در دوم فروردین سال 61 عملیاتی در تاریخ دوران دفاع مقدس آغاز شد که به آزادسازی 2500 كیلومتر مربع از خاک جمهوری اسلامی (شامل دهها بخش و روستا، سایت 4 و 5 رادار، جاده مهم دزفول - دهلران و …) منجر شد و در پی آن نیروهای خودی به مرز در منطقه غرب شوش و دزفول نزدیک شدند و شهرهای دزفول، اندیمشك و شوش و مراكز مهمی همچون پایگاه هوایی دزفول از تیررس توپخانه دشمن خارج شدند.
نام این عملیات «فتحالمبین» است. انهدام بیش از چهار لشكر، 361 دستگاه تانک و نفربر، 18 فروند هواپیما، 300 دستگاه خودرو، 50 قبضه توپ و 30 دستگاه مهندسی ارتش عراق، به غنیمت درآمدن 320 دستگاه تانك و نفربر، 500 دستگاه خودرو، 165 قبضه توپ، 50 دستگاه مهندسی و مقادیر زیادی سلاح و تجهیزات انفرادی و همچنین به اسارت درآمدن بیش 15 هزار تن از نیروهای دشمن و كشته و مجروح شدن حدود 4 هزار تن از نیروهای دشمن از دیگر نتایج این عملیات بود.
منطقه عمومی فتحالمبین شامل بخشهایی از خوزستان، ایلام و همچنین استان میسان (به مرکزیت العماره) کشور عراق بود. این عملیات در ساعت 00:30 بامداد دوم فروردین سال 1361 با رمز «یازهرا(س)» آغاز شد و قرارگاه مركزی كربلا با فرماندهی مشترک نیروی زمینی ارتش و سپاه پاسداران، هدایت كلی عملیات را بر عهده داشت كه چهار قرارگاه فرعی تحت امر آن بود: الف - قرارگاه قدس (نیروهای ارتش: تیپ 84 پیاده خرم آباد با سه گردان، تیپ 2 زرهی لشكر 92 زرهی اهواز با سه گردان، نیروهای سپاه: تیپ41 ثارالله(ع) با شش گردان، تیپ14 امام حسین (ع) با نه گردان، عناصری از سپاه ایلام)، ب - قرارگاه نصر (نیروهای ارتش: تیپهای 1، 2 و 3 لشكر 21 پیاده حمزه با ده گردان، تیپ 58 ذوالفقار با چهار گردان؛ نیروهای سپاه: تیپ 27 محمد رسولالله (ص) با نه گردان، تیپ 7 ولیعصر (عج) با نه گردان)، ج - قرارگاه فجر (نیروهای ارتش: لشكر 77 پیاده خراسان با سه تیپ؛ نیروهای سپاه: تیپ 33 المهدی(عج) با شش گردان، تیپ 46 فجر با پنج گردان، تیپ 17 علیابنابیطالب(ع) با شش گردان، تیپ امام سجاد (ع) با یازده گردان)، د- قرارگاه فتح (نیروهای ارتش: تیپ 1 لشكر 92 زرهی، تیپ 55 هوابرد، تیپ 37 زرهی شیراز؛ نیروهای سپاه: تیپ 25 كربلا و تیپ 8 نجف با هشت گردان).
در مجموع حدود 100 گردان از سپاه و 35 گردان از ارتش در عملیات شركت كردند. همچنین، واحدهایی از توپخانه، هوانیروز و نیروی هوایی ارتش، مهندسی جهاد سازندگی و مهندسی سپاه و ارتش، پشتیبانی عملیات را بر عهده داشتند.
عملیات فتح المبین با توجه به تکثر و تنوع نیروهای شرکتکننده در نوع خود، بسیار کم تلفات و با هماهنگی بینظیری در مدت 8 روز به انجام رسید و رزمندگان ایرانی موفق شدند ضربات مهلکی را بر پیکر ارتش بعثی عراق وارد کرده و او را وادار به عقبنشینی کنند.
در پی این شکست، دشمن متجاوز مجبور شد بخشهای مهم و عمدهای از مناطق و سرزمینهای اشغالی را ترك کرده و تا نزدیکی مرزهای بینالمللی عقبنشینی کند.
استعداد بالای نیروهای شرکتکننده در این عملیات، طرح عملیاتی نیروهای ایران، رعایت اصل غافلگیری از سوی نیروهای ایران، تصرف مواضع توپخانه و از کار افتادن سیستم پشتیبانی آتش ارتش عراق، مداومت عملیات و وارد آوردن ضربات پیدرپی به دشمن، عملیات شبانه و محاصره کردن یگانهای عراقی و اشراف کامل اطلاعاتی در مورد زمین و دشمن از مهمترین دلایل و عوامل پیروزی رزمندگان در این عملیات بود.
منابع:
مرکز تحقیقات و اسناد دفاع مقدس
سازمان اسناد و مراکز دفاع مقدس
انتهای پیام