مؤمن واقعی هیچ رفعت و جایگاهی برای خود قائل نیست

به گزارش ایکنا از قم، حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسینی قمی، در محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت که شب گذشته 11 اردیبهشت‌ماه در شبستان امام خمینی(ره) برگزار شد، ضمن اشاره به حکمت ۳۳ نهج‌البلاغه و بیان ویژگی‌های مؤمن از دیدگاه مولی‌الموحدین امام علی(ع)، تصریح کرد: غم مؤمن در سینه‌اش جای داشته، همواره چهره‌ای شاد و شرح صد و حوصله مؤمن بسیار گسترده و وسیع است.

وی حقیر و کوچک شمردن نفس و خود را از دیگر ویژگی‌های مؤمن از دیدگاه مولی‌الموحدین علی(ع) دانست و گفت: مؤمن واقعی همیشه و در تمام شرایط از این‌که خود را بالا ببیند و رفعتی برای خود قائل شود، کراهت دارد و همواره در اوج تواضع سیر می‌کند.

حسینی‌قمی پیشرفت دین در گذرگاه‌های مختلف تاریخی را مرهون تواضع و ازخودگذشتگی‌های علما دانست و اظهار داشت: اگر دودسته از علما ازخودگذشتگی نشان نمی‌دادند، اکنون چیزی به نام حوزه‌های علمیه وجود نداشت. نخستین گروه شخصیت‌های باعظمتی هستند که همه آبروی خود را خرج آیت‌الله حائری یزدی نموده و تمام موقعیت و جایگاه خویش را تقدیم ایشان کردند.

سخنران محفل معارفی حرم مطهر در ادامه به مصادیقی ازخودگذشتگی علما در زمان آیت‌الله‌العظمی حائری یزدی اشاره کرد و یادآور شد: دومین گروه نقش‌آفرینان ارتقاء جایگاه حوزه قم را می‌توان به فداکاری آیات عظام صدر، خوانساری و حجت اشاره نمود که به مراجع ثلاث معروف بودند؛ ایشان تمام موقعیت اجتماعی و علمی خود را در مسیر اداره حوزه‌های علمیه و در خدمت آیت‌الله بروجردی قراردادند.

وی بابیان این‌که آیت‌الله‌العظمی بروجردی نیز نسبت به علما و بزرگواران حوزه‌های علمیه احترام فراوانی قائل بودند، افزود: آیت‌الله‌العظمی بروجردی تأکید داشتند که علم و دانش را از قدما و تقوا را از معاصرین علمای حوزه قم فراگرفته‌اند.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با تأکید بر این‌که ائمه اطهار (ع) همواره در اوج تواضع و فروتنی قرار داشتند، ابراز کرد: بر اساس روایتی امامان(ع) وقتی به مقام امامت می‌رسیدند، علاوه بر تواضعی که همیشه داشتند، به تواضعی بالاتر نائل می‌گردند.

حسینی قمی با تأکید بر این‌که مؤمن اهل ریاکاری و سمعه(انجام دادن کار نیک است به انگیزه اینکه آن کار نیک را مردم بشنوند) نیست و اخلاص در عمل را سرلوحه تمام امورات قرار داده، تمام‌کارهایش را برای خداوند متعال انجام می‌دهد، اظهار کرد: اگر انسان بداند با ریاکاری چگونه آثار اعمال خود را از بین می‌برد، هیچ‌گاه سراغ ریاکاری حرکت نخواهد رفت.