حجتالاسلام والمسلمین شوشترینسب، مؤلف و مفسر قرآن کریم در بیستوسومین سلسله گفتار «قرار آسمانی» با اشاره به آیه 112 سوره نحل «وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ؛ و خدا شهرى را مثل زده است كه امن و امان بود [و] روزيش از هر سو فراوان مى رسيد پس [ساكنانش] نعمتهاى خدا را ناسپاسى كردند و خدا هم به سزاى آنچه انجام مى دادند طعم گرسنگى و هراس را به [مردم] آن چشانيد»، گفت: خداوند برای کسانی که ناسپاسی اش را میکنند مثلی میزند که در این آیه آمده است. اینها در امنیت و آرامش بودند اما ناسپاسی نعمتهای خداوند را کردند. یکی از ناسپاس های نعمات خداوند اسراف و تبذیر است.
انتهای پیام