روزی که نفع اسباب ظاهری به سر می‌آید

به گزارش ایکنا از خوزستان، محمود حمیداوی، مدرس قرآن، سوم فروردین‌ماه در برنامه مجازی شرح مناجات امیرالمؤمنین(ع)، گفت: فراز پنجم از مناجات امیرالمومنین(ع) چنین است: «وَ اسألُکَ الاْمانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ الظّالِمین مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدّار»: و از تو امان می‌خواهم در روزی که عذر خواهی ستمکاران برایشان نفعی ندارد، و سزای ایشان لعنت است و سرای پست جایگاه آنان خواهد بود.

وی اظهار کرد: این فراز مستند به آیه 52 سوره غافر است که پروردگار درباره عاقبت ظالمان می‌فرماید: «یَوْمَ لا یَنْفَعُ الظّالمینَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ اللّعْنَةُ وَ لَهُمْ سؤءُ الدّار»: روزی که عذرخواهی ستمکاران برایشان نفعی ندارد و سزای ایشان لعنت است و سرای پست جایگاه آنان خواهد بود.

حمیداوی ادامه داد: عبارت «یَوْمَ لایَنْفَعُ الظّالِمیَن مَعْذِرَتَهُم» یعنی کسانی که در این دنیا ظلم کردند در روز قیامت در صدد معذرت خواهی خواهند بود، اما این پشیمانی هرگز برایشان سودی ندارد. زیرا آن روز، روز پناه بردن به عمل و کردار دنیایی هر شخص است.

این مدرس قرآن افزود: با توجه به روایات و احادیث، بزرگترین ظلم و ستم، نشناختن امام بر حق و عدم پذیرش ولایت امیرالمؤمنین(ع) است. فراتر از آن، غصب این جایگاه است. آنان که در حق آل محمد(ع) ظلم کردند به زودی خواهند دانست که به چه سرانجامی باز خواهند گشت. ظالمان هر چند در روز قیامت زبان به عذر خواهی می‌گشایند اما سرانجامشان غیر از لعنت پروردگار و دوزخ الهی نخواهد بود.

وی ادامه داد: فراز ششم چنین است: «وَ اَسْألُکَ الأمان یَوْمَ لا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئا وَالأمرُ یَومَئِذٍ للّه»: و از تو امان می‌خواهم در آن روزی که هیچ کس برای دیگری اختیاری ندارد و در آن روز دستور فقط دستور خداست.

حمیداوی گفت: این فراز، مستند به آیه ۱۹ سوره انفطار است که پروردگار درباره حاکمیت مطلق خویش در روز قیامت می‌فرماید: روزی که هیچ کس برای دیگری اختیار ندارد و آن روز دستور فقط دستور خداست. در قیامت هیچ انسانی مالک چیزی برای دیگری نیست؛ به عبارت بهتر یعنی نمی‌تواند کاری برای دیگران انجام دهد و شری را دفع یا خیری را جلب کند.

این مدرس قرآن اظهار کرد: روایات فراوانی در کتب حدیثی ذکر شده که مقام شفاعت در درجه اول مخصوص پروردگار است و بعد از آن به چهارده معصوم(ع) اختصاص دارد، سپس اولیای الهی و شیعیان نسبت به درجاتشان از مقام شفاعت «به اذن خداوند» برخوردارند.

وی گفت: طبق این فراز، در روز قیامت فقط اوامر و دستورات حضرت حق نافذ است و غیر خداوند کسی نیست که حکم کند. همچنین اجازه شفاعت برای معصومین(ع) و مؤمنین فقط با اجازه الله خواهد بود و هیچگونه اسباب ظاهری نافع مخلوقات نخواهد شد.