وقتی حفظ قرآن راهگشای زندگی می‌‌شود

فاطمه حسين‌زاده، از حافظان مؤسسه قرآنی «مصباح الهدی» گتوند در گفت‌‎وگو با ایکنا از خوزستان با اشاره به موفقیت خود در حفظ 11 جزء از قرآن کریم طی هشت ماه گذشته گفت: از اوایل اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ با حضور در مؤسسه قرآنی مصباح الهدی و بهره‌مندی از مشاوره‌های مربیان این مؤسسه، حفظ قرآن را از جزء 30 شروع کردم و هم‌اکنون موفق به حفظ 11 جزء از کلام وحی شدم.

وی درباره انگیزه اصلی خود از حفظ قرآن بیان کرد: در وهله اول تصمیم من، انتخاب یک هدف و مهم‌تر از آن ثابت‌قدم ماندن و طی کردن آن مسیر با قوت و قدرت تا انتهای راه بود و از بین اهدافی که مدنظر داشتم حفظ قرآن کریم را از آن جهت که کلام وحی است بر دیگر اهداف ترجیح دادم و امیدوارم که با آشنایی بیشتر با قرآن کریم، تعالیم آن را بیاموزم و به کار ببندم.

حسین‌زاده که خود معلم است، درباره مربیان و مشوقان خود در این مسیر اظهار کرد: در این چند ماه از راهنمایی‌های استاد مؤمن‌نژاد بهره گرفتم و البته به پیشنهاد استاد در دوره‌ای تحت عنوان «تربیت مربی حفظ کودک و نوجوان» نیز شرکت کردم. علاوه بر این، حمایت و همراهی همسر و اعضای خانواده تأثیر بسزایی در اشتیاق من به ادامه دادن حرکت در این مسیر داشته است.

این حافظ قرآن درباره نقش خانواده در تربیت فرزند قرآنی نیز گفت: فرزندان ما نسخه‌ای دیگر از خود ما هستند. پس اگر بتوانیم اوقاتی از روز خود را با قرآن کریم بگذرانیم برای فرزندمان تبدیل به الگویی عملی خواهیم شد و در کنار مهر و محبت و رفتارهای درست در زمینه‌های مختلف به‌طور قطع تأثیر مثبت را از ما خواهد پذیرفت.

وی درباره تشویق فرزندان به حفظ قرآن بیان کرد: به این منظور چند نکته مهم است که به‌عنوان والدین باید به آن‌ها پایبند باشیم؛ داشتن برنامه منظم جهت رسیدگی به حفظ قرآن و دیگر کارهای ضروری زندگی تا فرزند ما بداند حفظ قرآن نه تنها موجب خلل در زندگی نمی‌شود، بلکه می‌تواند جزئی از برنامه روزمره ما شود. پخش کردن نوای آیات قرآن کریم در فضای خانه، آموزش برخی آیات کاربردی در قالب بازی و کاردستی و آموزش حفظ برخی سوره‌های کوچک در ابتدای راه و مراجعه به مؤسسه‌ها آموزش حفظ قرآن کریم در این زمینه مؤثر است.

این حافظ قرآن با تأکید بر لزوم تشویق حفاظ جهت استمرار در حفظ قرآن گفت: حافظان قرآن، هیچ وقت نباید در این مسیر ناامید شوند؛ حتی اگر بیشتر محفوظات خود را فراموش کرده باشند، می‌توانند محفوظات خود را بازیابی کنند. کسانی هم که حفظ قرآن را شروع نکرده‌اند، نباید حفظ قرآن را در ذهن خود امری نشدنی تلقی کنند. هر هدفی هر قدر هم که بزرگ باشد با تبدیل کردن به هدف‌های کوچک‌تر قابل دستیابی است. به یاد داشته باشیم اینکه از ترس عدم موفقیت در حفظ کل قرآن، به سراغ اصل حفظ نرویم، یک اشتباه محض است.

حسین‌زاده در پایان تأکید کرد: حافظان قرآن، باید قدر توفیقی را که نصیبشان شده است بدانند؛ خود را دست کم نگیرند و در کنار حفظ کلام الهی با عمل به آن، طعم شیرین زندگی قرآنی را بچشند و به اطرافیان خود بچشانند.