علم امام هادی(ع) بر جریان شبهه‌افکن غلبه داشت

معصومه ظهیری، مدرس حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با ایکنا از قم درباره شبهات دوران امامت امام هادی(ع)، گفت: آن حضرت ۳۴ سال امامت کردند که در آن دوره شبهات به خصوص تهاجم در خصوص جایگاه امامت و ولایت به دلیل هجمه‌هایی که صورت می‌گرفت، فراوان بود. امام هادی(ع) با برگزاری جلسات علمی، روشنگری و پاسخ به سؤالات ایفای نقش کردند تا امامت و جایگاه امام را معرفی کنند.

مدرس حوزه و دانشگاه بیان کرد: زیارت جامعه کبیره اثر گرانسنگ ایشان است که این اثر فاخر به جایگاه امام و نقش والای ایشان و انتصاب امام از سوی خداوند و سیره امامت برای ما سخنانی بیان می‌کند که جامعه آن روز و جامعه امروز ما تشنه فهم مطالبش هستند.

وی تصریح کرد: شرایط زندگی امام هادی(ع) به دلیل روشنگری و معرفی جایگاه امامت برای حکومت حساسیت ایجاد کرد به نحوی که حضرت را از مدینه به بغداد و یکی از شهرهای عراق یعنی سامرا که محل عسکر بود، در حصر قرار دادند که این امر به‌دلیل جداسازی مسئله امام از مردم و فاصله میان امت و امام بود.

مدرس حوزه و دانشگاه ادامه داد: همچنین مردم دور حلقه امامت جای می‌گرفتند و خلافت، زیاده‌طلبی اقتصادی خود و تهاجم فرهنگی که نسبت به جامعه داشت و جامعه را از فهم آن چیزی که در علوم آل محمد(ص) وجود داشت، می‌خواست جدا کند، به همین دلیل تلاش می‌کردند این فاصله و شکاف را میان امام و امت ایجاد کنند.

ظهیری با بیان اینکه امام هادی(ع) با مردم به‌صورت ارسال نامه، پاسخ به سؤالات و نسل طیبه‌ای که از امام باقی ماند، ارتباط برقرار می‌کردند، گفت: به‌وسیله امام حسن عسکری(ع) فرزند امام هادی(ع)، جریان وعده الهی که به‌وسیله پیامبر(ص) فرموده بودند جانشینان من، ۱۲ نفر هستند، ادامه پیدا کرد.

مدرس حوزه و دانشگاه مهم‌ترین ویژگی امام هادی(ع) را زیست ایشان دانست و افزود: ایشان بسیار ساده‌زیست و اهل عبادت بودند و مردم را به توحید دعوت می‌کردند؛ همچنین با بدعت‌ها و نوآوری‌هایی که جریان خلافت ایجاد کرده بود، مقابله کردند.

وی بیان کرد: روشنگری امام هادی(ع) حساسیت بیشتری برای حکومت ایجاد کرد زیرا می‌خواستند سنگر امامت را فتح کنند و خلافت را به جای امامت قرار دهند. امام با وجود اینکه زندگی سخت و دور از مردمی داشتند، اما خلق نیکو و روی گشاده و صبوری ایشان موجب شده بود مردم نسبت به ایشان رغبت کنند و حتی کسانی که در پادگان با امام ارتباط برقرار می‌کردند، شیفته مرام و منش ایشان بودند.

ظهیری بیان کرد: اینکه امام برای جامعه اسوه حسنه هست تمام صفات امام باید برای جامعه اسوه حسنه باشد. خوب بندگی کردن، حسن خلق، ساده‌زیستی و چراغ هدایت بودن امام، جایگاه ایشان و اتصال سلسله به جایگاه نبوت از جمله این موارد است.

مدرس حوزه و دانشگاه گفت: دوران امام هادی(ع) اوج جریان شبهات و شبهه‌افکنی بود که ایشان نقش بزرگی را در مقابله با شبهات و محو خرافه‌ها ایفا کردند به همین دلیل علم امام هادی(ع) چون بر جریان شبهه‌افکن غلبه داشت، سرآمدی امام را در جامعه ایجاد کرد. حساسیت‌ها و ارتباط میان امام و امت به جایی رسید که حکومت تمام تلاش خود را مبذول داشت تا امام را از مردم جدا کند و حضور امام هادی(ع) میان مردم نباشد.

ظهیری گفت: فاصله بین امام رضا(ع)، امام جواد(ع) و امام هادی(ع) بیشترین مسئله برتری علمی این امامان بزرگ بود که در آن روزگار با علم، پاسخگویی به سؤالات و مقابله با شبهه‌افکنی جامعه را به سمت هدایت و رهنمود به سوی باور عالمانه دین هدایت کنند. مهم‌ترین بحث در زمینه هجمه اقتصادی در زمان امام هادی(ع) این بود که حضرت را در حصر نگه داشتند تا وجوهاتی که باید به دست امام می‌رسید، ممنوع کنند.

مدرس حوزه و دانشگاه گفت: دشمنان در زمان امام هادی(ع) با حصر اقتصادی و شبهه‌افکنی در جهت تهاجم فرهنگی سعی در مقابله با این امام بزرگوار داشتند که امام هادی(ع) با رابطان خود تلاش می‌کردند که پیامشان را به ملت برسانند و با ترفندها و نیرنگ‌های حکومت‌ها مقابله کنند که این روش برای حکومت نیز حساسیت‌های خاص خود را ایجاد می‌کرد.

گفت‌وگو از الهام حلاجیان