ناامید نشوید

علامه شیخ جعفر شوشتری، از علمای برجسته خوزستان است که در حدود ۱۵۰ سال پیش می‌زیست. او صاحب کتاب معروف «خصائص الحسینیه» است. شیخ عباس قمی درباره مقام علامه شیخ جعفر شوشتری می‌نویسد: «جلالت شأنش زیاده از آن است که ذکر شود.»

برخی پژوهشگران معاصر درباره کلام تأثیرگذار شیخ شوشتری نوشته‌اند: «به‌طور کلی شیوه شیخ سخن گفتن با دل‌هاست و به همین دلیل، کشش ویژه‌ای در کلام اوست.» (سنگری، عاشورا‌نگاران، ج ۲، ص ۵۲، ۶۸ و ۶۹). همچنین گفته شده بخشی از اطلاعاتی که در کتاب‌های آیت‌الله شیخ جعفر شوشتری موجود است، محصول الهام‌های او هستند.

مرحوم حاج شیخ جعفر، در سال ۱۲۳۰ هجری قمری شوشتر متولد شد و پس از خواندن مقدمات و ادبیات به نجف اشرف مهاجرت کرد و در این شهر و همچنین در کربلا از محضر علمای آن دوران بهره برد و چند سالی نیز از درس شیخ مرتضی انصاری استفاده کرد.

شیخ جعفر شوشتری بعد از بازگشت به شوشتر مرجع تقلید مردم خوزستان شد. او در سال ۱۳۰۳ هجری قمری یعنی در ۷۳ سالگی وفات یافت و پیکر او در نجف اشرف به خاک سپرده شد.

نسخه‌های خطی برخی از منابر شیخ جعفر شوشتری هنوز چاپ نشده است. از این نسخه‌ها قطعات کوتاهی انتخاب شده است که در ایام ماه رمضان برای نخستین بار در ایکنای خوزستان انتشار می‌یابد.

از جمله تبدیلات یکی تبدیل حالات است، یکی حال خطابات الهی، یکی حالات حکایات. تو خود را ببین. الان خدا به تو چه ندا می‌کند؟ گاهی می‌فرماید: لبیک عبدی. می‌گویی یا الله. از مهربانی. در ماه مبارک گاهی خطاب می‌کند در حالتی که گناهکارند: «قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ» (زمر، 53) باز «یا عبادی» بیایید و ناامید نشوید. 

کار به جایی می‌رسد که می‌فرماید: ای بنده! از این چیزهایی که داری به من قرض بده. گاهی می فرماید: یک چیزی به من بفروش.

اما یک روزی خواهد آمد که ندا کند: «ایها المجرمون» نمی‌فرماید بیایید، می‌فرماید: «وَامْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ» (یس، 59)، یعنی دیگر جدا شوید، از من دیگر چاره ندارید. الان او را خطاب می‌کند. خودش می‌فرماید: ای سائل‌ها بیایید طلب کنید، از سؤال‌تان (درخواست‌تان) خوشم می‌آید. وقتی که خواست خلق آدم کند، ملائکه عرض کردند: «قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ» (بقره، 30) خدا فرمود: «إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ».

در حدیث قدسی فرمود به ملائکه که ناله گناهکار «انین المذنبین» را  بهتر دوست می‌دارم از تسبیح شما. این همان است که برای فردا تبدیل می‌شود به «ایها المجرمون».