شناخت ائمه(ع) با ادعا حاصل نمی‌شود/ لزوم تطبیق فکر و عمل خود با امام
گروه اجتماعی: استاد حوزه علمیه مشهد با بیان اینکه شناخت امام با ادعا حاصل نمی‌شود، بیان کرد: اطاعت و پیروی از امام، جلوتر و عقب نبودن از امام و تطبیق فکر و عمل خود با امام شاخص‌های میزان معرفت به امام محسوب می‌شود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، جشن میلاد با سعادت حضرت سجاد(ع) در جمع دوستداران اهل بیت(ع) در فضایی آکنده از شور و عشق به خاندان پیامبر(ص) با مدیحه سرایی و مولودی خوانی حاج ابراهیم قانع و دیگر مداحان اهل بیت(ع) در حرم رضوی برگزار شد.
حجت‌الاسلام سیدآبادی، استاد حوزه علمیه مشهد با اشاره به حدیثی از امام حسین(ع) به یکی از اصول فکری شیعه پرداخت و بیان کرد: طبق این حدیث فلسفۀ آفرینش انسان، معرفت و شناخت خداست که هرگاه مردم خدا را شناختند او را می پرستند و هرگاه مردم بندگی خدا را انجام دادند بندۀ غیر خدا نخواهند شد.
وی ادامه داد: بعد از بیان این حدیث توسط امام(ع) شخصی پرسید: این معرفت و خداشناسی چیست که امام(ع) در جوابش فرمود: «اینکه مردم هر زمانی امام زمانشان را بشناسند».
حجت‌الاسلام سیدآبادی، در بیان اهمیت این موضوع حدیثی از پیامبر اکرم(ص) که هم علمای شیعه و هم اهل سنت آن را نقل کرده‌اند را عنوان کرد و گفت: پیامبر(ص) می‌فرماید: «هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است»؛ امام صادق(ع) در جواب شخصی که پرسید: جاهلیت او چیست فرمودند: یعنی شخص، کافر، منافق و گمراه از دنیا رفته است.
وی با بیان این نکته که معرفتی که از چنین اهمیتی برخوردار است نمی‌تواند معرفت شناسنامه‌ای و شرح احوال و فضایل امام باشد، ادامه داد: دانستن این موارد لازم است و نداشتن آنها نقص محسوب می‌شود اما معرفتی که نبود آن باعث گمراهی می‌شود اینها نیست زیرا معرفتی که مساوی با بندگی و معرفت خداست در دو حوزه است: اول، شناخت جایگاه امام در عالم هستی و دوم، معرفت امام در حوزۀ نظام زندگی دینی.
جایگاه امام در عالم هستی
حجت‌الاسلام سیدآبادی، در توضیح جایگاه امام در عالم هستی با ذکر احادیثی بیان کرد: در دعای عدیله که توصیه شده است در هنگام احتضار مؤمن خوانده شود تا ایمان او حفظ شود آمده است: «امام شخصی است که به بقای او عالم باقی است و به یمن وجود او همۀ موجودات روزی می خورند و با وجود او آسمان و زمین آرام هستند و اگر امام نباشد زمین اهل خود را فروخواهد برد».
وی در بیان دومین نوع معرفت یعنی شناخت جایگاه امام در نظام زندگی دینی به سخن امام رضا(ع) اشاره کرد که می‌فرمایند: «زمام امر امت اسلامی به دست امام است و نماز و روزه و حج و جهاد و تمام واجبات دین بر مدار امامت معنا پیدا می‌کند» و ادامه داد: کسی که بر مدار امامت زندگی نکرد در مسیر گمراهی و ضلالت قرار دارد.
حجت‌الاسلام سیدآبادی، درادامه با بیان این نکته که شناخت امام با ادعا حاصل نمی‌شود، بیان کرد: اطاعت و پیروی از امام، جلوتر و عقب نبودن از امام و تطبیق فکر و عمل خود با امام شاخص‌های میزان معرفت به امام محسوب می‌شود.
وی نماز جماعت را که تأکید بسیار به آن شده است، تمرین پیروی از امام دانست و بیان کرد: اصل نماز به صورت جماعت است مگر در حالت ناتوانی و ضرورت که تنها فرق بین نماز جماعت و فرادا یک عنصر در جماعت است و آن، پیروی از امام عادل و هماهنگ بودن با امام است.
نمونه‌ای از اطاعت از امام
وی در ادامه به یک نمونه از پیروی از امام اشاره کرد و گفت: عبدالله ابی یعفور، اناری را دو نیمه کرده بود و به امام صادق(ع) عرض کرد اگر شما بفرمایید این اناری که برای من حلال و پاک است نصف آن حرام و نصف ان حلال است من نمی پرسم چرا، چون شما امام من هستید، و این معنی اطاعت است.
حجت‌الاسلام سیدآبادی با اشاره به فرازی از صلوات شعبانیه به توضیح شاخص دوم یعنی هماهنگی با امام پرداخت و بیان کرد: در این صلوات آمده است: «خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، همان کشتى روان در اقیانوس‌هاى عمیق که هرکس به آن توسّل جوید ایمنى یابد و هرکه آن را رها کند غرق شود، پیش افتاده از آنها از دین خارج است و عقب مانده از آنان نابود است و همراه آنان به حق می‌رسد».
وی سومین شاخص معرفت به امام را تطبیق فکر و عمل خود با امام دانست و گفت: امام صادق(ع) فرموده بودند: «عده‌ای گمان می‌کنند من امام آنها هستم اما به خدا سوگند من امام آنان نیستم و خدا لعنتشان کند بلکه من امام کسی هستم که پیرو من باشد».
وی در توضیح این حدیث اضافه کرد: آنها عده‌ای بودند که به نام شیعه و پیروان امام(ع) پرده دری کرده، اسرار اهل بیت(ع) را فاش می‌کردند و به تفسیر سخنان امام به سلیقۀ خودشان می‌پرداختند.
حجت‌الاسلام سیدآبادی ادامه داد: هم در گذشته و هم امروز کسانی هستند که می خواهند امام را با رفتار خودشان بسنجند و سخن امام را با سلیقۀ خودشان تفسیر کنند در حالیکه باید خود را با امام تطبیق دهند نه اینکه امام را با خود.
وی حضرت عباس(ع) را نمونۀ واقعی یک امام شناس معرفی کرد و گفت: با اینکه امام زمانش برادر اوست اما مهم تر از رابطۀ برادری رابطۀ امامت بین او و امامش است؛ حضرت عباس(ع) به حدی از معرفت و اطاعت رسیده بود که امام زمانش فرمود: «جانم به فدایت».
حجت‌الاسلام سیدآبادی در بیان فضایل حضرت عباس(ع) به عبادت ایشان اشاره کرد و گفت: نقل شده است که پیشانی حضرت عباس(ع) در 32 سالگی پینه بسته بود و ابوالفرج اصفهانی، مورخ زیدی مذهب، ایشان را مصداق آیۀ 29 سوره فتح «...سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ...، ...نشانۀ آنان بر اثر سجود در چهرههایشان پیداست...» معرفی می‌کند.
