ریسکی که مانع کارشکنی کنگره می‌شود/ نیازی به طرح سه‌فوریتی در داخل نیست
گروه سیاسی: کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به مصوبه سنای آمریکا درباره نظارت کنگره بر توافق هسته‌ای گفت: با پذیرش این ریسک کنگره نمی‌تواند توافق احتمالی را به شکست بکشاند.
حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، کارشناس مسائل سیاسی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، با اشاره به طرح مجلس نمایندگان آمریکا مبنی بر نظارت کنگره بر توافق هسته‌ای با ایران گفت: در حالی‌که مهمترین موضوع سیاست خارجی دولت آمریکا در حال نتیجه دادن است، کنگره تلاش می‌کند در این نتیجه‌گیری صاحب نقش باشد به همین دلیل به شدت به دنبال حضور و سهم‌خواهی در این رابطه است.
وی افزود: اوباما از 16 طرحی که در مورد موضوعات داخلی و خارجی تاکنون مطرح کرده در اکثر طرح‌ها به نتیجه مورد دلخواه دموکرات‌ها نرسیده است اما به اعتقاد جمهوری‌خواهان تنها موضوعی که در حال رسیدن به نتیجه است، مسئله مذاکرات هسته‌ای با ایران است.
فلاحت‌پیشه اظهار کرد: کنگره در قالب طرح این موضوع که بدون حضور کنگره و تحریم‌های زیر نظر کنگره شرایط برای کشاندن ایران پای میز مذاکره فراهم نمی‌شود، به دنبال سهم‌خواهی در مذاکرات با ایران است.
وی به سیاست رئیس‌جمهور آمریکا در قبال مسائل داخلی پرداخت و گفت: در طرف مقابل اوباما حدود یک سال سیاست وتو را در دستور کار قرار داد اما امروز با وساطت دموکرات‌هایی مانند «منندز» به همراه «کروکر»، طرح نظارتی کنگره بر توافق ارائه شده که در واقع راه میانه‌ای است.
این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: بر اساس این طرح کنگره در مذاکرات با ایران دخیل می‌شود و با پذیرش این ریسک کنگره نمی‌تواند توافق احتمالی را به شکست بکشاند.
وی اظهار کرد: در گام اول اوباما توانست سیاست خود را به پیش ببرد؛ چرا که فرجه 60 روزه بررسی توافق‌نامه از سوی کنگره را به یک ماه کاهش داد؛ همچنین مانع از تصویب 67 پیشنهاد اصلاحی بر طرح «منندز ـ کروکر» شد در حالی‌که اگر یکی از این متمم‌ها و یا تبصره‌ها بر این قانون وارد می‌شد، عملاً مذاکرات زیر سؤال می‌رفت.
فلاحت‌پیشه با اشاره به برخی از بندهای پیشنهادی کنگره گفت: در یکی از خطرناک‌ترین مواد پیشنهادی بر این اصل تأکید داشت که زمان برچیده شدن فعالیت‌های هسته‌ای ایران در توافق ذکر شود که این مسئله به رأی گذاشته نشد؛ همچنین در طرح دیگری موضوع توافق با ایران منوط به مسئله به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی بود که این مورد نیز به رأی گذاشته نشد.
وی ادامه داد: مرتبط کردن تحریم‌ها با ادعای حمایت ایران از تروریسم از جمله مواردی بود که در پیشنهادها مطرح شده بود که به رأی گذاشته شد اما تنها 6 رأی مثبت داشت.
این نماینده سابق مجلس همچنین تصریح کرد: در این قانون بندی وجود دارد مبنی بر اینکه بعد از تصویب این قانون، کنگره دیگر نمی‌تواند توافق احتمالی با ایران را بر هم بزند.
وی خاطرنشان کرد: بر این اساس می‌توان گفت اوباما سعی کرده راه وسط را در پیش بگیرد و کنگره نیز تلاش کرده در مذاکرات با ایران جایگاهی برای خود ایجاد کند.
فلاحت‌پیشه با اشاره به آینده این مصوبه و بررسی آن در کمیته روابط خارجی و همچنین سنا گفت: اگر در آینده اصلاحات و یا متممی به آن اضافه نشود حداقل با دید عملگرایانه می‌توان گفت ارزش آن را دارد که طرفین 52 روز تأخیر را بپذیرند اما در نهایت توافقنامه‌ای را شکل دهند که آبستن دخالت‌های هرازگاهی کنگره نباشد.
وی در مورد واکنش نمایندگان ایران در قبال طرح کنگره گفت: به نظر من این واکنش‌ها و طرح سه فوریت قطع مذاکرات شتابزده و غیر منطقی است؛ هرچند موضوع هسته‌ای برای ایران مهم است اما جزو کیان جمهوری اسلامی محسوب نمی‌شود که نیاز به طرح سه فوریتی داشته باشد.
این نماینده سابق مجلس خاطرنشان کرد: طرح‌های سه فوریتی برای مواقعی است که کیان کشور به خطر بیفتد لذا من این طرح را شتابزده می‌دانم.
فلاحت‌پیشه با بیان اینکه دلیلی ندارد که مجلس در این رابطه قانون جدیدی تصویب کند، گفت: مجلس هفتم چند قانون از جمله دو قانون مشخص تصویب کرد که ناظر بر اجرای قوانین است؛ یکی از این قوانین «الزام دولت به تکمیل چرخه سوخت هسته‌ای» که مربوط به حقوق هسته‌ای ایران است.
این کارشناس مسائل سیاسی افزود: دومین قانون «الزام دولت به پایان دادن به اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی در صورت ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت» است که این موضوع به مسئله تحریم‌ها مربوط می‌شد چرا که در بیانیه سوئیس ذکر شده بود که در پرونده ایران از پنچ پرونده تحریمی خارج می‌شود.
فلاحت‌پیشه گفت: این موارد می‌تواند نظر قانونگذار را تأمین کند و نمایندگان با دید نظارتی می‌توانند مانع از اجرای تکلیف متقابل توسط دولت ایران شوند.
