نوشتن قاعده‌ خاصی ندارد که طبق آن پیش رویم

به گزارش ایکنا از همدان به نقل از روابط عمومی حوزه هنری استان همدان، در بیست و پنجمین نشست «روی میز منتقد» حوزه هنری استان همدان که با حضور نویسنده‌ کتاب «افتاده بودیم در گردنه‌ی حیران» برگزار شد، حسین لعل‌بذری که جوایز متعددی را برای داستان‌هایش کسب کرده، نوشتن را از دوران مدرسه آغاز نموده، علاقه‌مندی این فعال حوزه‌ ادبیات داستانی به داستان کوتاه است، گفت: صرف چاپ کتاب برایم هدف نیست.
وی ادامه داد: تنفس در هوای داستان، نشست‌ها و گفت‌و‌گوها و آمدوشدهای داستانی برایم بیشتر اهمیت داشته است.
نویسندگی برایم تعریفی خاص دارد که خودم را شامل حال آن نمی‌بینم، نویسنده کسی است که به صورت حرفه‌ای و تمام وقت می‌نویسد و البته که در کشور ما افراد بسیار کمی مشمول این تعریف می‌شوند اما وقتی آنها بهتر و حرفه‌ای‌تر از من می‌نویسند چه لزومی دارد حتما تحت هر شرایطی کتاب چاپ کنم؟ هدف ما از نوشتن دستیابی به جهان‌های تازه‌تر است و این جهان‌ها را دیگران بهتر از من خلق می‌کنند و در اختیار ما می‌گذارند و همان برای من لذت‌بخش است.
وی با اشاره به مشکلات بعد از تمام شدن مجموعه عنوان کرد: جایی که درست آغاز مصیبت و رنج است، خصوصا اگر کتاب اولی باشی؛ برقراری ارتباط با انتشاراتی‌ها بسیار زمان‌بر است، بعد از چاپ هم مشکلات دیگری برای نویسنده وجود دارد، کار نویسنده، معرفی و نقد کتابش نیست و اینها وظایف انتشاراتی‌هاست که برایشان تعریف نشده است.
این نویسنده درباره‌ شیوه‌ داستان‌نویسی‌اش گفت: هرکس یک‌سری عادات شخصی دارد و نوشتن قاعده‌ خاصی ندارد که طبق آن پیش برویم. برای خود من هر چیزی ممکن است توجه مرا جلب کند یک عبارت، اصطلاح، فضا، شخصیت و یا حتی جغرافیا و فضا. وقتی شروع به کار کردن می‌کنم، قصه ندارم اما وقتی شروع به نوشتن می‌کنم خیلی به خودم بر سر عبارات و اصطلاحات سخت می‌گیرم و معمولا ویرایش ندارم، هر اتفاقی که قرار است بیفتد در حین نوشتن روی می‌دهد، دوره‌ نوشتن داستانم خیلی طولانی‌ست چراکه ویرایش‌ها را همانجا انجام می‌دهم.
لعل‌بذری در پایان اشاره کرد: این داستان‌ها در طی سالیان نوشته شده و خود من هم برخی از آن‌ها را دوست ندارم. اصراری هم نداشتم که برگردم و داستانی را که 20سال پیش نوشته‌ام ویرایش کنم؛ حسین لعل‌بذریِ 20سال پیش این داستان را نوشته، با نقاط قوت و ضعف داشته و نداشته‌اش، امروز هم کسی هستم که این داستان‌ها را نوشته. کتاب من را مثل خودم قضاوت کنید، من از آن سال‌ها تا الان تغییراتی داشته‌ام، خوب یا بد، کتاب هم به همین نسبت.
افراد حاضر در بیست و پنجمین نشست «روی میز منتقد» حوزه هنری استان همدان، کنش‌ها و واکنش‌های باورپذیر، دیالوگ‌های حساب‌شده که به روند داستان کمک می‌کند، تکنیک‌ها قوی نوشتاری برای جذاب کردن داستان‌ها، اهمت زیاد دادن به فرم، توجه به اقلیم‌های خاص، نگاه شاعرانه به متن، اقتصاد کلمات، زبان پخته، وجود موتیف‌های تکرارشونده، و تنوع موضوعات را از نقاط قوت این مجموعه برشمردند و شتاب‌زدگی و مشکلات ویرایشی، عدم هماهنگی میان داستان‌ها به لحاظ موضوع و نگاه نویسنده به متن، قرار نگرفتن اثر در هیچ‌کدام از دسته‌های مجموعه داستان مستقل و مجموعه داستان بهم پیوسته را هم نکات قابل رفع مجموعه داستان «افتاده بودیم در گردنه‌ی حیران» نامیدند.
انتهای پیام