یادی از شیخ محسن شرفالدین؛ مؤذن قدیمی شوشتر
مرحوم استاد محسن شرفالدین از مؤذنان قدیمی شوشتر است که اذان را با سه دستگاه متفاوت و با نوای دلنشین میگفت و در حال حاضر اذان ایشان در سه وقت نماز جماعت در مسجد شرفالدین شوشتر پخش میشود.
مرحوم شیخ محسن شرفالدین از مؤذنان قدیمی شوشتر است که در سال 1296 هجری شمسی در خانوادهای مذهبی و اهل زهد و تقوی در شهر دارالمؤمنین شوشتر متولد شد. پدر ایشان مرحوم آقا شیخ محمد شرفالدین از روحانیون مطرح شهر شوشتر در اواخر دوره قاجاریه بوده است. جد ایشان مرحوم آخوند ملا جعفر شرفالدین از وعاظ و چهرهای مطرح علمی و مذهبی در دوره قاجاریه و همعصر با مرحوم حاج شیخ جعفر شوشتری بوده و از ایشان تألیفات فراوانی موجود است.
عزیز شرفالدین، فرزند شیخ محسن شرفالدین در گفتوگو با ایکنا از خوزستان در معرفی ایشان گفت: عده معدودی در آن زمان جزو باسوادان شوشتر بودند که پدرم یکی از آنها بود و توانست گواهینامه پایان تحصیلات ششم ابتدایی را دریافت کند. در زمان ایشان هنوز دبیرستانی در شوشتر راهاندازی نشده بود. پدرم به سبب علاقه زیادی که به خطاطی داشت، کلاسهای آموزش خطاطی را در مسجد شرفالدین آغاز کرد و این کار را تا اواخر عمر ادامه داد و توانست خطاطان زیادی از جمله مرحوم کاشیساز که بعداً به کاشفی لقب گرفت و در زمره بهترین خطاطان ایران بود به عرصه هنر تقدیم کند.
در سال 1314 به استخدام اداره آموزش و پرورش شوشتر در آمد، ابتدا بهعنوان استاد خط و سپس دروسی مانند شرعیات(دینی و قرآن) در مدارس سپه، شادروان و مدرسه دخترانه پروین مشغول به کار شد. تمامی کتب برادر ایشان(علامه شیخ محمدمهدی شرفالدین)به خط مرحوم پدرم حاج شیخ محسن شرفالدین نوشته شده است. ایشان 40 سال مشغول کتابت با قلم نی بود.
پدرم به تمام دستگاههای موسیقی اشراف داشت و اذان را با سه دستگاه متفاوت و با نوای دلنشین میگفت. در حال حاضر اذان ایشان در سه وقت نماز جماعت در مسجد شرفالدین پخش میشود. چون در آن زمان، دستگاههای صوتی مناسبی نبود، ایشان در بالای پشت بام مسجد، بدون بلندگو اذان را با صوتی دلنشین ادا میکرد. به گفته همسایگان، آنها با صوت اذان ایشان از خواب بلند میشدند.
ایشان در آن زمان، تعدادی از مسجدیها را جمع میکرد و صوتهای مختلف اذان را به آنها یاد میداد. عدهای از مؤذنان شوشتر شاگردان ایشان بودند که اذان را در دستگاههای مختلف همایون، افشاری، شوشتری و... به آنها میآموخت.
از کارهای جالب ایشان، ساخت مرکب جهت خطاطی بود. اولین مرکبی که در شوشتر ساخته شد، توسط پدرم بود که از دوده چراغ نفتی و صمغ درخت تهیه میکرد و در نوع خود بینظیر بود. درست کردن این جوهر مدت زمان پنج تا شش ماه زمان میبرد. خطوطی از ایشان به نام دیوان ملارضا صدر شوشتری و مجموعه احادیث کتاب بهجا مانده که در کتابخانه شرفالدین موجود است.
حاج شیخ محسن شرفالدین نسخههای کتابی زیاد نوشت. از جمله کتابی از ایشان برای چاپ به آبادان برده شده که متأسفانه این کتاب در اثر بمباران از بین رفت. یکی دیگر از کارهای ایشان، تراشیدن قلم نی و اهدای آنها به دانشآموزان است. ایشان پس از گذراندن عمری در تاریخ شوشتر در تاریخ ششم آبان سال 73 در اثر عارضه قلبی دعوت حق را لبیک گفت.
ایشان بسیار رئوف و مهربان بود. ما شش فرزند (سه پسر و سه دختر) بودیم. ایشان یک روز هم با ما دعوا نکرد. یک روز عصبانی نشد و روزی ندیدیم که در چهرهاش ناراحتی باشد.
انتهای پیام
