چشمی به یاد کرب و بلا داشت اشک‌بار
سروده برگزیده احمد رفیعی وردنجانی در دومین کنگره شعر «حدیث اسارت» ویژه ایام وفات حضرت سکینه(س)، تقدیم مخاطبان ایکنا می‌شود.
به گزارش ایکنا از چهارمحال‌وبختیاری، اختتامیه دومین کنگره شعر «حدیث اسارت» ویژه ایام وفات حضرت سکینه(س) هفتم مهرماه در شهر مقدس قم برگزار و احمد رفیعی وردنجانی، شاعر آیینی استانمان با سروده‌ای در وصف این بانوی بزرگوار در جمع شاعران برگزیده این کنگره قرار گرفت و تجلیل شد.
سروده برگزیده این شاعر ممتاز استان به مناسبت پنجم ربیع‌الاول، سالروز وفات حضرت سکینه(س) تقدیم مخاطبان ایکنا می‌شود.
یک عمر بود روضه مقتل برابرش
در کربلای زنده قلب مطهرش
چشمی به یاد کرب و بلا داشت اشک‌بار
خونین به یاد شام بلا چشم دیگرش
مثل سری که بود سر نیزه‌ها بلند
خون می‌چکید دم‌به‌دم از دیده ترش
با جان چشیده کرب و بلا را نفس نفس
با خون نوشته خاطره‌ها را به دفترش
مثل کبوتری‌ست پر از خاطرات زخم
خون می‌چکد زمان نوشتن ز هر پرش
گرچه سرش به نیزه نرفته به یاد آن
هر لحظه تیر می‌کشد این روزها سرش
در گوش و چشم اوست به جای صدای آب
لالایی رباب و لب خشک اصغرش
یک جسم قطعه‌قطعه به صحرای کربلاست
اما خدا کند که نباشد برادرش
امشب دوباره شام غریبان به سینه داشت
چشـمش دویده بود بــه دنبال خواهرش
با ضرب تازیانه که از راه می‌رسید
پیچیده بود درد به هر بند پیکرش
کنج خرابه بود و رقیه که باز هم
بابا رسیده بود بـه دیدار دخترش
آرام نقش بسته به لب‌های خشک او
لبیـک یـــا حسینِ نفس‌های آخرش
حالا بهشت بود و حسینی که دوست داشت
آن خانه را که جای سکینه است و مادرش
