صبر؛ مرحم دل‌های مادران و همسران شهدا
گروه اندیشه: صبر، مرحم دل‌های مادران و همسران شهدا و مرحمی بر زخم بال‌های مرغان اساطیری میهنمان بود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از زنجان، بیش از دو دهه از سال‌های خمپاره و جنگ در ایران می‌گذرد، اما هنوز هم صدای فریادهای «الله اکبر» رزمندگان جان بر‌کف ایران اسلامی در گوشه‌گوشه مرزهای این مرز پر گوهر شنیده می‌شود و گواه این مدعا، یاد‌های زنده‌ای هستند که در خانه‌های گرم خانواده‌های شهدای کشور جاری است.
در آیه 169 سوره مبارکه آل‌عمران آمده است: ««وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ: هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده‌اند، مرده مپندار، بلکه زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.»؛ و چه زیبا، خانه‌های امروز شهدا، تفسیر این آیه شریف است و گویا همواره تکیه‌گاهی آسمانی، این سروهای صبور را حفظ کرده است.
صبر، مرحم دل‌های مادران و همسران شهدا و همچنین مرحمی بر زخم بال‌های مرغان اساطیری میهنمان بود؛ مرحمی که روح ملکوتی مادران شهدا، آنها را با نگاه آسمانی همسران آنان ممزوج کرد و بر زخم‌های دیدگان منتظرشان نهاد.
پیامد سخت تکنولوژی در عصر حاضر که بر پیکر همه ما روزی آثار آن مشاهده می‌شود، فراموشی است! خصلتی که بارها و بارها با دلایل مختلفی آن را توجیح می‌کنیم و با وجود اینکه جملاتی همچون «شهید، همواره زنده است و مرگ او در واقع انتقال از حیات جاری در سطح طبیعت به حیات پشت پرده آن است.» برایمان تکرار می‌شوند؛ باز هم در بند تعابیری همچون «آینده‌نگری مفرط» هستیم.
در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که ایشان در روز اُحد بالای سر «مصعب‌بن عمیر» ایستاد و برای او دعا کرد و سپس فرمود: «گواهی می‌دهم که شهدا، شاهدان من نزد خدا در روز قیامت هستند. بیایید و ایشان را زیارت کنید، بر اینان سلام کنید، که سوگند به آن که جانم در دست اوست، هیچ کس نباشد که بر آنها سلام کند، الا اینکه جوابش را می‌دهند و آنها از میوه‌های بهشتی و هدایای آن روزی داده می‌شوند.»(کشف‌الاسرار،ج1، ص417):
