داستان یک مجاهدت بدون مرز

دنیا روزهای سختی را سپری می‌کند؛ از یک طرف جنگ با کرونا و از طرفی انسان‌کشی‌هایی که پرده ظلم برآن گسترانیده شده است. چه دنیای بی‌منطقی است وقتی جان انسان‌ها که عزیزترین است در دیدگاه خداوند تا این اندازه کوچک و بی‌ارزش شده است.

در میان این هیاهوی جنگی، توجه به انسان‌هایی که از جان خود گذشتند تا به دیگران آرامش هدیه کنند گویی پررنگ‌تر شده است تا آنجا که بازیگری در توییتی می‌نویسد: اکنون در بحبوحه جنگ دنیا قدرتان را بیشتر می‌دانیم مردان پرصلابت جنگ تحمیلی.

محمدناصر ناصری شهیدی از خطه خراسان‌جنوبی است که در هفتم خرداد‌ سال 1340 در «گازار» یکی از روستاهای تابعه بیرجند متولد شد. پس از اتمام دوران کودکی جهت ادامه تحصیل راهی بیرجند شد و تحصیل را تا کسب مدرک فوق لیسانس مدیریت از دانشگاه تهران ادامه داد.

وی در زمانی که دنیا در حال جنگ بود از کشورش کوچ کرد تا برای آزادی انسان‌های مظلوم و بی‌دفاع کاری انجام دهد. این مجاهد بدون مرز با دیدن مظلومیت مردم افغانستان وارد آن سرزمین می‌شود‌ و برای یاری یک ملت مظلوم می‌شتابد.

خواهر شهید محمدناصری در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی اظهار کرد: حمایت‌های ایشان باعث شد تا بتوانیم درس بخوانیم؛ با اینکه در آن زمان درس خواندن دختران روستایی مرسوم نبود. برادرم یک الگو در روستا و منطقه ما بود؛ دوست داشت همه درس بخوانند و پیشرفت کنند؛ همه او را حاجی صدا می‌کردند؛ آن زمان کسی امام خمینی(ره) را نمی‌شناخت ولی تلاش برادرم باعث شد تا مردم روستا شخصیت و روح بزرگ ایشان را بیشتر بشناشند.

وی بیان کرد: محمدناصر با شهادت دوستانش چون شهید کاوه بسیار ناراحت شد و تنها آرزوی پیوستن به آنان، دیدار با خداوند و شهادت را داشت که به این امر رسید؛ جدا از تمامی خاطراتی که به یاد دارم ایشان خنده‌های بسیار زیبایی داشت؛ خنده‌هایش بسیار باآرامش بود. به دعای کمیل ارادت خاصی داشت و همیشه از ما می‌خواست به مضامین بلند و عرفانی‌اش توجه کنیم؛ توجه به ولایت وفقیه و توصیه برای درس خواندن از مهم‌ترین اولویت‌های ایشان بود.

خواهر شهید ناصری ادامه داد: برادرم در اوایل انقلاب در فعالیت‌های سیاسی ضدرژیم فعالیت داشت. با پیروزی انقلاب به عضویت کمیته انقلاب اسلامی در آمد و با تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، عضو بنیانگذاران سپاه بیرجند بود. با شکل‌گیری سپاه بیرجند، محمدناصر به عضویت واحد اطلاعات سپاه در آمد و در مدت خدمتش در این واحد، سفرهای زیادی به «شیندند» و «فرات» در افغانستان داشت. او در کنار حضورش در افغانستان، مبارزه با منافقین را ادامه داد و کارنامه درخشان او در واحد اطلاعات مؤید این ادعاست.

تورقی بر زندگی شهید محمدناصر ناصری

شهید ناصری در سال 1362 به فرماندهی سپاه گناباد و سپس بیرجند در آمد؛ در همین دوره در عملیات «والفجر 3» شرکت کرد و در سال 1363 به‌عنوان مسئول محور اطلاعات و عملیات تیپ 21 امام رضا(ع) و در سال 1364 در سمت رئیس ستاد لشکر ویژه شهدا به مبارزه با گروهک‌های ضد انقلاب پرداخت.

سال 1364 شهید محمود کاوه وقتی اوصاف ناصری را از دوستانش می‌شنود و استعداد بالای او را شناسایی می‌کند، برای جذب وی به تیپ ویژه شهدا تلاش می‌کند و نهایتا موفق می‌شود او را به تیپ ویژه بیاورد و ریاست ستاد را بر عهده‌اش بگذارد. بنا به شهادت همرزمان و اسناد به جای مانده از آن دوران، هرگز نقش شهید ناصری را در هر چه شکوفاتر شدن تیپ ویژه شهدا نمی‌توان نادیده گرفت. البته ارتباط عرفانی و معنوی او با شهید «محمود کاوه» در تحقق یافتن این مهم بی‌تأثیر نیست.

وی پس از پایان جنگ همچنان با روحیه‌ای خستگی‌ناپذیر در سنگرهای مختلفی مشغول خدمت به نظام و انقلاب می‌شود. او با دیدن مظلومیت مردم افغانستان وارد آن سرزمین می‌شود و زن و بچه را می‌گذارد باز هم در پناه خدا و برای یاری یک ملت مظلوم می‌شتابد. او که از دوران کودکی با زندگی در نوار مرزی ایران و افغانستان، کم و بیش با مردمان آن سامان برخوردهایی داشته در جبهه خدمت به مردم محروم و مجاهدین افغانی نیز فعال می‌شود.

محمد ناصر ناصری این بار به‌عنوان مسئول مرکز تحقیقات در دفتر نمایندگی مقام معظم رهبری در امور افغانستان مشغول وظیفه شد و آخرین مسئولیت شهید ناصری در سازمان فرهنگ و اطلاعات به‌عنوان نماینده فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در افغانستان بود.

سرانجام این شهید بزرگوار در روز هفدهم مرداد 1377 توفیق این را یافت تا در شهر مزار شریف، به نحوی بسیار مظلومانه و به دست نیروهای طالبان که افرادی شقی هستند، به درجه رفیع شهادت نائل شود و در ایام دهه فاطمیه پیکر مطهرش را در گلزار شهدای بیرجند تشییع و به خاک می‌سپارند.