تفرقه با جامعه انسانی چه می‌کند
کد خبر: 4205415
تاریخ انتشار : ۲۴ اسفند ۱۴۰۲ - ۱۰:۴۶
شرح دعای مکارم الاخلاق/ ۱۳

تفرقه با جامعه انسانی چه می‌کند

برای نجات جامعه‌ای که دچار اختلافات شده‌اند باید ابتدا عقل‌های خفته را بیدار کرد و راه صحیح را به آنها نشان داد تا بیشتر از اینکه هستند به باتلاق فرو نرفته و بتوانند با یک حرکت مثبتی، خود و جامعه را از این وضعیت اسفبار خارج کنند.

صحیفه سجادیه

به گزارش ایکنا از خوزستان، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسن انصاری، مدیر مدرسه علمیه آیت‌الله‌العظمی آقا شیخ محمدجعفر انصاری(ره) اهواز در سلسله جلساتی به شرح دعای مکارم‌الاخلاق امام سجاد(ع) پرداخته است. جلسه سیزدهم این شرح از دعا تقدیم مخاطبان می‌شود.

بسم الله الرحمن الرحیم

امام سجاد(ع) به پیشگاه الهی عرض می‌کند: «وَ ضَمِّ اَهلِ الفُرقُه»؛ امام در ادامه فراز قبلی درخواست می‌کند بار الها به من توفیق عنایت فرما تا آنان که به اختلافات و تفرُق گرفتارند به سمت اتحاد و همدلی سوق دهم.

اختلاف و تفرقه در جامعه منشأ فتنه و فساد است و انسان را به سمت گناهانی همچون بدگویی، تحقیر، غیبت، تهمت و دیگر صفات رذیله می‌کشاند لذا امام(ع) برای حفظ عدل از خداوند توفیق پیوند دادن در جامعه را درخواست کرده است.

پروردگار متعال در چند جای قرآن به پیوند و دوری از تفرقه اشاره فرموده است. وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرّقوا«آل عمران» ریسمان خدا را محکم در دست نگاه دارید و پراکنده نشوید.

امیر المؤمنین(ع) در ايام زمامداری خود متأسفانه به این مصیبت در جامعه درگیر و مبتلا بود و هر زمانی این اختلافات در جامعه‌ای ظهور نماید آن جامعه پیشرفتی به خود نخواهد دید. امیرالمؤمنین علی(ع) در نهج‌البلاغه می‌فرماید: از پراکندگی و تفرقه حذر نمایید زیرا که انسانی که از جماعت دوری کند طعمه شیطان خواهد شد همانطور که گوسفندِ جدا شده از گله طعمه گرگ می‌شود. حضرت در خطبه ۱۱۳ می‌فرماید: عوامل تفرقه و جدایی در بین مردم  ناپاکیهای درونی و انگیزه‌های زشت است، همانا شما بر اساس دین خدا با یکدیگر برادر و پیوسته هستید و تنها ناپاکی‌های درونی و انگیزه‌های زشت باعث تفرقه و جدایی در میان شما شده است.

می‌توان جلوه‌هایی از ناپاکی و انگیزه‌های زشت را خودپرستی و خودمحوری دانست زیرا انسان خودپرست و خودمحور کسی است که هوس‌های او بتِ او و محور می باشد  و به جز سود و منافع شخصی به چیز دیگری نمی‌اندیشد و همه چیز را فدای مصالح مادی خود می‌نماید و این ریشه در خود پرستی، تکبر، عُجب، حسادت و یا ترس دارد.

برای نجات جامعه‌ای که دچار اختلافات شده‌اند باید ابتدا عقل‌های خفته را بیدار کرد و راه صحیح را به آنها نشان داد تا بیشتر از اینکه هستند به باتلاق فرو نرفته و بتوانند با یک حرکت مثبتی خود و جامعه را از این وضعیت اسفبار خارج کند.

متأسفانه باید گفت چه خانواده‌هایی و چه اقوامی از قوم‌های مختلف کشور که گاهی بر اثر این اختلافات دچار از هم پاشیدگی و ضررهای غیر قابل جبران دچار می‌شوند و اینجاست که باید افراد دارای اعتبار وارد صحنه شده و این فتنه‌ها را با روش‌های عقلایی مهار و کنترل نمایند و در اسلام  اجر عظیمی برای عاملین به این امر مهم و مبارک در نظر گرفته شده است.

پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «الجَماعَهُ رحمَه و الفُرقه عَذاب» جماعت و همگرایی رحمت است و تفرقه و واگرایی عذاب و نقمت.(نهج الفصاحه).

آنچه جامعه را به حرکت و بارآوری و استواری و عزتمندی و متانت و وقار می‌رساند وحدت و همدلی است که الحمدلله بطور شایسته در کشور عزیز ما این نعمت برقرار است و اگر خدای نکرده جامعه‌ای از این نعمت همدلی محروم باشد و در  کشمکش و تفرقه به سر ببرد برکات از آنها گرفته خواهد شد.

[اللهم وفقنی لصالح الاعمال]

خدایا توفیق عمل صالح به ما عطا فرما

انتهای پیام
captcha