چگونه آرامش پیدا کنیم + فیلم

نعمت بزرگ سلامتی، محدود به سلامت جسم نیست. این اشتباه بزرگی است که تصور کنیم اگر فقط مراقب سلامت جسممان باشیم، دیگر بیمار نشده و زندگی توأم با سلامتی خواهیم داشت. سلامت ابعاد مختلفی دارد که این ابعاد در تعامل و کنش و واکنش نسبت به هم هستند و اگر یک بعد از سلامتی مورد غفلت قرار گیرد، بر جنبه‌های دیگر ابعاد انسانی تأثیر گذاشته و منجر به بیماری ما خواهد شد.

با توجه به اینکه یکی از ابعاد مهم سلامتی، سلامت روان است خبرگزاری ایکنا نیز بنابر رسالت آموزشی خود نسبت به انتشار مجموعه درس‌گفتار «مراقبت از سلامت روان» با حضور فاطمه سادات رازقی، روانشناس اقدام کرده است.

در بخش سوم این مجموعه، موضوع «آرامش یا آسایش» و راه‌هایی که می‌توانیم از طریق آنها به آرامش برسیم مطرح شد که با هم می‌خوانیم و می‌بینیم.

در سلسله مباحثی که با هم داشتیم به اینجا رسیدیم که انسان موجودی معنوی است و برای یافتن معنویت باید به یک نظام ارزشی برسد و تفاوت اسلام و اومانیسم را در این نظام ارزشی تاحدودی مطرح کردیم. گفتیم حلقه مفقوده انسان‌ها آرامش است. همه ما به دنبال آرامش می‌گردیم؛ اما این آرامش کجا حاصل می‌شود؟ آیا اینکه انتظار داشته باشیم زندگی ما بدون چالش و رنج باشد، خواسته درستی است؟ مطمئن هستم هیچ کدام از شما این را تأیید نمی‌کند که زندگی بدون چالش و رنج ممکن است و کسی در این دنیا هست که زندگی بدون رنجی را تجربه کند.

اما اگر بنا بود که در این زندگی فقط رنج بکشیم، این آمدن و رفتن چه حاصلی داشت؟ نگاه اسلام در این مورد اینگونه است که خداوند در قرآن به صراحت می‌فرماید که ما انسان را در رنج آفریدیم و هدف از این رنج رسیدن به کمال انسانی است. فاصله آمدن ما به این دنیا و رفتن ما فرصتی برای رسیدن به کمال و فرصتی برای استفاده از این چالش‌ها برای رشد است. اما آیا وقتی انسان در رنج آفریده شده خداوندی که عادل است برای انسان فضایی را برای آرامش خلق نکرده است؟

خداوند در دو جای قرآن به صراحت از آرامش یاد می‌کند. در آیه 28 سوره رعد خداوند می‌فرماید: «أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛‌آگاه باش كه با ياد خدا دل‌ها آرامش مى‌يابد». در آیه دیگری خداوند خلق همسرانی از جنس خودتان را برای رسیدن به آرامش و مودت مطرح می‌کند.اما چرا خداوند تنها در دو آیه قرآن از آرامش یاد می‌کند؟ این نشان دهنده این است که انتظار آدم از زندگی بی‌رنج و سراسر آرامش زندگی عبثی است و اینکه انسان برای رسیدن به آن آرامش خودش مسئول است.

خداوند نمی‌فرماید یاد من در قلوب شما همیشگی است بلکه می‌فرماید من را یاد بکنید. یعنی انتخاب کنید که یاد من باشید. و بعد در جای دیگری می‌فرماید ما از جنس خودتان برای شما همسرانی خلق کردیم. همسر و انتخاب ازدواج جبری در آن نیست پس ما می‌توانیم انتخاب کنیم دو مسیری را که خداوند در زندگی مادی ما برای آرامش از آن یاد کرده است. بودن با خدا و انتخاب همسری که کنار آو آرامش و آسایش را تجربه کنم آن هم به خاطر لطفی که خداوند به شکل محبت و مودت بین زوجین قرار داده است.

خداوند تنها یک چشمه از آرامش خودش را در انتخاب همسر قرار داده است. پس اگر ما جایی غیر از این دو جا به دنبال آسایش و آرامش می‌گردیم باید بدانیم که به چالش بر می‌خوریم. درست است که بحث مادیات، فرزند، تحصیلات و سایر ابعاد زندگی در ذهن ما وسیله رسیدن به آسایش است، آما بین آسایش و آرامش تفاوت وجود دارد.

آرامش مرحله‌ای بالاتر از آسایش است. ما نمی‌گوییم آسایش ما را به آرامش نمی‌رساند ولی هر آسایشی ما را به آرامش نمی‌رساند. خداوند مسیر را به ما نشان داده است. در سال‌هایی که در کلینیک بودم، با افراد مختلفی کار کرده‌ام و هر جا که انسان‌ها را متلاطم دیدم ردی از نبود آرامش و اشتباه رفتن این مسیر را در آنها دیده‌ام. البته ادعا نمی‌کنم من هم مثل شما مسیر را اشتباه نرفته‌ام، خیر؛ من هم بارها این مسیر را اشتباه رفته و به این نتیجه رسیده‌ام که آرامش همان جایی است که خداوند متعال از آن یاد می‌کند.

در ادامه در خصوص ازدواج و نقش آن در رابطه با سلامت روان، سلامت معنوی و سلامت عمومی گفت‌وگو خواهیم کرد.