بقعه متبرکه امامزاده عبدالله(ع) هندیجان در یک نگاه + فیلم

به گزارش ایکنا از خوزستان، امامزاده عبدالله ابن‌ محمدباقر(ع) فرزند بلافصل امام محمدباقر(ع) و برادر امام جعفر صادق(ع) در قيام علويان، عليه حكومت بنی‌اميه با جمعی از سادات علوی به جنوب ايران هجرت كرد و در منطقه هنديجان فعلی با عمال حكومت بنی‌اميه درگير شدند كه تعدادی از آنان به شهادت رسيدند. امامزاده عبدالله از اين واقعه جان سالم به در برد و به اتفاق يكی از فرزندان خود به نام محمود در سال ۱۳۱ هجری قمری در كنار خيلج‌فارس در مكانی به نام «مهروبان» به دست مردی از بنی‌اميه مسموم شد و به شهادت رسيد.

در كتاب «بقيه الحائر فی احوال اولاد محمد باقر (ع)» به نقل از كشف الانساب، امامزاده عبدالله(ع) دارای پنج فرزند پسر به نام‌های «محمد، محمود، حمزه، اسماعيل و اسود» و دو دختر به نام «فاطمه و ام‌الحسن» بوده است. در اطراف صحن و بارگاه حضرت امامزاده عبد‌الله(ع) دو بقعه متبركه ديگر، يكی به نام شاهزاده «محمود» و ديگری شاهزاده «قاسم» وجود دارد. 

این منطقه که در تاریخ با عنوان «مهروبان» نام داشته است امروزه به دلیل وجود این امامزاده به‌عنوان روستای «امامزاده عبدالله» نام دارد. خاندان درویشی هیئت امنای این امامزاده را تشکیل می‌دهند و به‌عنوان خادم به آن خدمت می‌کنند. 

پیشینیه این بقعه به 864 سال پیش می‌رسد و براساس شجره‌نامه باقیمانده 850 نفر از مردان آل علی به این منطقه هجرت کردند که در درگیری با عوامل حکومت بنی‌امیه تعدادی از آنها به شهادت رسیدند. 

اکنون این امامزاده دارای صحن اصلی بقعه، زائرسرا، حسینیه و گلزار شهداست. حسینیه این بقعه دارای پیشینه 120 ساله است که توسط آقاخان لیراوی در سه مرحله بازسازی شد. همچنین با هزینه علی خلیلی، زائرسرای سه طبقه این بقعه ساخته شده است. 

این بقعه در ایام ولادت ائمه هدی(ع) و ایام شهادت به‌ویژه دو ماه محرم و صفر محل گردهمایی مردمی است.