به گزارش ایکنا از خوزستان، سیدمحمدرضا موالیزاده، استاندار خوزستان، شامگاه 9 اردیبهشتماه در مراسم تکریم و تجلیل از خادمان، قاریان، مدیران و دست اندرکاران فعالیتهای قرآنی در استان خوزستان که با حضور فعالان عرصه قرآنی استان در تالار مهتاب اهواز برگزار شد، گفت: در این جلسه قرآنی مناسب است که به دو مفهوم بپردازیم؛ این دو مفهوم دل سخنپذیر و سخن دلپذیر هستند. خداوند دل پیامبر اکرم(ص) را طی 40 سال سخنپذیر کرد؛ یعنی سعه وجودی پیامبر(ص) و قلب مبارک آن حضرت طی 40 سال توسط خداوند پرورده و آماده شد برای اینکه سخنی دلپذیر و بالاترین سخن دلپذیر در این دل، با چنین ظرفیتی بتواند جای بگیرد.
وی افزود: این نکته مهمی است که ابتدا این دل سخنپذیر شد تا سخن دلپذیر توانست در آن قرار گیرد. هر دلی توان و ظرفیت وحی را ندارد؛ این تنها و تنها دل سخنپذیر پیامبر اکرم(ص) بود که توانست بالاترین و فرازمندترین سخن دلپذیر را در خود جای دهد و پیامبر اکرم(ص) این رویه را در خصوص مخاطبان و جامعه هدف خود نیز در پیش گرفتند. پیامبر(ص) ابتدا با مغناطیس اخلاق خود، خلق نیکوی خود مردم را سخنپذیر کردند.
استاندار خوزستان با بیان اینکه به اعتقاد برخی مفسران اخلاق پیامبر(ص) یکی از معجزات ایشان است، ادامه داد: پیامبر اکرم(ص) ابتدا با اخلاق و منش خود، با نوع بیان خود، با نگاه خود، با حرکات و سکنات خود دلها را سخنپذیر کردند، آنگاه وقتی این آمادگی و این تزکیه ایجاد شد نوبت به کتاب و حکمت رسید.
موالیزاده گفت: ما هم در رفتارهای خود باید این رفتار را الگو قرار دهیم که آن اسلوبی بود که خداوند متعال در قبال پیامبر(ص) داشت؛ بهعنوان دردانه عالم خلقت که هیچ موجودی در طول دوره تاریخ بشر به مرتبت ایشان نرسید. بنابراین، ما باید در رفتارهای اجتماعی خود به این نکته توجه داشته باشیم که چطور باید رفتار کرد؟ چطور باید سخن گفت؟ تابع چه قواعدی باید بود؟
وی بیان کرد: امروز سخن از تقدیر از خادمان قرآنی بود. این تقدیر باید صورت بگیرد این بخش از کار که مربوط به ظاهر قضیه است باید انجام بشود، اما آنچه قرآن از ما میخواهد عمل است. آیا در زندگی اجتماعی و رفتارهای اقتصادی خود و دیگر حوزهها، واقعاً به قرآن توجه داریم؟ یا اینکه میخواهیم فقط به ظواهر بپردازیم؟ توجه به ظواهر در جای خود خیلی خوب است، اما نباید دچار افراط و تفریط شد؛ باید به جنبههای مختلف توجه داشته باشیم.
استاندار خوزستان اظهار کرد: کتابت آیات قرآن، تلاوت آیات قرآن و دیگر هنرها همه به جای خود بسیار بسیار ارزشمندند و باید نیکو داشته شوند، اما از همه بالاتر این است که اینها منزل به منزل مقدماتی است که باید ما را به عمل برساند. آنچه قرآن از ما میخواهد این است که ما در زندگی به قرآن عمل کنیم. ما چقدر در ارتباط با حقوق دیگران به قرآن توجه میکنیم؟ آیا واقعاً به آیه «قُولوا للناسِ حُسنا» عمل میکنیم؟ آیا در رفتارهای خود به نکوهیده بودن غیبت، تهمت و افترا توجه داریم؟ آیا به اینکه در حفظ بیتالمال و کسب مال حلال دقت داریم، توجه داریم؟ اینها نکات مهمی است که جامعه قرآنی باید به آن توجه داشته باشند.
موالیزاده گفت: جامعه وقتی قرآنی میشود که در عمل به آیات قرآن توجه داشته باشیم؛ به همدیگر توصیه کنیم به جانمایه قرآن کریم بپردازیم.
انتهای پیام