حاج حسین سراجان؛ مردی که خستگی را خسته کرد

به گزارش ایکنا از خوزستان، نشست نقد و بررسی کتاب «همیشه پشتیبان» (بررسی زندگی و زمانه مرحوم حاج حسین سراجان، مبارز انقلابی و مربی قرآن در اهواز) شب گذشته 18 فروردین در نمایشگاه قرآن و عترت اهواز برگزار شد.

علی هاجری، نویسنده کتاب در آغاز این نشست با اشاره به فعالیت مجموعه رسانه بیداری در تدوین تاریخ شفاهی اهواز گفت: فعالیت این مجموعه از سال 95 شروع شد. با توجه به چند سال کار پژوهشی و اسنادی که جمع آوری شده، می‌توان گفت اهواز جزو پنج شهر اول تاریخ انقلاب اسلامی است.

وی توضیح داد: امام از سال 43 تبعید شدند و سال 57 به کشور بازگشتند، در این مدت، امام تنها چهار ماه در فرانسه بودند و بقیه دوران تبعید خود را یعنی 13 سال را در نجف بودند. در این مدت اعلامیه‌ها و نوارکاست‌های امام از مرز خوزستان؛ یعنی شلمچه وارد ایران می‌شد. این تاریخ سانسور شده است.

هاجری گفت: ما در استان خوزستان یک شبکه مخفی داشتیم که اعلامیه‌های امام را می‌آورد و در کشور توزیع می‌کرد. یکی از اعضای این شبکه مرحوم حاج حسین سراجان بود. می‌توان گفت انقلاب اسلامی در اهواز سه ضلع دارد؛ یک ضلع آن بازاریان بودند که بیشترین فعالیت را در حمایت از انقلاب اسلامی داشتند و از جان و مال خود در این راه هزینه می‌کردند. ضلع دوم، مساجد و ضلع سوم دانشگاه بود.

نویسنده کتاب «همیشه پشتیان» اظهار کرد: حاج حسین هم بازاری بود و در هم در مساجد فعالیت می‌کرد و می‌توان گفت جزو ده نفر اول فعال انقلاب اسلامی در اهواز بود. ما حدود 40 ساعت گفت‌وگو با حاج حسین سراجان انجام دادیم که حاصل آن کتاب «همیشه پشتیان» است.

وی ادامه داد: حاج حسین مثل بیشتر بازاریان، تحصیلاتی نداشت و پامنبری بود. در آن شرایطی که مکاتب مختلف فکری و عقیدتی کار می‌کردند، در راه انقلاب و دین ماندن کار آسانی نیست. اما حاج حسین به دلیل پامنبری بودن و ارتباط با خدا در این راه ماند. حاج حسین جزو آن دسته افرادی است که از کمک‌های مالی دریغ نکرد. او ثروت آن چنانی ندارد، اما در دوران جنگ تحمیلی، به سراغ مساجد می‌رفت، با مردم حرف می‌زد و برای رزمندگان کمک مالی جمع می‌کرد.

هاجری گفت: او حتی بعد از پایان جنگ هم هر جمعه کمک‌های مردمی را جمع می‌کرد و به سمت مزرها می‌رفت و کمک‌ها را به بچه‌های سرباز مرزدار تحویل می‌داد و برای آنها صحبت می‌کرد. هدفش تقویت روحیه مزرداران بود. او در دوران جنگ در گرمای خوزستان بستنی و فالوده برای جبهه می‌برد و با روحیه بالایی که داشت خستگی را خسته کرده بود.

نویسنده کتاب «همیشه پشتیبان» گفت: این کتاب هم زندگینامه حاج حسین سراجان است، هم به تاریخ معاصر ایران در آن پرداخته شده و هم تاریخ انقلاب اسلامی در اهواز است.

حمیدرضا بهوندی و مهرزاد قوی‌فکر، محققان کتاب نیز در ادامه به بیان نکاتی درباره کتاب و زندگی حاج حسین سراجان پرداختند. بهوندی گفت: حاج حسین زندگی خیلی جالبی دارد. او خود پدر شهید است و می‌توان گفت شب‌های علی اکبر‌های خمینی(ره) را او در هیئت‌ها آغاز کرد.

وی افزود: کتاب «همیشه پشتیان» روان و ساده است چون حاج حسین از جنس خودمان است. فرق او با امثال بنده، دغدغه‌مند بودن او است. او جمعه برای ایجاد روحیه امید به سمت مرزها می‌رفت و برای این کار از خودش، ماشینی نداشت، اما هیچ وقت بی ماشین نمی‌ماند. از دوشنبه یا سه شنبه از دستگاه‌های مختلف پیگیر ماشین آخر هفته بود تا او را به مرز ببرد. خیلی از دستگاه‌ها با او همکاری نمی‌کردند، با وجود این، هیچ وقت خسته نمی‌شد و بعد از دعای ندبه‌اش، مثل هر جمعه، کارش را انجام می‌داد.

بهوندی گفت: او یک مغازه قدیمی کیف و چمدان دوزی در خیابان امام داشت. شاید امروزی‌ها خیلی از او خرید نمی‌کردند، اما مشتری ثابت خود را داشت و در زمینه رزق و روزی، اهل توکل بود.

مهرزاد قوی‌فکر نیز گفت: نکته عجیبی که حاج حسین داشت، منطق ذهنی و رفتاری او بود که با بقیه تفاوت می‌کرد. او این اواخر با 94 سال سن، دست از کارهای خیرش بر نمی‌داشت و برای دختران دم بخت جهیزیه جمع می‌کرد. محاسبات او نسبت به زندگی با آدم‌های مادی فرق می‌کرد و سؤالات ما در حین مصاحبه، گاهی برای او عجیب بود.

وی افزود: انگار گذر زمان، بر روحیه و انگیزه او اثری نگذاشته بود، در 94 سالگی سرزنده بود. به مرز رفتن در روزهای جمعه را از 60 سالگی شروع کرد.