حجتالاسلام والمسلمین سید طاهر غفاری، استاد حوزه علمیه و شاگرد آیتالله بهجت در گفتوگو با ایکنا از خوزستان درباره بعثت رسول گرامی اسلام(ص) گفت: مناسبت بسیار باشکوه مبعث پیامبر عالیقدر اسلام(ص) و حضرت ختمی مرتبت، بیانگر بزرگترین مرحمت خدای متعال است. دریافت عالیترین پیام الهی که قرار است به ماندگاری انسان در این دنیا ماندگار باشد و آخرین و کاملترین وحی الهی حکایت از این میکند که ظرفیت باطنی وجود مقدس پیامبر اسلام(ص)، به قدری وسیع بوده که عالیترین پیامی که قرار است تا قیام قیامت به عنوان دین خاتم، راه سعادت و بندگی و برنامه اطاعت از دستورات الهی باشد، به وسیله ایشان به بشریت ابلاغ شد.
وی اظهار کرد: روایتی از وجود مقدس اميرالمؤمنين(ع)، موافق همین معنا در اصول کافی ذکر شده است که خدای متعال هیچ موجودی را برتر از وجود مقدس پیامبر اسلام(ص) نیافرید. مناسبت دریافت رسالت و مسئولیت رساندن پیام، به نحو صد در صد و بدون هر گونه نقص، ظرفیتی میطلبد که آن ظرفیت، ظرفیت حقیقی دریافت عنایات الهی است که مختص وجود مقدس پیامبر اسلام(ص) است و این بس است که عالیترین شاگرد ایشان، امیرالمؤمنین(ع) است.
این استاد حوزه ادامه داد: کسانی از مسلمین که به ساحت مقدس امیرالمؤمنین(ع) نزدیک شدند، در برابر عظمت ایشان اظهار عجز کردند و دیدند ایشان در صفات بسیار متفاوت، در عالیترین و دلپذیرترین شرایط قرار دارد و ایشان، شاگرد وجود مقدس رسول الله(ص) است که فرمودند: خدای متعال، پیامبرش را تربیت کرد و پیامبر(ص) مرا تربیت کرد.
غفاری خاطرنشان کرد: در فرازهای شخصیت نورانی وجود مقدس پیامبر اسلام(ص) این بس است که خدای متعال در عالی ترین درجه ستایس فرمود: «وَ اِنَّکَ لَعَلیٰ خُلُقٍ عَظیم»(قلم، 4) و به عنوان اسوه کامل در قرآن کریم برای الگو برداری کامل معرفی شدند. الگو باید از هر جهت بی عیب و نقص و در جهت اعلی باشد. وجود مقدسشان آن قدر دلسوز و مظهر رحمت الهی بودند که قرآن کریم فرمود: «لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ» (شعرا، 3): ای پیامبر آنقدر بر خودت سخت میگیری و دل میسوزانی که گویا میخواهی خود را هلاک کنی که اینها مومن نمیشوند. یعنی دل مبارکشان به حال کسانی که عقب مانده بودند و از قافله سعادت فاصله داشتند، چنان میسوخت که تعبیر وحی الهی این است که داری خود را هلاک میکنی.
شاگرد آیتالله بهجت افزود: این وجود مقدس، با نهایت دلسوزی و با وجود شدیدترین جفاها که روبه رو شدند، این رسالت را به نحو کامل به بشریت اعلان کردند و خدای متعال ضامن بقای این رسالت شد، هم به بقای قرآن کریم و هم به بقای مفسرین حقیقی قرآن کریم که اهل بیت(ع) باشند؛ چنانکه ثقلین در ادامه این راه هستند.
وی با طرح این سوال که ما در این میان چه شکرانهای به جای آوردیم؟ گفت: بزرگتر از این نعمت را نمیتوان تصور کرد که خدای متعال عالیترین برنامه و جامعترین دین، هم از ناحیه اعتقادی، هم از ناحیه عملی و اخلاقی را فرستاد و همه را دعوت کرد که در جای خود نمانند و به سمت عالی ترین جلوههای عظمت خدا حرکت کنند و عظمت خدا را در عالم خلق به نمایش بگذارند. از چه طریق؟ با طهارت و پاکی و صداقت و اخلاص و تسلیم و بندگی خالصانهشان.
وی اظهار کرد: این رابطه بین عالم انسانی و حضرت حق به وسیله وجود مقدس پیامبر مکرم اسلام(ص) برقرار شد، پس هم عظمت ایشان در دریافت عظیمترین پیام و هم در تربیت حقیقتی به نام اميرالمؤمنين(ع) و انسانهایی در رتبههای بعدی مانند سلمان، ابوذر، عمار، مقدار و ... مشهود است. اینها بت پرست نبودند. این شخصیتها بت را در هر شکل خود کوبیدند، چه بت سنگی باشد، چه هوا و هوس و چه طاغوتهای زمانشان باشد.
این استاد حوزه علمیه ادامه داد: از خدای متعال جدا باید تشکر کنیم و حقیقت تشکر ما باید این باشد که محضر علمای ربانی را درک کنیم تا ما را به حقیقت رسالت و حقیقت قرآن کریم که به وسیله اهل بیت(ع) تفسیر شده است، نزدیک کنند و تا فرصت هست ما نیز سهم خود را از این رسالت دریافت کنیم و در ابلاغ آن به عالم بشریت سهیم باشیم. این پیام را به شکلی که مورد رضایت خدا و اولیای او است دقیقا یاد بگیریم و راه ابلاغ آن را فرا بگیریم و با جدیت و اخلاص ورزی حقیقی، سهم خود را در تبلیغ این دین باشکوه و احیای دستگاه بندگی خدا ادا کنیم.
غفاری با اشاره به نامگذاری سالروز بعثت رسول خدا(ص) به روز جهانی قرآن کریم، گفت: در این هیاهو و شلوغی وابستگیهای زرق و برق دار و بسیار فریبنده، انسان با خود خلوت کند. اگرقرار بود خداوند متعال با انسان حرف بزند و نامهای به منِ انسان ضعیف بنویسد و آن را به وسیله کسی بفرستد که از همه پاکیزهتر است، این نامه چیزی جز قرآن نخواهد بود که به عنوان بالاترین هدیهای که از ناحیه خدای متعال، برای ما نازل شده است، نباید مورد غفلت قرار بگیرد. اگر این هدیه، هزار و چهارصد سال است که ارزانی شده است، چرا در غربت به سر میبرد؟ یقینا اگر تأمل شود انسان با عقل خدادادی میفهمد که اگر قرار باشد خدای متعال در کنار این قرآن، مفسرین را قرار ندهد و بشر به مفسرین حقیقی آن که از ناحیه خدا باید معرفی شوند، رجوع نکند، عالی ترین پیام الهی در غربت قرار میگیرد. اگر این روز، روز قرآن و همراهی با پیام الهی است، روز امیرالمؤمنین(ع)، روز امام زمان(عج)، روز شکوه تسلیم در برابر امر خدا و حجتهای خدا است. هر مسلمان اگر این را وظیفه احساس کند ان شاءالله یک قطره از حقوق رسول مکرم(ص) اسلام و حق بندگی خدا ادا خواهد شد.
انتهای پیام