به گزارش ایکنا، محسن اسماعیلی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و نهجالبلاغهپژوه، در شانزدهمین بخش درسگفتارهای علوی میگوید: ما انسانهای معمولی، بخواهیم یا نخواهیم دچار اشتباه میشویم. آنچه مهم است و از ما خواسته شده این است که عمداً کار نادرست و اشتباهی را انجام ندهیم، چراکه همه ما سهواً ممکن است اشتباه کنیم. وقتی اشتباه میکنیم دستور دین این است که صادقانه عذرمان را با طرف مقابل در میان بگذاریم و عذرخواهی کردن موجب کسر شأن و شکست ابهت کسی نمیشود، بلکه برعکس، در روایات داریم که موجب ارتفاع شأن و بالا رفتن شخصیت انسان میشود.
به همه دستور دادهاند که عذر دیگران را قبول کنید و از دیگران نیز عذرخواهی کنید. نه شما عذرخواهی را موجب کسر شأن بدانید و نه دیگران پذیرش عذر را منوط به شرطهای سخت و ناشدنی کنند. آسان بودن عذرپذیری از دستوراتی است که اهل بیت(ع) دادهاند.
یکی از نکاتی که در نهجالبلاغه در مورد عذرخواهی روی آن تکیه شده این است که «وَ احْذَرْ كُلَّ عَمَلٍ إِذَا سُئِلَ عَنْهُ صَاحِبُهُ أَنْكَرَهُ أَوْ اعْتَذَرَ مِنْهُ» در قدم اول کوشش کنید کاری انجام ندهید که وقتی میپرسند این کار را تو کردی، مجبور شوی به دروغ بگویی من این کار را نکردم یا با راستی مجبور به عذرخواهی شوی. اینکه کاری کنیم که به عذرخواهی نیاز نداشته باشد، عزتبخشتر از این است که عذرخواهی کنیم.
انتهای پیام