ویژگی‌های خاص امام جواد(ع) در تاریخ / توصیه مهم امام رضا(ع) به فرزند خود
نویسنده کتاب «محمد بن علی، امام جواد(ع)» بیان کرد که درباره آن حضرت ویژگی‌های خاصی برشمرده‌اند، چرا که ایشان در کودکی به امامت رسیدند و امام رضا(ع) درباره فرزند خود می‌فرمایند «با برکت‌تر از تو کسی به دنیا نیامده است.»
به گزارش ایکنا از خوزستان، مرضیه محمدزاده، نویسنده کتاب «محمد بن علی، امام جواد(ع)» در سخنرانی خود به مناسبت سالروز شهادت امام جواد(ع) که در فضای مجازی منتشر شد، گفت: ائمه معصومین(ع) انسان‌هایی عالم، فاضل و باتقوا بودند، اما درباره امام جواد(ع) ویژگی‌های خاصی برشمرده‌اند، چرا که ایشان کودک بودند.
وی اظهار کرد: در سیره نبوی چنان‌که پیش از این گفته‌ام هرکس رسول‌الله(ص) را در کودکی می‌دید، می‌گفت کودک فوق العاده‌ای است و به شکل دیگری دوستش می‌داشتند، چراکه به امانت، کمک به دیگران و صفات خوب معروف بودند. این سخنان درباره امام جواد(ع) نیز بیان شده است. می‌گویند ایشان کودکی فوق‌العاده‌ای و گفتار و رفتار امام جواد(ع) شگفت‌انگیز بود.
این محقق تاریخ اسلام ادامه داد: چرا مأمون، امام جواد(ع) را در حالیکه هنوز کودک است، به دامادی خود انتخاب می‌کند و بعدها دخترش را به عقد ایشان درمی‌آورد؟ در حالی که عباسیان روبه روی او ایستادند و گفتند او تفقه در دین ندارد و این کودک نابالغ چه طور می‌تواند دارای این مدارج باشد؟ چرا دختر خلیفه باید به عقد او در بیاید؟ مأمون در پاسخ آنها می‌گوید: این کودک فوق‌العاده‌ای است، خصلت‌های خاصی دارد و من می دانم او عالم‌ترین و با فضیلت‌ترین است.
محمدزاده گفت: امام رضا(ع) نیز درباره فرزند خود می‌فرمایند «با برکت‌تر از تو کسی به دنیا نیامده است.» ویژگی‌های خاص امام جواد(ع) باعث شده بود مورد توجه مردم قرار بگیرند و ایشان را خیلی دوست داشته باشند. فردی به نام محمد بن عباد نقل می‌کند: من از طرف وزیر مأمون(فضل بن سهل) مأموریت پیدا کردم کاتب امام رضا(ع) باشم و نامه‌هایی که برای ایشان می‌آید نیز باز کنم و بخوانم. نامه‌هایی که امام برای فرزند خود، جواد(ع) می‌نوشتند، چنان با احترام بود که ندیده بودم پدری با فرزندش چنین سخن بگوید. دقت کنید امام جواد(ع) در آن زمان بین ۶ تا ۸ سال سن دارد.
نویسنده کتاب «محمد بن علی، امام جواد(ع)» ادامه داد: امام رضا(ع) از کودکی ایشان را با کنیه «ابوجعفر» مورد خطاب قرار می‌دادند. در نامه‌ها برای ایشان می‌نوشتند: پدرت به فدایت. نامه‌هایی که از فرزند برای پدر می‌آمد نیز به خط خود امام جواد(ع) و در نهایت زیبایی و بلاغت بود.
این استاد دانشگاه گفت: یکی از امامانی که بسیار نامه‌نگاری انجام دادند ـ به جز امام علی(ع) که به مقام خلافت رسیدند - امام جواد(ع) بودند. این نامه‌ها به توقیعات امام جواد(ع) شهرت پیدا کرده است و در تاریخ موجود است. یکی از نامه‌های دیگر امام رضا(ع) به فرزندشان چنین است: «فرزندم به طوری که شنیده‌ام موقعی که از خانه بیرون می‌روی و سوار می‌شوی، همراهان تو را از در پنهانی بیرون می‌برند، برای اینکه افراد نیازمند و محتاج به شما دسترسی پیدا نکنند. فرزند عزیزم! گوش به سخنان مردم بخیل نده. به شما توصیه می‌کنم ورود و خروج خود را از درب بزرگ قرار بده تا همه مردم به شما دسترسی داشته باشند و نیازمندان درخواست خود را بیان کنند. هر وقت از خانه بیرون می‌روی دینار و درهم و سیم و زر با خود بردار و هر کس دست نیاز به سوی تو دراز کرد محرومش مکن.»
وی ادامه داد: نامه دیگری است که امام رضا(ع) در آن چنین نوشته‌اند: «پسر من، پدر به فدایت شود. خداوند به تو وسعت روزی داده است، پس از آنچه خدا به تو بخشش کرده، در راه خدا انفاق کن. کارهایت را با مشورت من انجام بده، مخصوصاً کارهایی که دوست داری به نتیجه کامل برسد» دقت کنید امام رضا(ع) نزد فرزندش نیست، اما چنان از طریق نامه‌نگاری ارتباط برقرار می‌کردند که گویی در کنار هم هستند.
این محقق تاریخ اسلام گفت: امام رضا(ع) در نامه‌نگاری با فرزند خود تأکید زیادی روی بخشش می‌کنند و لقب امام جواد(ع) را شاید به همین دلیل به ایشان داده باشند.
محمدزاده درباره صفات اخلاقی امام جواد(ع) گفت: در تاریخ ذکر کرده‌اند که ایشان بسیار بخشنده بودند. درآمدها و اموال خود را میان مردم تقسیم می‌کردند. در ازدواجش با دختر مأمون هدایای زیادی به ایشان دادند که امام همه آن هدایا را در جا، بخشیدند و چیزی از آنها با خود به مدینه نبردند. اهل کار و فعالیت بودند. بسیار روی زمین کار می‌کردند. به دعاوی مسلمین رسیدگی و بین مسلمین اصلاح برقرار می‌کردند.
این استاد دانشگاه بیان کرد: امام جواد(ع) مفسر قرآن بودند و معجزات علمی زیادی از ایشان دیده شده است. برای رفع گرفتاری مردم به سوی حکام می‌رفتند تا گره‌ای از کار مردم باز شود. علاقه زیادی داشتند گرفتاری‌های مردم را برطرف کنند. از خطاهای مردم می‌گذشتند و هیچ‌گاه خطای کسی را به روی او نمی‌آورند. بسیار برای اصحاب خود دعا می‌کردند. احترام فوق العاده‌ای به مردم می‌گذاشتند و مورد احترام فوق‌العاده مردم و خلفا بودند. گفته‌اند مأمون وقتی امام را می‌دید از جا بلند می‌شد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بالاترین خصوصیت امام جواد(ع) علم و دانش ایشان بود که در سن کم از آن بهره زیادی داشتند.
انتهای پیام
