نهی خداوند از علنی کردن عیوب افراد در جامعه
حجت‌الاسلام حیدری درباره آیه ۱۴۸ سوره نساء، گفت: خداوند ستارالعیوب است، دوست ندارد، عیوب افراد بشر بر ملا شود، پس دوست ندارد مخلوقات او نیز عیوب دیگران را فاش کنند و آبروی آنها را ببرند، چرا که بدگویی کردن، علاوه بر اینکه آبروی دیگران را می‌برد، پایه‌های دین‌داری جامعه را نیز سست و ضعیف می‌کند.
به گزارش ایکنا از خوزستان، حجت‌الاسلام‌والمسلمین رضا حیدری، مدرس و پژوهشگر حوزوی امروز دوشنبه ۳۰ فروردین‌ماه در برنامه تفسیر آیات منتخب جزء ششم گفت: در اولین آیه جزء ششم که آیه ۱۴۸ سوره نسا است خداوند ما را به یک موضوع اخلاقی و اجتماعی متوجه می‌کند. آیه می‌فرماید: «لا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَن ظُلِمَ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا: خداوند دوست ندارد کسی، قولی بر زبان بیاورند که با آن عیوب و زشتی‌های دیگران را برملا کند.»
وی ادامه داد: در فارسی به این کار، بدگویی کردن گفته می‌شود. خداوند بدگویی کردن را دوست ندارد. دوست ندارد زشتی‌های دیگران و اعمال ناشایست آنها آشکارا در جامعه بیان شود. در آیات دیگر، به شکل‌های مختلف موارد متعددی از کارهایی که خدا دوست ندارد بیان شده است. خدا دوست ندارد، یعنی از این فعل دوری کنید.
بیشتر بخوانید:
این محقق حوزه افزود: خداوند ستارالعیوب است، دوست ندارد، عیوب افراد بشر بر ملا شود، پس دوست ندارد مخلوقات او نیز عیوب دیگران را فاش کنند و آبروی آنها را ببرند. بدگویی کردن، علاوه بر اینکه آبروی دیگران را می‌برد، پایه‌های دین‌داری جامعه را نیز سست و ضعیف می‌کند، همانطور که بیان مکارم اخلاقی و رفتارهای نیک از علما و بزرگان موجب تقویت دین‌داری مردم می‌شود، اگر از رذایل افراد سخن گفته شود، باعث تضعیف دین‌داری مردم می‌شود.
حیدری در ادامه تصریح کرد: اما اگر کسی به واسطه اعمال بد دیگران، مظلوم واقع شد اجازه دارد به صورت علنی و آشکار نزد قاضی یا مافوق آن شخص برود و کار زشت آن فرد ظالم را بیان کند. در امر به معروف و نهی از منکر هم بعد از اینکه تذکر لسانی و فردی کارساز نبود، شخص حق دارد به مقام بالاتر، بگوید.
وی در ادامه با طرح این سؤال که آیا می‌توانیم بدون رعایت سلسله مراتب، این امور را نزد همگان بیان کنیم؟ گفت: این اقدام آرامش جامعه را به مخاطره می‌اندازد. بنابراین مجاز نیستیم برای دفاع از خود، دهان به بدگویی کردن از دیگران باز کنیم، فرقی نمی‌کند این دیگران، همسایه، همکار یا مسئول باشد. ما حق نداریم به این راحتی دهان خود را به حرف زشت باز کنیم، چنانکه برخی اوقات این عیوب و زشتی‌ها سوءتفاهم هستند و ثابت نشده‌اند. بنابراین افراد مظلوم هم باید از حریم انصاف خارج نشوند، چراکه خداوند از نیت‌های آنان آگاه و شنونده سخنانشان است.
انتهای پیام
