حماسه شهدای هویزه در کلام رهبر انقلاب
مقام معظم رهبری در اسفند سال ۷۵ با حضور در گلزار شهدای هویزه درباره جایگاه این شهیدان سخن گفتند و حرکت این جوانان باایمان را تداعی‌گر صحنه کربلا دانستند.
به گزارش ایکنا از خوزستان، ۱۶ دی‌ماه، سالروز شهادت سیدمحمدحسین علم الهدی و یاران او در هویزه است که در تقویم به نام روز ملی شهدای دانشجو نامگذاری شده است. محل شهادت این جوانان دانشجو امروز زیارتگاه مردم از نقاط دور و نزدیک است. به فرموده رهبر معظم انقلاب این بارگاه و دستگاه معنوى وسیله‌اى براى توجه دل‌ها به قدرت لایزال پروردگار عالم شده است.
مقام معظم رهبری در اسفند سال ۷۵ با حضور در گلزار شهدای هویزه درباره جایگاه این شهیدان سخن گفتند و حرکت این جوانان با ایمان را تداعی‌گر صحنه کربلا دانستند. متن زیر مرور سخنان رهبر معظم انقلاب به‌مناسبت ۱۶ دی، سالروز شهادت این جوانان است.
«خداى بزرگ و پروردگار عظیم کریم رحیم را شکرگزاریم که به ما آنقدر فرصت داد و عمر بخشید که یکى از معجزات بزرگ الهى در تاریخ را به چشم خود مشاهده کنیم. در همین بیابانى که امروز ما جمع شده‌ایم، روزى، جمعى از بهترین جوانان و پاکیزه‌ترین عناصر مؤمن و خالص و صالح ما، با غربت به خاک افتادند و شربت شهادت نوشیدند. آن روز، کسى گمان هم نمى‌کرد که به این زودى، این شهداى عزیز و غریب، این‌طور جاه و جلال معنوى پیدا کنند و مردم از راه‌هاى دور و نزدیک به زیارتشان بیایند. اما خداى متعال اراده کرد و آنچه گمان نمى‌رفت، تحقق پیدا کرد و آنچه دور مى‌نمود، نزدیک شد. امروز گنبد و بارگاه و دستگاه معنوى این شهیدان، وسیله‌اى براى توجه دل‌ها به قدرت لایزال پروردگار عالم است.
قدرت خداوند تعالى، بر همه‌ى قدرت‌هاى مادى پیروز است. اراده حضرت حق‌تعالى، بر همه اراده‌هاى انسان‌ها، مسیطر و مسلط است. آن روز، این جوانان عزیز، براى خدا قیام و حرکت کردند. من، روزى که این عزیزان به سمت این جایگاه جهاد و شهادت و فداکارى حرکت مى‌کردند، آنها را از نزدیک دیدم. در نزدیکى کرخه نور، شهید عزیز، حسین آقاى «علم‌الهدى» رضوان الله تعالى علیه و بقیه جوانانى را که همراه او بودند و با دست خالى، بدون تجهیزات، اما با دلى سرشار از عشق و ایمان و با قلبى استوار از اتکا و توکل به پروردگار به این طرف مى‌آمدند، ملاقات کردم. واقعاً وقتى انسان آن جوانان را مى‌دید که با عزم راسخ به قلب دریاى دشمن مى‌زدند، گویى یک بار دیگر، صحنه صدر اسلام، صحنه عاشوراى حسین(ع) و صحنه کربلا را به چشم خود مشاهده مى‌کرد.
این بیابان‌ها را نیروهاى متجاوز پر کرده بودند. تمام این سرزمین پاک و مظلوم و خونبار، در زیر چکمه متجاوزان بود و نیروهاى مسلح و سازمان‌هاى نظامى ما، همه تلاش خودشان را براى دفع و سرکوب دشمن مى‌کردند. اما این جوانان با دست خالى به مقابله با دشمن مى‌رفتند. آن روز شاید عده این جوانان، ۲۰، ۳۰ نفر بیشتر نبود. ۲۰ الى ۳۰ جوانان با دست خالى؛ اما با دل استوار از ایمان و توکل به پروردگار. در اینجا، در این بیابان‌ها، چند هزار تانک و نفربر زرهى از دشمن مستقر بود. آن جمع کوچک، براى مقابله با این جمع على‌الظاهر بزرگ مى‌آمد؛ با ایمان به خدا و با توکل؛ آن‌گونه که حسین بن على(ع)، با جمع معدود، در مقابل دریاى دشمن ایستاد، قلبش نلرزید، اراده‌اش سست نشد و تردید در او راه پیدا نکرد. این جوانان، واقعاً همان‌طور بودند. من در همین جا، از شهید علم‌الهدى پرسیدم: شما از سلاح و تجهیزات چه دارید که این‌گونه مصمم به جنگ دشمن مى‌روید؟ دیدم این‌ها دل‌هایشان آن‌چنان به نور ایمان و توکل به خدا محکم است که از خالى بودن دست خود هیچ باکى ندارند.
حرکت کردند و رفتند. آنها خواستار جهاد در راه خدا و پذیراى شهادت در این راه بودند؛ چون مى‌دانستند حقند. شهداى ما در هر نقطه این جبهه عظیم، با همین روحیه و با همین ایمان، جنگیدند.»
منبع: دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای
