خداوند وعدههایی نیز داده است که مربوط به زندگی آینده بشر است؛ همچون وعدهای قطعی در آیه 55 سوره مبارکه نور که میفرماید: «خدا به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند وعده داده است كه حتماً آنان را در اين سرزمين جانشين [خود] قرار دهد، همانگونه كه كسانى را كه پيش از آنان بودند جانشين [خود] قرار داد و آن دينى را كه برايشان پسنديده است به سودشان مستقر كند و بيمشان را به ايمنى مبدل گرداند[تا] مرا عبادت كنند و چيزى را با من شريک نگردانند و هر كس پس از آن به كفر گرايد آنانند كه نافرمانند».
این وعده هنوز محقق نشده است و براساس روایات شیعه و سنی، با ظهور امام زمان(عج) محقق میشود. اعتقاد ما به امام زمان(عج) از اعتقادات اساسی و امیدآفرین است و اگرچه شاید در زمان حیات ما رخ ندهد، اما جز باورهای قطعی محسوب میشود.
این امید و انتظار باید با عمل همراه باشد و به گونهای خود را آماده کنیم که هر لحظه ندای ظهور حضرت از کنار خانه خدا شنیده شد، بتوانیم در خدمت باشیم.
اگر اهل گناه و فسق و فجور باشیم؛ به وظایف دینی خود عمل نکنیم و در شناخت وضعیت جامعه و عمل متناسب اجتماعی کوتاهی کرده باشیم، نمیتوانیم یار حضرت مهدی(عج) هنگام ظهور باشیم. اگر امام زمان(عج) قرار است بر دنیا حکومت کنند، ما نیز به عنوان همراه و یار و یاور باید شرایط جهان را بشناسیم.