به گزارش ایکنا از خوزستان، محمدرضا سنگری، عاشوراپژوه، شب گذشته 20 تیرماه در چهارمین جلسه سخنرانی خود در مؤسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا گفت: یک دست رازهایی داریم که سعی کنید آنها را جستجو کنید و بیابید و آنها را منتشر کنید. رازهایی هستند که با بهرهگیری از رمزها آنها را جستجو کنید. رمز هر نوع نشانهای است که از این نشانه پی به یک راز و مسئله میبریم.
رمزها را باید شناسایی کنیم و خدا هر روز رمزهای تازهای را در مقابل ما قرار میدهد. درست است که باب وحی بسته شده است اما باب راز باز است و خداوند دائم ما را در مقابل رمز و رازهایی قرار میدهد که باید اینها را بشناسیم.
خود این رمزها و رازها امانت هستند یعنی ما باید اولا امين باشیم يعنی این امانتها را بپذیریم و باید آنها را باور کنیم و آنها را به دیگران برسانیم.
اولین امانت و مهمترین امانت که خداوند به ما داده است که باید آن را کشف کنیم و بشناسیم امانت استعداد است. امام علی عليهالسلام در خطبه اول نهجالبلاغه وقتی از بعثت انبیا صحبت میکند 5 هدف را برای بعثت انبیا مطرح میکند که یکی از آنها این است: «یُثیروا لَهُم دَفائِنَ العقول؛ پیغمبران آمدهاند تا برانگیزانند.» یثیروا به معنای برانگیختن و بیرون زدن است.
آنان آمدهاند تا این دفینهها و گنجهای پنهان ما و این استعدادهایی که در انسان است را روشن کنند. رونمایی از استعداد خویش نشانه امين بودن انسان است. ما باید رمزگشایی از خود کنیم. رمزگشایی از خود یعنی شناخت درست استعدادی که داریم. متاسفانه میتوانیم بگوییم جامعه ما قبرستان استعدادهای دفن شده است. اگر امروز من مطرح میکنم 80 درصد استعدادهای اجتماعی ما تلف میشود و آدمها در بستر استعدادهای خودشان حرکت نمیکنند امر دوری نیست.
بعضی از استعدادها ولادت طبیعی ندارند و سزارینی هستند. یعنی فرزند یک خانواده رشتهای را میخواند و احتمالا موفق است اما در بستر استعدادش حرکت نمیکند و خانواده ناکامی خود را در فرزند پیاده میکنند و آنها را در مسیری حرکت میدهند که درست نیست.
خانوادههای ما گاه بخشهایی از قرآن را یاد بچهها میدهند که بچهها هیچ فهمی از آن ندارد. بخشهای تربیتی قابل فهم قرآن را باید به فرزندانمان آموزش دهیم. گاهی دیدهام که آموزشهایی به بچهها میدهند که میدانم بعدها هیچ بهرهگیری از آن ندارد و فقط زمان و توان او را تباه میکنند. میگوید دخترم و پسرم میتواند این آیه را برعکس بخواند چه فایدهای دارد؟ مهمترین و اساسیترین چیزی که داریم زمان است. امام حسین علیهالسلام میفرماید: اِنَّمَا اَنتَ ایّامٌ؛ ای انسان تو جز مشتی روز چیزی نیستی.
چقدر تحميل بر فرزندان خودمان داریم. چیزی از آنها میطلبیم که برای آنها مناسب نیست.اینکه استعدادها را بشناسیم و آنها را در ریل استعدادهایشان قرار دهیم در آیه 32 سوره زخرف مطرح شده است: أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا سُخْرِيًّا وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ؛ آيا آنانند كه رحمت پروردگارت را تقسيم مىكنند ما [وسايل] معاش آنان را در زندگى دنيا ميانشان تقسيم كردهايم و برخى از آنان را از [نظر] درجات بالاتر از بعضى [ديگر] قرار دادهايم تا بعضى از آنها بعضى [ديگر] را در خدمت گيرند و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان مىاندوزند بهتر است.
تقسیم استعدادها نیاز جامعه است اگر همه پزشک، مهندس و حقوقدان شوند نیازهای جامعه از کجا تامین شود.
