علامه شیخ جعفر شوشتری، از علمای برجسته شوشتر و خوزستان است که در حدود 150 سال پیش میزیست. او صاحب کتاب معروف «خصائص الحسینیه» است. شیخ عباس قمی درباره مقام علامه شیخ جعفر شوشتری مینویسد «جلالت شأنش زیاده از آن است که ذکر شود.»
برخی پژوهشگران معاصر درباره کلام تأثیرگذار شیخ شوشتری نوشتهاند «بهطور کلی شیوه شیخ سخن گفتن با دلهاست و به همین دلیل، کشش ویژهای در کلام اوست.» (سنگری، عاشورا نگاران، ج ۲، ص ۵۲، ۶۸ و ۶۹). همچنین گفته شده بخشی از اطلاعاتی که در کتابهای آیتالله شیخ جعفر شوشتری موجود است، محصول الهامهای او هستند.
نسخههای خطی برخی از منابر شیخ جعفر شوشتری هنوز چاپ نشده است. از این نسخهها قطعات کوتاهی انتخاب شده است که در ایام ماه رمضان برای نخستین بار در ایکنای خوزستان انتشار مییابد.
میخواهم چارهای از برای دردهای دل بشود. ای بیچاره! چندین سال است ناخوشی، خبر نداری. میگوید چه شده است؟ صبح تا به حال خبر از مرضم ندارم.
این ناخوشیِ جانِ عزیز تو است. اعتقاد به معاد نمیکند. مگر معنی موت را بدانی. خیال میکند مردن ما هم مثل حیوانات است. گاو میمیرد، من هم میمیرم. مردن تو نه مثل الاغ است. تو را پیاده میکنند. این مَرکب را از تو میگیرند. اول باید زندگانی را بفهمی تا مردن را بفهمی. چه پوسیده میشود؟ علاقهاش چطور است؟ باید ببینی با مردن چه میماند و چه میرود؟
باید بفهمی چطور زندهای تا بفهمی که چطور مردهای؟
انتهای پیام