به گزارش ایکنا از خوزستان، آیات قرآن کریم از قانونهای عالم هستی حکایت میکند. یکی از قانونهای عالم که در آیه 36 سوره زخرف بیان شده است این است که «وَمَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ» ترجمه آیه چنین است: آنهایی که از یاد خدای رحمان چشم میپوشند، شیطانهایی را مأمورشان میکنیم تا همنشینشان باشند.
آنکه روگردانی از خداوند را که خیر و کمال محض است انتخاب کند، در مسیری قرار میگیرد که نقطه مقابل خیر و کمال او باشد.
در اینکه مراد از شیطان قرین چیست، برخی مفسران گفتهاند: يعنی دوستان بد را كه همان شياطين هستند مقرون قلب چنين كسی میكنم تا پيوسته او را وسوسه كنند. در نهجالبلاغه خطبه معروفی درباره شیطان وجود دارد که به فهم معنی «شیطان قرین» کمک میکند: «اتَّخَذُوا الشَّيْطَانَ لِأَمْرِهِمْ مِلَاكاً وَ اتَّخَذَهُمْ لَهُ أَشْرَاكاً، فَبَاضَ وَ فَرَّخَ فِي صُدُورِهِمْ وَ دَبَّ وَ دَرَجَ فِي حُجُورِهِمْ، فَنَظَرَ بِأَعْيُنِهِمْ وَ نَطَقَ بِأَلْسِنَتِهِمْ ....» شيطان را پشتوانه خود گرفتند، و او از آنان دامها بافت، در سينهشان جاى گرفت و در كنارشان پرورش يافت. پس آنچه مىديدند شيطان بديشان مىنمود، و آنچه مى گفتند سخن او بود.
به گفته علامه جعفری در شرح این مطلب، ديروز انسانهایی بودند و امروز شياطين گشتهاند. ديروز انسانهايی بودند كه مختصات انسانيت در وجود آنان فعاليت میكرد؛ راه میرفتند و دست ديگران را هم برای سلوک در مسير كمال میگرفتند، تدريجا آن مختصات را از دست دادند، امروز رو به قهقرا ميروند و سد راه رهگذران كمال شدهاند. منحرف شدند و اكنون با هر فرد و گروهی كه ارتباط برقرار كنند منحرفش خواهند كرد. بنابراين، انسانهایی بودند كه امروز مبدل به شياطين شدند. رهزنی رهروان كمال را پيشه خود ساختهاند. وقتی كه هدفگيریها و انديشههای آدمی، جنبه شيطانی داشته باشد، او با داشتن صورت آدمی مبدل به شيطان میشود: «ای بسا ابليس آدم رو كه هست/ پس بهر دستی نبايد داد دست».