در شکلگیری استعداد انسان کل هستی سهیم است. بخشی از این استعدادها کاملا موروثی هستند و بخشی از شکلگیری شخصیت و استعداد انسان جنبه آموزشی دارد و بخشی هم به تغذیه برمیگردد.
راز بزرگ و اصلی راز وجودی ما است. انسان با فهم استعداد خود میتواند در همان مسیر درست حرکت کند. به جرأت بررسی کردهام که 70 درصد مسئولان کشور ما در جایگاه خودشان نیستند. در رشته تخصصی خودشان نیستند. این امر ضد عدل است چون عدل به معنای آن است که هرکس در جای خودش باشد.
امام علی عليهالسلام میفرماید: و کفي بالمرء جهلا الا يعرف قدره؛ هرکس خودش را کشف نکند در جهل است.
دوم رازهای عالم وجود هستند که باید در پی کشف آن باشیم. هر وقت صحبت از تفسیر میکنیم بیشتر در حوزه تشریع است در حالی که کتاب هستی هم باید تفسیر شود و دانشمندان مفسران کتاب تکوین هستند. امام علی عليهالسلام در شعری میفرماید:
تَحْسَبُ [تزعم] أَنَّكَ جِرْمٌ صَغِيرٌ
وَ فِيكَ انْطَوَى الْعَالَمُ الْأَكْبَرُ
وَ أَنْتَ الْكِتَابُ الْمُبِينُ الَّذِي
بِأَحْرُفِهِ يَظْهَرُ الْمُضْمَر
ای انسان تو کتاب هستی و باید کتاب خودت را بشناسی و ضمیر آن را باید بخوانی.
ما کتاب خودمان را کمتر میخوانیم. هر کس هنر خواندن کتاب دارد فراترین هنر این است که بتواند کتاب خودش را بخواند و امام حسین علیهالسلام در طول حرکت خود انسانها را به مطالعه کتاب خویش میخواند. و با این خواندن کتاب خویش و فهم ظرفیتها و ارزشهای خویش برای آن روز بزرگ آماده میشوند.
ما کمتر کتابخوان خویش هستیم. هرکس کتاب خود را نخواند و هر کتابی بخواند جاهل است.
خداوند در قرآن بارها ما را به گردش و دیدن زمین و طبیعت فراخوانده است.
مفسر تکوین يعنى عالم وجود باشيم. در عالم خاک قوانین بسیاری وجود دارد که هنوز کشف نشده است. همه اسرار عالم، اسرار علمی نیست تا نیوتن و انيشتين و ارشمیدس آنها را کشف کنند. ما اسرار غیرعلمی هم داریم که پدیدهها این درسها را به ما میدهند.
رازهای حوادث و رویدادها معلم هستند و به ما درس میدهند. ممکن است در مقابل برخی اتفاقاتی که خوشایند ما نیستند اخم کنیم اما بعد در مییابیم که چقدر بجا و خوب بود.
اسرار موفقیت بزرگان را دنبال کنیم. یک نفر نزد انيشتين رفت و او ده نکته آموزشی و تربیتی را بیان کرد.
1.بیش از آنچه برای موفق بودن تلاش میکنی برای باارزش بودن تلاش کن.
2.همه نابغه هستند اما اگر یک ماهی را براساس بالا رفتنش از درخت قضاوت کنند او را خنگ خواهند دید.
3.به عمق طبیعت نگاه کنید بعد همه چیز را بهتر درک میکنید.
4.اگر میخواهی زندگی شادی داشته باشید خود را به اهداف گره بزنید.
5.زندگی همچون دوچرخه سواری است برای حفظ تعادل همواره باید رکاب زد.
6.با افرادی معاشرت کنید که ذهن ثروتمند دارند.
7.موفقیتهایی که آدمهای صبور به دست آوردند همانهایی است که توسط انسانهای عجول رها میشود.
8.معیار سنجش هوش توانایی تغییر است.
9.از همه افرادی که در زندگی دست رد به سینهام زدند سپاسگزارم برای همین خودم کارهایم را انجام دادم.
10.اگر اشتیاق شما برای موفق شدن بیشتر از ترس شماست موفق میشوید.
انتهای پیام