۲۵ ذیالقعده روز دحوالارض است که از جهت منزلت و مقام جزء چهار روز ممتاز ایام سال است که در تعالیم اسلامی توصیه شده آن را گرامی داشته و اعمال مخصوص به جا آورده شود.
«وَ هُوَ الَّذی مَدَّ الْاَرْضَ» و اوست کسی که زمین را گسترش داد (سوره رعد، آیه ۳). آنگاه که زمین از زیر آبی که آن را فرا گرفته بود خارج شد، اولین قطعهای که پدیدار شد کعبه و بیتالله الحرام بود. دحوالارض همان روزی است که خداوند اراده کرد زمین برای سکونت نوع بشر آماده شود و خشکی هویدا شود که بتواند رزق آدمی را مهیا کند و جایی برای سکونتش باشد.
در حدیثی از امام باقر(ع) نقل شدهاست: «خداوند هنگامی که اراده کرد زمین را بیافریند، به باد امر فرمود بر سطح آبها کوبیده شود، در این هنگام موجهایی پدید آمد و بر روی آبها، کف ایجاد شد. خداوند کفها را در مکان کعبه جمع کرد و از آن، کوهی از کف پدید آورد و سپس زمین را از زیر آن گستراند.» و حال هنگامه گستردن زمین است تا همزمان با آن رحمت و برکت خالق بر اهل زمین نیز گسترده شود و گاه استجابت دعا بر آسمان باز باشد.
امروز کعبه، مدار گسترش زمین خواهد شد تا اعتبار این خانه الهی، بر اعتبار آدمی بیفزاید و بندگان را مفر و ملجأیی برای وصل به قرار معبود باشد.
در روایتی از امام رضا(ع) نقل شده که ۲۵ ذیالقعده، زمین از زیر کعبه گسترده و پهن شد. این اشارت و نشانهای است بر خانهای که به دست ابراهیم(ع) بنا نهاده شد؛ تا نقطه عطفی برای اهل زمین و مسلمین جهان باشد.
این روز باعظمت، دارای آداب و اعمالی از جمله روزه است که براساس روایات، روزه آن مانند روزه هفتاد سال، یا کفاره هفتاد سال است. هر چه در میان آسمان و زمین است، برای روزهدار این روز استغفار میکند؛ هر کس این روز را روزه بگیرد و شبش را به عبادت بگذراند، برای او عبادت ۱۰۰ سال نوشته میشود. به گفته شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان، دحوالارض، یکی از چهار روز در سال است که روزه آنها ممتاز است. این روز باعظمت، فرصتی مغتنم برای اهل زمین است که به دعا برای فرج و ظهور حضرت مهدی(عج) بپردازند.
حجتالاسلام والمسلمین محمدحسن انصاری، مدیر حوزه عملیه شیخ انصاری اهواز
انتهای پیام