قانون نجات مؤمنان از اندوه

به گزارش ایکنا از خوزستان، حجت الاسلام رضا حیدری، استاد حوزه علمیه در برنامه مجازی تفسیر آیات منتخب جزء هفدهم قرآن کریم گفت: آیات ۸۷ و ۸۸ سوره انبیا در جزء هفدهم قران کریم واقع است، این دو آیه بخشی از داستان حضرت یونس(ع) را بیان می‌کند. ذوالنون، نام حضرت یونس(ع) است.

وی ادامه داد: آیه می‌فرماید: «وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ» ذوالنون را به یاد بیاور آن هنگام که بر قوم بت پرست خود خشمگین بود، از بین آنها رفت و گمان او این بود که وقتی از بین آنها می‌رود راحت می‌شود و ما بر او سختی نخواهیم گرفت.

این استاد حوزه ادامه داد: حضرت یونس(ع) فکر می‌کرد تمام رسالتش را در میان قوم نافرمانش انجام داده است. فکر نمی‌کرد اولی این است که بیشتر در میان قوم بماند و صبر و استقامت کند، شاید بیدار شوند و به خدا ایمان بیاورند. به دلیل همین ترک اولی بود که خداوند می‌فرماید ما او را در فشار قرار دادیم، نهنگ عظیمی را بلعید. وقتی در آن ظلمت متراکم قرار گرفت پروردگار را صدا زد و گفت: «فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ»: پروردگارا جز تو معبودی نیست، خدایا تو پاک و منزهی من هستم که از ستمکارانم.

حیدری ادامه داد: اینکه حضرت می‌گوید: «من از ظالمین هستم»، چنین نیست که حضرت یونس گناهی مرتکب شده باشد که با مقام عصمت نبوت او منافات داشته باشد. حضرت یونس(ع) ترک اولی کرده بود، چرا که شایسته مقام نبوتش این بود که بیش از این صبر می‌کرد و آسایش خود را بر انجام وظیفه نبوت ترجیح نمی‌داد. منتها اینکه او قوم را رها کرد، گناهی مرتکب نشده است. 

این استاد حوزه افزود: آیه 88 می‌فرماید: «فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ» ما دعای او را اجابت کردیم و از اندوه نجات دادیم و این گونه مؤمنان را نجات می‌بخشیم. هر جا در قران کلمه «کذلک» داریم اشاره به یک سنت الهی دارد. پیداست این یک برنامه اختصاصی برای یونس(ع) نیست و هر کس از مؤمنان، هر زمان و مکانی از تقصیر و کوتاهی خود به درگاه پروردگار عذر بیاورد و از ذات پروردگار کمک بطلبد و مغفرت بخواهد، پروردگار دعای او را اجابت می‌کند و اندوهش را برطرف می‌سازد.