به گزارش ایکنا از خوزستان، حجت الاسلام و المسلمین مسعود بهرامپور، مدیر حوزههای علمیه خوزستان در نشست هماندیشی علمای استان با موضوع اصلاح ساختار فرهنگی که امروز دوشنبه 8 آذر در محل دفتر نماینده ولی فقیه در استان خوزستان برگزار شد، تصریح کرد: ما متاسفانه سیاستهای فرهنگی در کشور نداریم، یا اگر داریم به اجمال بیان شده و لذا قابل تأویل و تفسیرهای مختلف است. در نتیجه به عملیات نمیرسد. بسیاری از قوانین ما معلق به نوشتن آیین نامه توسط دستگاههای دولتی شدهاند و متاسفانه علی رغم گذشت سالهای متمادی از تصویب این قوانین - که قوانین خوبی هم بودند و اگر اجرا میشدند در وضع فرهنگی کشور، تأثیرگذاری بسزایی داشتند - به دلیل عدم تدوین آیین نامهها توسط دستگاهها در کشور معطل مانده و باعث شده آسیب شده است.
وی با بیان اینکه اولین تغییری که باید شکل بگیرد در موضوع سیاست گذاریهای کلان فرهنگی کشور است، افزود: این سیاست گذاریها باید متولی واحدی داشته باشند که درباره آنها کار کند و این نقش دستگاههای فرهیخته جامعه است. متأسفانه این مسأله اتفاق نیفتاده است و باید سازوکاری برای آن تعریف کرد. مثلا سند چشم انداز آموزش و پرورش، سندی است که تبدیل به برنامه نشده است و آن مقدار که برای آن برنامه نوشتهاند، تاکنون ضمانت اجرایی نداشته است و علی رغم تأکیدات مکرر مقام معظم رهبری تاکنون اتفاقی در آموزش و پرورش نیفتاد، بلکه در جهت مخالف آن اتفاق افتاد.
بهرامپور ادامه داد: نکته دوم این است که چه کسی متولی رصد این موضوعات فرهنگی است تا بعد از اجرای آنها بگوید آیا این اتفاق افتاد یا نیفتاد و ارزیابی این برنامهها چگونه است. در برنامه ریزی کشور در قانون اساسی، متولی برای این موضوع وجود ندارد. این اشکالی است که در ساختار وجود دارد.
مدیر حوزههای علمیه استان افزود: یکی از مشکلاتی که در موضوع فرهنگ وجود دارد این است که یک فرهنگ به معنی اعم و یک فرهنگ به معنی اخص داریم و ما در مهندسی فرهنگی برای هیچ کدام برنامه ریزی نداریم.
وی با تأکید بر اینکه امور باید پیوست فرهنگی داشته باشند، گفت: هیچ کدام از کارهای ما پیوست فرهنگی ندارد. اولویت در برنامه ریزی فرهنگی باید این باشد که پیش از اجرایی شدن هر کار، پیوست فرهنگیاش مشخص شود و تا پیوست فرهنگی آن ایجاد نشده، وارد اجرا نشود. ولی متاسفانه بسیاری از امور بی آنکه پیوست فرهنگی داشته باشند، اجرا میشوند و این نشان دهنده یک مطلب مهم است و آن این است که مسأله فرهنگ در اولویت اول کشور نیست، علی رغم اینکه همه ادعا میکنیم باید باشد و انقلاب ما یک انقلاب فرهنگی است، اما به دلیل ضرورتهایی، چیزهای دیگر را مقدم کردند و دیگر هیچ وقت مساله فرهنگ به اولویت کشور نیامد. این آسیب بزرگی است که در طول سالهای بعد از جنگ، اتفاق افتاد و لذا اگر قرار باشد، این مساله آسیب زدایی بشود، باید با اولویت به همین مساله پرداخته شود.
بهرامپور تصریح کرد: تا ما مساله فرهنگ را برای جامعه و کشور حل نکنیم، بقیه حرکتهای ما ولو به بهانه توسعه باشد، جلوی توسعه کشور را خواهد گرفت. شما هر نوآوری را بدون پیوست فرهنگی در کشور آوردید، نتیجه اش این شده است که سد راه پیشرفت کشور شده؛ بلکه باعث آسیبهای فراوانی برای جامعه شده است. بنابر این، لازم است این مساله به عنوان یک اولویت حقیقی مورد بررسی و ارزیابی قرار بگیرد.
این استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: فرهنگ را اولویت اول کشور قرار بدهیم، برای آن وقت بگذاریم. بودجه بگذاریم. چراکه وقتی اولویت نباشد، هیچ کدام از این اتفاقات نمیافتد و مساله قرآن را مساله بسیار مهمی در کشور ببینیم. قرآن کریم، اولین راهکار مقام معظم رهبری برای مقابله با تهاجم فرهنگی است و خودشان در این زمینه ورود کردند که انقلابی در عرصه قرآن اتفاق بیفتد.
وی افزود: دو درصد از اعتبارات دستگاهها مصوب شد که به عنوان پشتوانه کار قرآنی اتفاق بیفتد. آیا این اتفاق تا امروز اتفاق افتاده است؟ چون فرهنگ اولویت ما نیست، اعتبار و سازوکار خوبی برای آن دیده نشده است و کشور به سمت این موضوع حرکت نکرده است.
مدیر حوزههای علمیه خوزستان با تصریح به اینکه در بخش متولیان فرهنگی جامعه، متاسفانه هیچ همگرایی و وحدت رویه و برنامه ریزی و تقسیم کاری وجود ندارد، به سخنان مقام معظم رهبری درباره فرماندهی قرارگاه فرهنگی هر شهر توسط ائمه جمعه اشاره کرد و گفت: با این دستور العمل به یک شاکله برسیم که این کار در استان ها و شهرستانها اتفاق بیفتد. برنامهریزیهای فرهنگی در کل کشور با یک برنامه حل نمیشود، علی القاعده در هر شهر و هر جایی با محوریت امام جمعه لازم است بومیسازی شود.
وی در ادامه تأکید کرد: تراز ائمه جمعه باید متناسب با این کار باشد تا محورهای فرهنگی در شهرستانها بشوند. این یک مساله مهم است. مسئولین فرهنگی کشور هم باید موظف باشند از برنامهریزی فرهنگی شهر تبعیت کننند. در حال حاضر دستگاههای فرهنگی اعتبارات کافی ندارد و آنها که میتوانند جهتگیریهای فرهنگی داشته باشند، اعتبارات خود را با نظرات خود هزینه میکنند. مثلا شرکتهایی که در خوزستان هستند، مصوبات خوبی برای فرهنگ دارند که متاسفانه سلیقهای و با محوریت خود و در جهت منافع خود از آن استفاده میکنند و هیچ راهبرد صحیحی برای ساماندهی مسائل فرهنگی منطقهای خود وجود ندارند که از آن تبعیت کنند.
انتهای پیام