Fedakarlık, kurtuluşa giden yoldur

Her insanın hayatta çok büyük hedefleri vardır ve var gücüyle bu hedeflere ulaşmaya çalışır. Hayatta bazı zamanlar insan gücünü ve kabiliyetini başkalarına yardım etmeye adar. Buna fedakarlık denir.

Îsâr, insanın muhtaç olduğu bir dilim ekmeği, bir yudum suyu başkalarına vermesi, onları kendisine tercih etmesidir. Îsâr bir fedakârlıktır, bir cömertliktir, hatta cömertliğin zirve noktasıdır.

Îsâr, başkalarını kendine tercih etmek anlamına gelir ve kişinin kendisine ihtiyacı olanı başkalarına vermeyi içerir. Allah yolunda canını, malını, makamını vb. feda etmek bir nevi îsârdır.

Îsâr , insanlığın en güzel ve asil alametlerinden biridir. Kur’an-ı Kerim fedakarlığa örnekler vererek övmüştür. Örneğin Ensar (Medine’de İslam Peygamber’nin yardımcıları) fakir olmalarına rağmen Peygamber Efendimizle birlikte Mekke’den Medine’ye hicret eden Muhacirlere mallarını ve evlerini vermelerinden bahseder.

Haşr suresi 9. ayeti:” Onlardan önce bu yurda yerleşmiş ve gönülden inanmış olanlar, kendilerine göç edip gelenleri severler, onlara verilenlerden dolayı içlerinde bir rahatsızlık duymazlar; ihtiyaç içinde olsalar bile onları kendilerine tercih ederler. Kim nefsinin bencilliğinden korunmayı başarırsa işte kurtuluşa erecekler onlardır.”

Fedakarlık ve îsâr’da en önemli husus ihlas ve gönül temizliği, ikiyüzlülükten kaçınma ve minnet koymamaktır.Kur’an’-ı Kerim’de îsâr yaparken ikiyüzlülük ve riya ile ilgili güzel bir benzetme vardır: “Ey iman edenler! Allah’a ve âhiret gününe inanmadığı halde malını insanlara gösteriş yapmak için harcayan kimse gibi sadakalarınızı başa kakmak ve incitmek suretiyle boşa çıkarmayın. O kimsenin misali, üzerinde toprak bulunan düzgün ve yalçın bir kayadır; kayanın üzerine şiddetli bir yağmur yağmış, onu çıplak halde bırakmıştır. Bu gibilerin kazandıkları hiçbir şeyden istifadeleri olmaz ve Allah, inkârcı topluluğa hidayet vermez.” Bakara : 264 )