صفت «هادی» و گشودن راه معرفت خدا برای انسان

به گزارش ایکنا از خوزستان‏‏‏‏‏‏‏‏‏، محمود حمیداوی‏، مدرس قرآن، روز گذشته 17 فروردین‌ماه در ادامه برنامه مجازی شرح مناجات امیرالمؤمنین(ع)، گفت: در فراز بیست و دوم از مناجات امیرالمؤمنین(ع) می‌خوانیم: «مَولایَ یا مَولای، اَنتَ الْمُعافی وَ اَنَا الْمُبتَلی وَهَلْ یَرحَمُ الْمُبتَلی اِلاّ الْمُعافی»: مولای من، مولای من، تو برطرف کننده‌ مشکلات هستی و من گرفتارم؛ چه کسی غیر از برطرف کننده مشکلات بر گرفتار رحم می‌کند؟

حمیداوی گفت: در این فراز «اللّه» با صفت «برطرف کننده مشکلات» معرفی شده که دو معنای مادی و معنوی برای آن ذکر شده است‎‎؛ از لحاظ مادی به معنای آن است که خداوند، انسان را از بیماری، شر اشرار و انواع بلا حفظ می‌کند و از لحاظ معنوی به معنای آن است که از گناه توبه‌کاران چشم پوشی می‌کند و با گذشت از ایشان، ترک عقوبت می‌کند؛ چنان که امیرالمؤمنین(ع) خطاب به پروردگار عرض کرد: «تویی فرو برنده خشم و عفو کننده مردم».

وی ادامه داد: در این فراز انسان با صفت «گرفتار» وصف شده و به معنای کسی است که با سختی، مصیبت، خیر و شر و اندوهی که جسم را می‌فرساید آزمایش می‌شود. مهم‌ترین آزمایش و بلایی که انسان هر لحظه گرفتار آن است‏، امتحان الهی درباره ولایت امیرالمؤمنین(ع) است.

این مدرس قرآن گفت: در فراز بعد می‌خوانیم: «مَولایَ یامَولای، اَنتَ الْهادی وَ اَنَا الضّالٌ وَ هَلْ یَرحَمُ الضّالٌ اِلاّ الْهادی»:‌ مولای من، تو راهنما هستی و من گمراهم؛ چه کسی غیر از راهنما بر گمراه رحم می‌کند؟ در این فراز «اللّه» با صفت «راهنما» معرفی شده و بیانگر آن است که پروردگار با مهربانی و لطف به بندگانش آگاهی همراه با بصیرت می‌بخشد و راه معرفتِ خویش را به آنان می‌شناساند تا به ربوبیتش اقرار کنند و همه را به سوی خود راهنمایی می‌کند.

حمیداوی گفت: آیات «کسانی که خداوند هدایتشان کرده است» و «کسانی که به حق هدایت می‌کنند» اشاره به ائمه(ع) و شیعیان دارد که مسیر ولایت ایشان را در پیش گرفته‌اند. تفسیر این آیات نشانگر آن است که تنها مسیر به سوی خدا رفتن فقط از طریق معصومین(ع) است.  امیرالمؤمنین(ع) در این فراز به انسان می‌آموزد که همیشه خطر گمراهی وجود دارد و باید با یاری پروردگار ـ که خود راهنماست ـ  در مسیر او گام برداشت و از گمراهی به هدایت جاودانه رسید.