آیا خدا والی تو است
ببین آیا خدا والی تو است یعنی هر چه می‌کنی به جهت خدا است؟ ببین مدیر تو خدا است یا شیطان است؟ ببین مبادا شیطان را ولیّ خود بگیری. ببین مبادا بدل کرده باشی خدا را. خود خوب می‌دانی. لکن روز قیامت بروز می‌کند. ببین کارهای تو از برای خداست یا از برای دیگران؟
علامه شیخ جعفر شوشتری، از علمای برجسته خوزستان است که در حدود ۱۵۰ سال پیش می‌زیست. او صاحب کتاب معروف «خصائص الحسینیه» است. شیخ عباس قمی درباره مقام علامه شیخ جعفر شوشتری می‌نویسد: «جلالت شأنش زیاده از آن است که ذکر شود.»
برخی پژوهشگران معاصر درباره کلام تأثیرگذار شیخ شوشتری نوشته‌اند: «به‌طور کلی شیوه شیخ سخن گفتن با دل‌هاست و به همین دلیل، کشش ویژه‌ای در کلام اوست.» (سنگری، عاشورا‌نگاران، ج ۲، ص ۵۲، ۶۸ و ۶۹). همچنین گفته شده بخشی از اطلاعاتی که در کتاب‌های آیت‌الله شیخ جعفر شوشتری موجود است، محصول الهام‌های او هستند.
مرحوم حاج شیخ جعفر، در سال ۱۲۳۰ هجری قمری شوشتر متولد شد و پس از خواندن مقدمات و ادبیات به نجف اشرف مهاجرت کرد و در این شهر و همچنین در کربلا از محضر علمای آن دوران بهره برد و چند سالی نیز از درس شیخ مرتضی انصاری استفاده کرد.
شیخ جعفر شوشتری بعد از بازگشت به شوشتر مرجع تقلید مردم خوزستان شد. او در سال ۱۳۰۳ هجری قمری یعنی در ۷۳ سالگی وفات یافت و پیکر او در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
نسخه‌های خطی برخی از منابر شیخ جعفر شوشتری هنوز چاپ نشده است. از این نسخه‌ها قطعات کوتاهی انتخاب شده است که در ایام ماه رمضان برای نخستین بار در ایکنای خوزستان انتشار می‌یابد.
«أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى» (قیامت، 36) یعنی شما را مهمل بگذاریم؟ اگر انسان بخواهد بگوید یک ماه تمام نمی‌شود. فکر کن تو خودت مملکتی هستی. «وَ فِیکَ انْطَوَی الْعَالَمُ الْاَکْبَرُ». ببین آیا خدا والی تو است یعنی هر چه می‌کنی به جهت خدا است؟ ببین مدیر تو خدا است یا شیطان است؟ ببین مبادا شیطان را ولیّ خود بگیری. ببین مبادا بدل کرده باشی خدا را. خود خوب می‌دانی. لکن روز قیامت بروز می‌کند. ببین کارهای تو از برای خداست یا از برای دیگران؟ ببین مطیع امر شیطان شدی؟ اگر حمایتت کند خوب است. لکن در روز قیامت می‌گوید من از تو بری هستم.
خلاصه، ببین داعی و محرک تو کیست؟ خدا ولیّ توست یا بدل کردی به شیطان؟ اعتقاداتت را هم بدل کرده به ریب و شک. اعمالت عوض شده، خوب معامله کردی! عقایدت ریب و شک شده‌اند.
خدا می‌گوید معاد راست است. بمیر به ریب و شک! بمیر، هیچ دین نداری. اعمالت تبدیل شده.
«صلوتک نقر الغراب!» پیغمبر(ص) فرمود: «نقر کنقر الغراب» (سجده‌ای مانند نوک زدن کلاغ). روزه‌ات جوع و عطش است. روزه‌ات این شده که از گناهان پرهیز نکنی؟ حضرت فرمود: «لیس حظّه الا الجوع و العطش.»
در خصوص غیبت که مثل خوردن گوشت مرده است در عالم تبدیلات که خدا بدل می‌کند. آن منی متعفن «تو» شدی! باور می‌کنی؟ خرده خاک پادشاه می‌شود!
حال هم خدا تبدیل می‌کند. شک دارید؟ «نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ، عَلَى أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ» (واقعه، 60، 61)
ندیدید شما خاک بودید، چطور قرار دادیم؟ باور نمی‌کنید؟
حالا قدری از تبدیلات حالاتت بگویم که الان بفهمی ولیّ تو الله است یا ولیّک الشیطان. ببین داعی در عباداتت سمعه و ریا است یا خدا است؟ ورق دین برگشته است. در گفتن می‌گوییم لکن معلوم نیست شرک شود.
به هر حال، توبه الآن راهش باز است، اما وقتی که عزراییل را دیدی توبه منقطع می‌شود. توبه فرعونی قبول نمی‌شود که وقتی که غرق گرفتش آن وقت منقطع است.
انتهای پیام
