به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه اصفهان، «على مسيبى» در 26 بهمنماه سال 1347 ه.ش در فريدونشهر اصفهان پا به عرصه وجود نهاد، ولادتش در خانوادهاى با گرايشهاى مذهبى بسيار قوى بود و اين امر از همان اوان كودكى، زمينه رشد و پرورش قرآنى اين كودك را فراهم كرد.
صوت خوش پدر، نخستين گرايشهاى على مسيبى به تلاوت و صوت خوش قرآن بود تا آنكه روزى در كنار دكه كوچك نوار فروشى، تلاوتى زيبا با صوت دلنشين مرحوم عبدالباسط را شنيد و او كه كودكى 5 ساله بود چنان مجذوب شد كه زندگى قرآنيش رقم خورد. آنچه كه در سرگذشت قاريان بيش از هر چيز بارز است. نقش سرنوشتساز خانواده و ايجاد جاذبههاى قرآنى در كودكى بوده است.
على مسيبى كه نخستين بارقه عشق به قرآن را از خانواده خود دريافته بود، از محضر استاد مرحوم «مجتبى غضنفرى» نكات لازمه بسيار فراگرفت او از همان ابتدا در جلسات هفتگى اين استاد در مسجد قنات آباد حضور مىيافت و دانستههاى خويش را افزون مىكرد.
مسيبى در سن 11 سالگى تجويد، صوت و لحن و مقدماتى در زمينه صرف و نحو زبان عربى را از كتاب جامع المقدمات در محضر استاد مرحوم غضنفرى فرا گرفت زيرا آگاهى به صرف و نحو زمينه لازمى براى فهم و درك آيات در هنگام تلاوت قرآن است.
وی در سال 65 موفق به اخذ ديپلم تجربى شد و پس از آن به اتمام دوران سربازى در سال 69 در دانشگاه علوم پزشكى تهران در رشته پزشكى پذيرفته شد او پس از اتمام دوره تحصيلى در سال 76 مدرك دكتراى عمومى را دريافت كرد و از مهرماه سال 77 در رشته دكتراى تخصصى پوست مشغول به تحصيل شد. نخستين تلاوت رسمى در مسجد قناتآباد تقطه عطفى در زندگى مسيبى شد. زيرا او آن شب چنان مورد تشويق اساتيد قرار گرفت كه شور و حال زايد الوصفى وجود او را گرفته، و به ادامه اين راه اميدوار كرد.
مسيبى معتقد است كه تقليد در ابتداى كار امرى بسيار لازم است، چرا كه قارى اگر مقلد نباشد قادر به پيشرفت در كار خود نخواهد بود. از اين رو بايد از سبك مناسبى تقليد كرد تا خلاقيت لازم در تلاوت به دست آيد او به قاريانى كه در ابتداى راه هستند توصيه مىكند كه به فراگيرى جنبههایى مختلف قرآنى بپردازند و همراه با قرائت قرآن به يادگيرى مفاهيم و دانستههایى در زمينههاى مختلف قرآن بپردازند زيرا از يك قارى برجسته انتظار دريافت مفاهيم قرآن، انتظارى بجاست.
اين قاری قرآن، خود نيز علاوه بر تلاوت قرآن در خصوص علوم مختلف قرآنى، تفسير و نهجالبلاغه به مطالعه مىپردازد و در اين راستا از كتبى چون مثنوى معنوى، غزليات مولانا و حافظ و سعدى بهره مىگيرد و همچنين در زمينه ورزش به پيادهروى و كوهنوردى علاقه بسيارى دارد و در زمينه آوازهاى سنتى نيز تلاش كرده و به اجراى قطعاتى در اين زمينه مىپردازد.
مسيبى در سالهاى 64 و 65 به كشور عربستان سفر كرد و در مسجدالحرام و مسجدالنبى به تلاوت پرداخت و در هشتمين دوره مسابقات بينالمللى قرآن در اين كشور رتبه نخست را كسب كرد.
او ضمن تلاوت در بسيارى از شهرهاى كشور بارها در مسابقات مختلف قرآنى شركت كرده و رتبههایى را كسب كرده است. او در سال 63 در مسابقات قرآن استان تهران رتبه اول را كسب كرد و در شهرهاى مختلف كشور به داورى مسابقات پرداخته است.
مسيبى زندگى خويش را با عشق قرآن عجين مىداند. او قرآن را منشأ تمامى بركات زندگى فردى و اجتماعى خود دانسته و مىگويد: الا بذكر الله تطمئن القلوب كلامى است كه در مسير زندگى قدرت، استقامت و اراده و آرامش را از آن دريافت كردم.
وی در برنامههاى روزانه خود به حفظ آياتى از قرآن، تلاوت قرآن و مطالعه اشاره دارد. وی در دوران 8 سال دفاع مقدس بارها در مجامع مختلف رزمندگان اسلام در جبهههاى جنوب كشور به تلاوت قرآن پرداخت وی همچنين دوباره در سالهاى 65 و 79 در حضور مقام معظم رهبرى به تلاوت قرآن كريم پرداخته است. آقاى مسيبى به ابتهال و تواشيع نيز علاقه بسيارى داشته و در اين جلسات از استاد قيم بهرهها برده است.
وی اشتياق به شنيدن ابتهال را بزرگترين عامل يادگيرى آوازها و موسيقى سنتى ايران مىداند، زيرا معتقد است كه با يادگيرى اين گوشهها مىتوان نعماتى را در ابتهال اجرا كرد. وی از اساتيد «عبدالباسط»، «مصطفى اسماعيل» و «منشاوى» به عنوان بزرگترين اساتيد مصر ياد مىكند و قاريان برتر حاضر در كشور مصر را استادان شعيشع و غلوش و عبدالعال مىداند.