزه نجف زحمات زیادی کشیدند؛ کشور عراق پیچیدگی‌های خاص خود را دارد و ایشان خدمت آیت‌الله سیستانی مطرح کردند ما در اختلافاتی که با شما داریم اظهار نظر نمی‌کنیم و در مواردی که اشتراک نظر وجود دارد مؤید نظرات شما خواهیم بود و با این روش مانع از تشتت و تفرقه شدند و اجازه ندادند که دشمنان سوء استفاده کنند و این وحدت کلمه با وجود برخی اختلاف نظرها همچنان هم وجود دارد.

فرزند آیت‌الله حکیم اضافه کرد: از دیگر ویژگی‌های آیت‌الله سیدسعید حکیم، این بود که موضع‌گیری از یک جناح علیه جناح دیگر نداشتند و تلاش می‌کردند تا همه حول یک محور با همدیگر متحد باشند و حتی این اتحاد را در سطح شیعه و سنی هم دنبال کردند؛ ایشان نسبت به حملاتی که به مسلمانان چه در عراق و چه در سوریه وارد می‌شد واکنش نشان می‌دادند و از مسئولین عراق درخواست می‌کردند تا موضوع را پیگیری و امداد کنند.

سیدریاض بیان کرد: ایشان نظرشان این بود که ما باید با جهان وارد تعامل و گفت‌وگو شویم و خودمان را مطرح کنیم نه اینکه از جهان دور شویم به همین دلیل زیر نظر ایشان، مرکز للحواری و التعاون را ایجاد کردیم و از شخصیت‌های مختلف از کشورهای اسلامی و غیر اسلامی به نجف دعوت شدند و گفت‌وگوهایی ایجاد شد.

تجلیل یک شخصیت فرانسوی از آن مرحوم

وی افزود: ایشان نظرش این بود که ما باید فرهنگ خودمان را با عقلانیت و دور از تشنج و با حکمت به دیگر مناطق دنیا منتقل کنیم لذا خیلی از شخصیت‌های سیاسی حتی از ایشان تجلیل کردند. وزیر خارجه فرانسه در دیداری که با ایشان داشت گفت من احساس نیاز می‌کنم وقت بیشتری باید خدمت ایشان برسم و از حکمت‌های او بهره ببرم و بیشتر استفاده کنم.  

سیدریاض حکیم در پاسخ به این سؤال خبرنگار ایکنا که یکی از توطئه‌های دشمنان ایجاد فاصله و شکاف بین دو ملت ایران و عراق بوده و هست و حوزه‌های علمیه قم و نجف باید نقش ویژه در رفع این آسیب ایفا کنند، نگاه مرحوم حکیم به این مسئله چه بود، گفت: ایشان حساسیت بسیار ویژه‌ به این مسئله داشت لذا رابطه ایشان با شخصیت‌ها و مسئولان حوزه علمیه قم خیلی مستحکم بود، دفتر ایشان در قم هم خیلی فعال بود و ما رفت و آمد و هماهنگی بسیار خوبی با مسئولان حوزه قم داشتیم.

وی اضافه کرد: زمانی که ما در نجف بودیم شرایط بسیار سختی به خاطر حاکمیت صدام بر عراق وجود داشت، به عنوان نمونه یک دارالحکمه‌ای توسط مرحوم حکیم بزرگ تاسیس شده بود و از بهترین مدارس علمی نجف محسوب می‌شد، در این مدرسه با وجود 168 اتاق، به خاطر خفقان صدام فقط یک طلبه وجود داشت و کسی جرئت نمی‌کرد وارد آن شود و البته بعدا هم صدام آنجا را تخریب کرد و این طلبه هم به زندان ابوغریب افتاد.

ریاض حکیم بیان کرد: رژیم صدام ضربه‌‍‌های زیادی به حوزه نجف زد و برخی زندانی شده و برخی شکنجه و برخی شهید شدند، آیت‌الله سیدسعید حکیم در زندان این تاکید را داشتند که من با وجود اینکه علاقه شخصی به حوزه نجف دارم ولی الحمدلله به لطف خداوند حوزه قم دریچه بزرگی را بر روی جوانان شیعه گشوده تا به قم رفته و از علوم اهل بیت(ع) بهره‌مند شوند.

وی اضافه کرد: ایشان حتی نگاه فراشیعه داشتند گرچه به معارف شیعه عمیقا باورمند بود ولی بر رابطه مسالمت‌آمیز با دیگران هم تاکید می‌کردند و اینکه با رعایت مصلحت، حکمت و عدالت با دیگران تعامل کنیم.

استاد حوزه علمیه قم افزود: جایگاه علمی آن مرحوم هم در آثار متعدد و شاگردانی که تربیت کردند آشکار است و امروز شاگردان ایشان هم در قم و هم در حوزه نجف مشغول تدریس هستند و کتب ایشان در فقه و اصول و عقاید جایگاه بالایی دارد و حتی در مسائل غیر فقه و اصول هم حرفی برای گفتن داشتند. از جمله کتاب «گفتمان امامت» از جمله آثار ایشان است که در چند رفت و برگشت علمی بین ایشان و یک نویسند اردنی تالیف شده است، یعنی این پژوهشگر سؤالات متعددی درباره امامت از ایشان پرسیدند و ایشان پاسخ داده‌اند و در سه جلد به عربی منتشر شده است.

وی افزود: همچنین کتاب فاجعه عاشورا را نوشته و بحثی تحلیلی از این حادثه ارائه کردند که به این نحو، سابقه نداشته است؛ خلاصه اینکه ایشان واقعا از نظر علمی جایگاه برتری داشتند.