Mga Konseptong Moral sa Qur’an/12 Ang Galit ay Nagpapahaba ng Landas Tungo sa Kaligayahan
Karaniwan na ang isang tao ay hindi palaging nasa parehong pandamdamin na kalagayan. Minsan masaya siya at minsan may mga kundisyon na nakakagalit sa kanya. Ang isang matagumpay na tao ay ang taong kayang pigilan ang kanyang galit at hindi hayaang mawala ito sa kontrol. Ang mga hindi makontrol ang kanilang galit ay magdurusa lamang ng pagkawala at pinsala.
Ang Panginoon, sa Banal na Qur’an, ay nagsabi na ang isang tao sa mga katangian ng mga matuwid ay kapag sila ay nagagalit, sila ay may posibilidad na magpatawad: “(Ang gantimpala na ito ay para sa) mga taong umiiwas sa malalaking kasalanan at kahalayan, sino nagpapatawad kapag sila ay nagagalit.” (Talata 37 ng Surah Ash-Shura)
Ito ang mga taong pinipigilan ang kanilang galit at tumangging pumasok sa bitag ng mga kasalanan at mga krimen nang may galit. Ang pagturo sa katangiang ito pagkatapos binigyang-diin ang kahalagahan ng pag-iwas sa mabibigat na mga kasalanan ay ang marami sa mga kasalanang iyon ay nagmula sa pagkagalit.
Kapansin-pansin, hindi sinasabi ng talata na hindi sila nagagalit, dahil natural sa bawat tao na magalit sa mahihirap na sitwasyon. Ang mahalaga ay ang matuwid ay may kontrol sa kanilang galit at hinding-hindi papayag na ito ay manaig.
Ang isa pang punto ay ang galit ay hindi palaging masama at mapanira.
Ang isa pang talata ng Qur’an ay nagsasalita tungkol sa galit ng isang banal na sugo, na si Yunus (Jonah) sa kanyang mga tao. Ang galit ay tila banal ngunit ito ay nagmula sa pagkalito.
Dahil sa Tark al-Awla na ito (paggawa ng mabuti at pag-abandona sa mas mabuting gawin), inilagay ng Panginoon si Yunus (AS) sa isang mahirap na kalagayan hanggang sa magsisi siya sa Tark al-Awla.
“At si ThulNun (Propeta Jonas), siya ay umalis na may galit sa pag-aakalang wala Kaming kapangyarihan sa kanya. Ngunit sa dilim siya ay sumigaw: ‘Walang diyos maliban sa Iyo. Pagdakila sa Iyo! Ako ay kabilang sa mga gumagawa ng masama.’” (Talata 87 ng Surah Al-Anbiya)
Ano ang ginawa ni Yunus (AS) upang maging karapat-dapat sa gayong parusa? Alam natin na ang mga propeta ng Diyos ay hindi kailanman gumagawa ng mga kasalanan. Sa kabilang banda, ang magalit sa isang tao na nagpipilit sa kanilang lihis na landas at hindi tumatanggap ng paanyaya sa Diyos ay tila natural. Ngunit mas mabuti para sa isang banal na sugo na katulad niya na manatili sa kanyang mga tao hanggang sa huling sandali at hindi mawalan ng pag-asa sa kanilang patnubay. Kung si Yunus (AS) ay hindi nagalit, maaaring sila ay nanghihinayang bago ang huling sandali. At iyon talaga ang nangyayari.
Matapos bumalik si Yunus (AS) sa mga tao, nagsisi sila sa huling sandali at hindi ipinadala sa kanila ng Diyos ang parusang dapat nilang matanggap.
