به گزارش ایکنا از خوزستان، مرضیه محمدزاده، پژوهشگر تاریخ اسلام و نویسنده کتاب «علی بن محمد(ع) امام هادی» در سخنرانی مجازی خود به مناسبت سالروز شهادت امام هادی(ع) به تبیین چرایی هجمهها علیه امام هادی(ع) و سجایای اخلاقی و رفتاری ایشان پرداخت و تصریح کرد: ما نسبت به امام هادی(ع) هجمه زیادی داریم. چرا؟ در تاریخ 23 محرم سال 1427 قبر امام را در سامرا ویران میکنند. دشمنان در این سال این جسارت را پیدا کردند که تمام حرم را ویران کنند. نمیخواهیم وارد این موضوع شویم که چه کسانی این کار را کردند، اما از آن نقطه به بعد هجمهها به امام آغاز شد. هدف آنها این بود که تابوی تقدس ائمه(ع) را بشکنند و به ائمه(ع) اهانت شد. چه چیز باعث شد که این هجمهها شکل بگیرد؟
وی اظهار کرد: برخی معتقدند این گروهها به دنبال زیر سؤال بردن عقاید شیعیان هستند. برخی هم آنها را دشمنان سیاسی نظام دانستند که آمدند و روی امامی انگشت گذاشتند که مردم شناخت زیادی نسبت به ایشان نداشتند.
این پژوهشگر تاریخ اهل بیت(ع) تصریح کرد: متأسفانه ما نسبت به ائمه آخرمان اطلاعات و شناخت کافی نداریم. یعنی اگر از ما به عنوان یک شیعه بپرسند امام هادی(ع) چه کردند؟ یا حداقل حدیثی از امام هادی(ع) نقل کنید. نمیتوانیم پاسخ دهیم. امام هادی(ع) یکی از ائمهای بودند که بسیار کار کردند و باعث شدند مردم، نسبت به غیبت امام زمان(عج) باور قلبی داشته باشند و از آن زمان پیش از آنکه نوهشان متولد بشود در این مسیر کوشیدند.
محمدزاده با اشاره به جایگاه امام در عصر خود و محبوبیتشان بین مردم گفت: زمانی که متوکل به خلافت میرسد، به او میگویند اگر حرمین را میخواهی باید علی بن محمد(ع) را به سامرا بیاوری و نگذاری در آنجا بماند. متوکل افرادی را فرستاد که امام را با خود بیاورند. در تاریخ نقل است زمانی که قرار بود امام به سمت سامرا حرکت کنند تمام کوچههای مدینه پر از افرادی بود که ایستاده بودند و اشک میریختند. این محبوبیت امام را میرساند. ما این را در مورد امام رضا(ع) نیز داریم. میگویند وقتی امام وارد سامرا شدند، مردم نسبت به ایشان کرنش داشتند.
وی افزود: امام هادی(ع) در علم و دانش در عصر خود نظیر نداشتند و در مورد بخشش ایشان گفتهاند، هر چه به دستشان میرسید، به مردم میبخشید. مردم در آن عصر، به جهت عملکرد خلیفه و والیان که ثروت را در اختیار افراد خاصی قرار داده بودند، در فقر زندگی میکردند و امام نیز مثل مردم میزیستند.
نویسنده کتاب «علی بن محمد(ع) امام هادی» ادامه داد: نقل شده است ابوهاشم جعفری از اصحاب خاص امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) دچار گرفتاری و تنگی مالی شد. نزد امام آمد. پیش از آنکه لب به سخن باز کند، امام به او فرمودند ابوهاشم تو مرد مؤمنی هستی، آیا برای ایمانت شکر خدا را به جا آوردهای؟ بعد به او فرمودند: آیا شکر سلامتیات را گفتهای؟ ابوهاشم تو در زندگی اهل قناعت هستی. آیا شکر این را به جا آوردهای؟ ابوهاشم میگوید نمیدانستم چه بگویم. بعد امام گفتند، اما اکنون دست تو تنگ است و بیش از آنچه میخواست به او بخشید. به عبارتی امام میخواستند به ابوهاشم جعفری و ما بگویند که نعمتهای بزرگ زندگی خود را فراموش نکنیم.
محمدزاده اظهار کرد: زهد و پارسایی از دیگر ویژگیهای امام هادی(ع) است. نقل است که ایشان بسیار دعا میکردند. در عصری زندگی میکردند که غیر از این نمیتوانستند کاری کنند. ما امام سجاد(ع) را با دعاها و صحیفه سجادیه و امام هادی(ع) را با زیارتنامههایشان میشناسیم. مثلاً زیارت غدیریه و زیارت جامعه کبیره از ایشان است. زیارت مبسوط حضرت ابوالفضل(ع) نیز از ایشان است. زیارت حضرت زهرا(س) و امام حسین(ع) را هم با کلمات زیبایی از ایشان داریم. امام به دلیل شرایط خفقان آن دوره نمیتواند بگوید ما چه کسانی هستیم، پس از طریق زیارت سخنان خود را بیان میکنند.
انتهای پیام